Orłan (kombinezon)

Orłan (ros. Орлан, dosł. bielik) – seria rosyjskich kombinezonów budowanych przez NPP Zwiezda i używanych do spacerów kosmicznych od 1977. Są wykorzystywane przez kosmonautów z Rosji, St. Zjedn. Ameryki, Unii Europejskiej i Chin. W przeciwieństwie do amerykańskiego skafandra EMU, kosmonauta do kombinezonu Orłan wchodzi przez tylną część tego sprzętu, która jest szczelnie zamykana.

Kosmonauta pośród kombinezonów Orłan MK

Wszystkie testowe egzemplarze Orłanów znajdują się w Centrum Wyszkolenia Kosmonautów im. J. Gagarina w Gwiezdnym Miasteczku w Obwodzie moskiewskim.

Warianty kombinezonu

Orłan D

Orłan D

• Misje: Lata 1977-1984. Użyty na stacjach Salut 6 i Salut 7.
• Funkcja: Spacer kosmiczny
• Ciśnienie robocze: 40 kPa
• Masa: 73.5 kg
• Zapas tlenu: 5 godzin

Orłan DM

• Misje: Lata 1985-1988. Użyty na stacjach Salut 7 i Mir.
• Funkcja: Spacer kosmiczny
• Ciśnienie robocze: 40 kPa
• Masa: 88 kg
• Zapas tlenu: 6 godzin

Orłan DMA

Orłan DMA

• Misje: Lata 1988-1997. Użyty na stacji Mir.
• Funkcja: Spacer kosmiczny
• Ciśnienie robocze: 40 kPa
• Masa: 105 kg
• Zapas tlenu: 7 godzin

Orłan M

Orłan M

• Misje: Lata 1997-2009. Użyty na stacjach Mir i MSK.
• Funkcja: Spacer kosmiczny
• Ciśnienie robocze: 40 kPa
• Masa: 112 kg
• Zapas tlenu: 7 godzin

Orłan MK

Orłan MK

• Misje: Lata 2009-dziś. Używany na MSK.
• Funkcja: Spacer kosmiczny
• Ciśnienie robocze: 40 kPa
• Masa: 120 kg
• Zapas tlenu: 7 godzin

Orłan MKS

• Misje: Używany na MSK od 2018 roku.
• Funkcja: Praca w kosmosie
• Ciśnienie robocze: 40 kPa
• Skład gazu atmosfery: tlen
• Masa: 110 kg
• Czas autonomii: 7 godzin
• Gwarantowana ilość wyjść kosmicznych (ze zmianą materiałów eksploatacyjnych): do 20
• Żywotność: 5 lat
• Zapewnione odprowadzanie ciepła: średnie, do 1.2552 MJ/h; maksymalne, do 2.5104 MJ/h
• Główne różnice:
  • System automatycznej regulacji cieplnej. W zależności od obciążenia kosmonauty, od wykonywanej pracy, system automatycznie reguluje temperaturę w skafandrze KWO-M chłodzonym wodą.
  • Kosmonauci będą musieli ustawić i zmienić żądany reżim temperatury przed i podczas wyjścia;
  • Wymiana płaszcza gumowego na poliuretanowy. Zastosowanie nowego materiału wydłuży żywotność skafandrów kosmicznych na orbicie;
  • Automatyzacja przygotowania skafandra kosmicznego do prac w przestrzeni kosmicznej.

Najnowsza wersja kombinezonu, użyta przy obsłudze m.in. Nauki. Może być używany przez kosmonautów o wzroście od 165 do 190 cm.

• 
  Kombinezon Orłan MKS
• 
  Orłan MKS

Kombinezony Orłan mają również 3 wersje treningowe:

• Orłan GN: używany do treningów podwodnych
• Orłan T: ćwiczenia w próżni wewnątrz śluzy powietrznej
• Orłan W: testy w stanie nieważkości

Odsyłacze zewnętrzne

• Rosyjscy kosmonauci sprawdzają nowy skafander Orłan MKS