Nordalbingowie (łac. Nordliudi[1]) – jedno z plemion saskich.

Księstwo Saskie z terenami Nordalbingów ok. roku 1000

Jak to wynika już z nazwy (po łacinie Albis to Łaba), zamieszkiwali Nordalbingowie tereny na północ od rzeki Łaby podzielone na trzy okręgi: Holzatów, Szturmarów i Ditmarszów oraz w trójkącie na południe od Łaby między ujściem jej i Wezery zwany Hadeln. Po zwycięstwie sprzymierzonych z Frankami Obodrytów w bitwie nad Święcianą nad Nordalbingami, Karol zmusił 10 000[2] rodzin do przeniesienia się środkowych Niemiec, a prowincje na północ od Łaby oddać Obodrytom.

Przypisy edytuj

  1. Annales Laurissenses minores a.798 (w:) MGH SS I: Annales et chronica aevi Carolini, Hannover 1826, ed. G.H. Pertz, s. 184.
  2. Praca zbiorowa: Oxford – Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Na Wyspach Brytyjskich. Karolingowie. T. 16. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 235. ISBN 83-7425-568-4.