Nowy Cmentarz w Zakopanem

Nowy Cmentarz w Zakopanem Na Palenicycmentarz pod Gubałówką przy ul. Nowotarskiej 41 w Zakopanem.

Nowy Cmentarz w Zakopanem
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Zakopane

Adres

ulica Nowotarska 41

Typ cmentarza

komunalny

Stan cmentarza

czynny

Liczba pochówków

ponad 24 tysiące[1]

Data otwarcia

1908

Mapa cmentarza
Mapa cmentarza
Położenie na mapie Zakopanego
Mapa konturowa Zakopanego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Nowy Cmentarz w Zakopanem”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Nowy Cmentarz w Zakopanem”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Nowy Cmentarz w Zakopanem”
Położenie na mapie powiatu tatrzańskiego
Mapa konturowa powiatu tatrzańskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Nowy Cmentarz w Zakopanem”
Ziemia49°18′06″N 19°57′11″E/49,301667 19,953056
Główne wejście na cmentarz od ul. Nowotarskiej
Kaplica cmentarna
Kwatera legionistów
Pomnik bohaterów i ofiar II wojny światowej
Pomnik na grobie Andrzeja i Olgi Małkowskich autorstwa Henryka Burzeca
Widok ogólny cmentarza i widok na Tatry

Historia edytuj

Cmentarz został poświęcony przez ks. Kazimierza Kaszelewskiego w 1908; natomiast decyzja o jego lokalizacji zapadła w lutym 1904 na zebraniu rady gminy.

W 1906 wywłaszczono 19 właścicieli parceli. Ponieważ cmentarz okazał się za mały, już w 1925 powiększono go o parcelę kupioną od Józefa Gąsienicy Bystrzana, a następnie był ciągle powiększany aż do 1986. Dzięki staraniom księdza Jana Tobolaka w 1924 zbudowano na terenie cmentarza murowaną kaplicę.

Prawdopodobnie pierwszym pochowanym na cmentarzu był kupiec – Józef Fabian Słowik (31 grudnia 1907). W swojej ponadstuletniej historii cmentarz niejednokrotnie gromadził wielotysięczne tłumy. Stało się tak 17 sierpnia 1910 roku na pogrzebie Klimka Bachledy (obecni byli m.in. Henryk Sienkiewicz, hr. Władysław Zamoyski). W grudniu 1924 roku pochowano tam tragicznie zmarłego starego przewodnika Jana Gąsienicę Daniela. W maju 1926 roku Zakopane żegnało Bartłomieja Obrochtę. W roku 1929 były to pogrzeby taternickie. Najpierw pochowano taternika Mieczysława Świerza, a po kilku miesiącach Lidę i Marzenę Skotnicówny. W roku 1932 pożegnano Stanisława Krzeptowskiego.

W czasie okupacji cmentarz stał się miejscem licznych egzekucji przeprowadzanych przez hitlerowców.

Na cmentarzu znajduje się kwatera żołnierzy poległych podczas I wojny światowej, to austriacki Cmentarz wojenny nr 378 – Zakopane, jest to część kwatery XIII. Pochowano na nim kilkunastu poległych żołnierzy z I, II i III brygad Legionów Polskich pochodzących z Podhala. Chowano na nim także zmarłych w okresie powojennym Legionistów. Przeniesiono na ten cmentarz prochy gen. Andrzeja Galicy, Mariana Januszajtisa, Mieczysława Boruty-Spiechowicza a Kazimierz Sosnkowski ma mogiłę symboliczną.

24 października 1981 roku na grobie Olgi Małkowskiej odsłonięto pomnik upamiętniający twórców polskiego harcerstwa.

Pochowani edytuj

Z tym tematem związana jest kategoria: Pochowani na Nowym Cmentarzu w Zakopanem.

Przy nazwiskach podane liczby oznaczają kolejno nr kwatery, nr pasa grobów, kolejność w danym pasie.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Maciej Pinkwart, Janusz Zdebski: Nowy cmentarz w Zakopanem – Przewodnik biograficzny. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK "Kraj", 1988.

Linki zewnętrzne edytuj