Operator systemu dystrybucyjnego

Operator systemu dystrybucyjnego (OSD) – przedsiębiorca energetyczny zajmujący się dystrybucją paliw gazowych lub energii elektrycznej, odpowiedzialne za ruch sieciowy w sieci dystrybucyjnej gazowej albo elektroenergetycznej, bieżące i długookresowe bezpieczeństwo funkcjonowania tej sieci, eksploatację, konserwację i remonty sieci dystrybucyjnej oraz jej niezbędną rozbudowę, w tym połączeń z innymi systemami gazowymi albo innymi systemami elektroenergetycznymi, a także za zapewnienie długookresowej zdolności systemu do pokrycia uzasadnionego zapotrzebowania na dystrybucję[1][2].

Zadania edytuj

Operator systemu dystrybucyjnego energii elektrycznej jest odpowiedzialny między innymi za:

  • dysponowanie mocą jednostek wytwórczych przyłączonych do sieci dystrybucyjnej, z wyłączeniem jednostek wytwórczych o mocy osiągalnej równej 50 MW lub wyższej, przyłączonych do sieci przesyłowej, którą dysponuje operator systemu przesyłowego;
  • bilansowanie systemu, z wyjątkiem równoważenia bieżącego zapotrzebowania na energię elektryczną;
  • zarządzanie ograniczeniami systemowymi oraz prowadzenie z użytkownikami tego systemu rozliczeń wynikających z niezbilansowania energii elektrycznej dostarczonej do systemu dystrybucyjnego i pobranej z tego systemu;
  • zakup energii elektrycznej w celu pokrywania strat powstałych w sieci dystrybucyjnej podczas dystrybucji energii elektrycznej tą siecią oraz stosowanie przejrzystych i niedyskryminacyjnych procedur rynkowych przy zakupie tej energii.

Operatorzy systemów dystrybucyjnych w Polsce edytuj

Aktualna lista przedsiębiorstw posiadających status operatora systemu dystrybucyjnego publikowana jest na oficjalnej stronie internetowej Urzędu Regulacji Energetyki (URE). Według stanu na 27 maja 2021 r. w Polsce funkcjonowało 211 podmiotów posiadających ważną koncesję URE na dystrybucję energii elektrycznej albo paliw gazowych, niemniej zdecydowana większość punktów poboru energii elektrycznej albo paliw gazowych obsługiwana jest przez siedmiu operatorów systemów dystrybucyjnych, działających w strukturach głównych grup energetycznych, w tym[3]:

Spółki te dzielą się na oddziały, powstałe z dawnych zakładów energetycznych lub gazowniczych, po wydzieleniu z nich struktur sprzedaży. Pozostali operatorzy w większości przypadków mają charakter lokalny lub przyzakładowy.

Przypisy edytuj

  1. Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz.U. z 2022 r. poz. 1385).
  2. Dyrektywa Unii Europejskiej 2003/54/EC w sprawie wspólnych zasad wewnętrznego rynku energii elektrycznej. Fakty Dokumenty Nr 3/2003. Tekst oryginalny: Directive 2003/54/EC of the European Parliament and of the CounciI of 26 June 2003 conceming common rules for the interna! market in electricity and repealing Directive 96/92/EC. Official Journal of the European Union, L 176, 15.7.2003.
  3. Biuletyn Urzędu Regulacji Energetyki nr 2 (76) 30 czerwca 2011.

Bibliografia edytuj

  • Majka K.: Systemy rozliczeń i taryfy w elektroenergetyce, Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej, Lublin 2005.

Linki zewnętrzne edytuj