Pałac Moritzburg – jeden z licznych niemieckich pałaców na wodzie. Barokowy pałac znajduje się w miejscowości Moritzburg w Saksonii w pobliżu Drezna.

Pałac Moritzburg
Ilustracja
Pałac Moritzburg w 1800 roku
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Saksonia

Miejscowość

Moritzburg

Styl architektoniczny

barokowy

Inwestor

Maurycy Wettyn

Rozpoczęcie budowy

1542

Ukończenie budowy

1546

Ważniejsze przebudowy

1723, 1733

Położenie na mapie Saksonii
Mapa konturowa Saksonii, blisko centrum u góry znajduje się ikonka zamku z wieżą z opisem „Pałac Moritzburg”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po prawej znajduje się ikonka zamku z wieżą z opisem „Pałac Moritzburg”
Ziemia51°10′02″N 13°40′46″E/51,167222 13,679444
Strona internetowa

Wybudowano go w latach 1542-1546 jako pałac myśliwski dla księcia Maurycego Wettyna. Kaplica została dodana między 1661 i 1671 według projektu Wolfa Caspara von Klengels i jest dobrym przykładem wczesnego baroku. W latach 1723 i 1733 na prośbę Augusta II Mocnego, elektora Saksonii i króla Polski zamek został przebudowany tak, aby móc pełnić funkcję wypoczynkową, czego skutkiem było założenie parku. Przebudowy odbyły się według projektów dwóch architektów - Matthäusa Daniela Pöppelmanna i Longeloune.

Herb Rzeczypospolitej Obojga Narodów

Elementy zdobnicze z wielu miejscach w obrębie pałacu są poświęcone dworskiej sztuce polowania. Okaz poroża jelenia szlachetnego uważany jest za największego na świecie. Jedna z sal (Monströsensaal) zawiera kolekcję 39 patologicznie zniekształconych poroży, wraz ze słynnym 66 punktowym porożem.

Na fasadzie powyżej głównego wejścia umieszczony został kartusz z herbem Rzeczypospolitej Obojga Narodów[1].

Część mieszkalna zawiera wspaniałe meble i srebrną zastawę wykonane w Augsburgu na wzór wersalskich mebli Ludwika XVI. Do najcenniejszych należy zbiór porcelany chińskiej, japońskiej, miśnieńskiej. Kolejnymi ważnymi eksponatami jest zachowana dobrze pozłacana skórzana tapeta oraz malowidła Lucasa Cranacha. W kaplicy znajduje się cenna rzeźba Chrystusa wykonana przez Balthasara Permosera. Zamek słynie również z innych rzeźb i stiukowych dekoracji z piaskowca.

Bażanciarnia w parku usytuowana jest na końcu osi głównej ogrodu, przy kanale prowadzącym do głównego zamku. Budowla ma bryłę sześcianu, dach w kształcie kopuły ma wysokie sklepienie. Z zamku od strony ogrodu schodami schodzi się na zatopiany parter, obecnie obsadzony trawą. Do pałacu położonego na wyspie wiedzie obsadzona szpalerami drzew grobla. Projekt bażanciarni zlecono Johannowi Danielowi Schade (1730-1798), który był architektem większości królewskich projektów budowlanych. Budowę zakończono około 1776 roku. Stary pawilon został całkowicie przebudowany od fundamentów. Jego zabudowania służyły jako lęgowiska ptaków, gdzie hodowano bażanty przeznaczone na polowania. Pawilon przechodził renowację do 2007 r.

Pałac o zmierzchu - widok od strony grobli
Widok na Pałac Moritzburg od strony południowej

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj