Oblężenie Yorktown
Oblężenie Yorktown – oblężenie, które miało miejsce od 28 września do 17 października 1781 podczas wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych w miasteczku Yorktown w stanie Wirginia. Zakończyło się kapitulacją armii brytyjskiej liczącej 7,5 tys. żołnierzy, obleganej przez sojusznicze siły amerykańskie (8 845 żołnierzy) i francuskie (10,8 tys. żołnierzy).
| wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych | |||
 Kapitulacja pod Yorktown | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Wynik |
amerykańskie zwycięstwo | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Wirginii  | |||
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych  | |||
| 37°13′51″N 76°30′09″W/37,230833 -76,502500 | |||
Była to ostatnia bitwa tej wojny na terenie Stanów Zjednoczonych.
Na wiosnę 1781, po żmudnej kampanii na południu Stanów Zjednoczonych, armia brytyjska pod dowództwem Charlesa Cornwallisa okopała się w Yorktown w stanie Wirginia, nad zatoką Chesapeake, by tam oczekiwać posiłków, które miały przybyć drogą morską. Dowódcy amerykańscy i francuscy postanowili zniszczyć ją przez połączoną operację francuskiej floty, która miała zablokować siły brytyjskie od strony morza, i sojuszniczej armii francusko-amerykańskiej, która miała oblec je od strony lądu.
Po otrzymaniu potwierdzenia, że silna flota francuska wypłynęła z francuskich wysp na Morzu Karaibskim i zmierza do Wirginii, George Washington wymaszerował na czele głównych sił 21 sierpnia 1781 z okolic Nowego Jorku, gdzie blokował silny garnizon brytyjski. Pozostawiając tam tylko małe siły osłonowe, pomaszerował na południe. Flota francuska w sile 27 okrętów liniowych przybyła do zatoki Chesapeake 29 sierpnia i rozpoczęła blokadę Yorktown. 5 września stoczyła zwycięską bitwę z flotą brytyjską, która nie zdołała przerwać francuskiej blokady.
W wyniku bitwy Francuzi zdobyli panowanie na morzu w okolicach zatoki Chesapeake, co przesądziło wynik nadchodzącego oblężenia. 28 września główne amerykańskie i francuskie siły lądowe przybyły do Yorktown i rozpoczęły regularne oblężenie. Wojska sojusznicze były dwukrotnie silniejsze od brytyjskich, a ponadto były wspomagane przez ogień dział okrętów francuskich. Wobec kończących się zapasów i braku perspektyw odsieczy, Cornwallis 17 października podjął negocjacje kapitulacji swojej armii, która nastąpiła 19 października. 7 tys. żołnierzy brytyjskich dostało się do niewoli.
Bitwa przypieczętowała brytyjską przegraną w wojnie. W wyniku kapitulacji Brytyjczycy stracili jedną czwartą swoich sił zaangażowanych w działania. W Wielkiej Brytanii nie było woli politycznej, aby wysłać do Ameryki nowe posiłki, które uzupełniłyby te straty. W parlamencie brytyjskim przewagę zdobyło ugrupowanie pokojowe. Armie brytyjskie miały w swoich rękach jedynie porty Nowy Jork, Charleston i Savannah. Do końca wojny nie podjęły poważniejszych prób wyjścia z tych umocnionych pozycji. Wielka Brytania skoncentrowała swoje wysiłki na wojnie morskiej przeciwko Francji, która trwała do zawarcia pokoju w 1783.
Pozostałe informacje edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Pastusiak L., Anegdoty prezydenckie, Warszawa 1991, s. 14.
Bibliografia edytuj
- Brendan Morrisey: Yorktown 1781.
- Bicheno, H.: Rebels and Redcoats: The American Revolutionary War, London 2003.
- Clement, R: The World Turned Upside Down at the Surrender of Yorktown, Journal of American Folklore, Vol. 92, No. 363 (Jan. - Mar., 1979), pp. 66–67 (available on Jstor).
- Hibbert, C: Rebels and Redcoats: The American Revolution Through British Eyes, London, 2001.
- Jerome Greene: Guns of Independence: The Siege of Yorktown, 1781 (2005.)
- Pastusiak L, Anegdoty prezydenckie, Warszawa 1991.
- Rusinowa I.: Saratoga-Yorktown 1777–1781.