Odyniec (herb szlachecki)

Opis herbu edytuj

W polu błękitnym srebrna strzała bez opierzenia, żelaźcem do góry, z poprzecznicą srebrną w środku. Strzała przy końcu swoim złamana i na prawo, w górę skos zakrzywiona. W klejnocie pięć piór strusich.

Labry zdobiące herb - błękitne, podbite srebrem.

(Herb występuje w trzech odmianach).

Najwcześniejsze wzmianki edytuj

Piotr Nałęcz Małachowski w swojej książce - Zbiór Nazwisk Szlachty, wspomina rycerza Szyszkę - Deputata do Trybunału Litewskiego z roku 1679, pieczętującego się tym herbem.

Herbowni edytuj

Bahrymowski, Barynowski, Bnozowieck, Bohusz, Brzozowiecki, Burło-Burdzicki^[1], Dobrowolski^[2], Holcowski, Odyniec, Odyniecki, Odyńcewicz, Omeliński, Omyliński, Rafałowicz, Rasałowicz, Rykała, Szyszko-Bohusz, Szostowski, Wysłouch^[3], Ząbkowski.

Przypisy edytuj

↑ Siarhiej Rybčonak: Herboŭnik biełaruskaj šlachty. T. 2. Miensk: НАРБ, 2007, s. 450-451. ISBN 978-985-6372-52-3. (biał.). (pol.)
↑ Jaŭhien Hlinski: Herboŭnik biełaruskaj šlachty. T. 5. Miensk: Беларусь, 2018, s. 19. ISBN 978-985-01-1252-1. (biał.). (pol.)
↑ J.Łyčkoŭski: Herby szlacheckie. Posługując się herbem Odyniec III (pol.)

Linki zewnętrzne edytuj

www.jurzak.pl

Zobacz też edytuj

[1] Siarhiej Rybčonak: Herboŭnik biełaruskaj šlachty. T. 2. Miensk: НАРБ, 2007, s. 450-451. ISBN 978-985-6372-52-3. (biał.). (pol.)

[2] Jaŭhien Hlinski: Herboŭnik biełaruskaj šlachty. T. 5. Miensk: Беларусь, 2018, s. 19. ISBN 978-985-01-1252-1. (biał.). (pol.)

[3] J.Łyčkoŭski: Herby szlacheckie. Posługując się herbem Odyniec III (pol.)

[1]

[2]

[3]