Okręty podwodne typu Trafalgar

Okręty podwodne typu Trafalgar – typ brytyjskich okrętów podwodnych z napędem atomowym przeznaczonych do zwalczania żeglugi i innych okrętów podwodnych. Wprowadzanie okrętów do służby rozpoczęło się w 1983. Zbudowano 7 jednostek które pozostają w służbie. Okręty tego typu pozostaną najnowszymi podwodnymi okrętami uderzeniowymi Royal Navy do 2009, kiedy to planowane jest wprowadzenie do służby pierwszej jednostki nowej generacji typu Astute. Portem macierzystym okrętów jest baza Royal Navy HMNB Devonport koło Plymouth.

Okręty podwodne typu Trafalgar
Ilustracja
Kraj budowy

 Wielka Brytania

Zbudowane

7

Służba w latach

1983–

Uzbrojenie:
21 torped + 4 x Sub-Harpoon
Wyrzutnie torpedowe:
• dziobowe


5 x 533 mm

Załoga

130 oficerów i marynarzy

Wyporność:
• na powierzchni

4700 ton

• w zanurzeniu

5200 ton

Długość

85,4 metra

Szerokość

9,8 metra

Napęd:
1 reaktor PWR1, 2 turbiny
Prędkość:
• w zanurzeniu


30 węzłów

Historia edytuj

Po wprowadzeniu do służby w Royal Navy w 1973 pierwszego okrętu podwodnego z napędem atomowym typu Swiftsure, który zapoczątkował serię składającą się z 6 jednostek rozpoczęto prace projektowe nad okrętami nowszej generacji. Projektowane okręty bazowały na konstrukcji okrętów typu Swiftsure były od nich jednak o 2,5 metra dłuższe, otrzymały nowy reaktor atomowy i nowy sonar. Zamówienie na pierwszy okręt typu HMS „Trafalgar” zostało złożone 7 kwietnia 1977. Stępkę okrętu położono 15 kwietnia 1979, wodowanie miało miejsce 1 lipca 1981, a wejście do służby prototypowej jednostki nastąpiło 27 maja 1983. Na okrętach tego typu zastosowano najnowsze rozwiązania mające zwiększyć szanse na przetrwanie okrętu podczas konfrontacji z przeciwnikiem. Zastosowano specjalną powłokę kadłuba, która pochłaniała, a nie odbijała fale dźwiękowe, a także zastosowano nowy typ napędu typu pump-jet, dzięki czemu znacznie zmniejszono emisję akustyczną okrętu.

Konstrukcja edytuj

Konstrukcję jednostek tego typu zdominowało dążenie do obniżenia obniżenie sygnatur akustycznej i magnetycznej nowych okrętów. Zastosowano ulepszoną tratwę maszynowni, której zadaniem jest tłumienie jej drgań. Kadłuby okrętów zostały otoczone powłoką anechoiczną, system napędowy został wyposażony w nową siedmiołopatową śrubę niskoszumową. W celu dalszego obniżenia poziomy generowanego hałasu, w późnych latach 90., śruby okrętów z wyjątkiem „Trafalgar”, zostały zastąpione pędnikami wodnoodrzutowymi. Od 2001 roku, jednostki tego typu zaczęły być po raz kolejny modernizowane - otrzymały między innymi bardziej zaawansowany układ kontroli ognia i sytuacji taktycznej, oraz nowy zestaw sensorów.

Zbudowane okręty edytuj


Okręty podwodne typu Trafalgar
Nazwa Numer taktyczny Rozpoczęcie budowy Wodowanie Wejście do służby Wycofanie ze służby
"Trafalgar" S 107 15 kwietnia 1979 1 lipca 1981 27 maja 1983 9 grudnia 2009[1]
"Turbulent" S 87 8 maja 1980 1 grudnia 1982 28 kwietnia 1984 14 lipca 2012[2]
"Tireless" S 88 6 czerwca 1981 7 marca 1984 5 października 1985 19 czerwca 2014
"Torbay" S 90 3 grudnia 1982 8 marca 1985 7 lutego 1987 14 lipca 2017
"Trenchant" S 91 28 października 1985 3 listopada 1986 14 stycznia 1989
"Talent" S 92 13 maja 1986 15 kwietnia 1988 12 maja 1990
"Triumph" S 93 2 lutego 1987 16 lutego 1991 2 października 1991

Wypadki edytuj

 
HMS „Torbay” (S90) w 2010
  • W 1998 na HMS „Trenchant” wystąpił wyciek pary, w wyniku którego załoga była zmuszona do wyłączenia reaktora.
  • W 2000 na pokładzie HMS „Tireless” odkryto pęknięcie rurociągów układu chłodzenia reaktora, w wyniku czego okręt w trybie awaryjnym udał się do Gibraltaru w celu dokonania napraw.
  • W listopadzie 2002 HMS „Trafalgar” wpadł na skały w rejonie wyspy Skye, w wyniku czego obrażeń doznało 3 członków załogi a koszty remontu wyniosły 5 milionów funtów.
  • W 2007 na pokładzie HMS „Tireless” doszło do eksplozji generatora tlenu na zanurzonym pod lodami Arktyki okręcie, w wyniku czego zginęło dwóch członków załogi.
  • W 2014 HMS „Talent” uszkodził fragment konstrukcji kiosku podczas wynurzania, uderzając w bryłę lodu.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 375. ISBN 1-8510-9563-2.