Patrick Tambay
Patrick Tambay (ur. 25 czerwca 1949 w Paryżu, zm. 4 grudnia 2022[1]) – francuski kierowca Formuły 1.
.jpg) Patrick Tambay (1985) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Sukcesy | |
Kariera edytuj
Na początku kariery Tambay ścigał się w Formule 5000, w zespole Carla Haasa[2]. W roku 1977 wygrał mistrzostwa serii Can-Am[3].
W Formule 1 zadebiutował w tym samym roku. W zespole Surtees nie zakwalifikował się do Grand Prix Francji, a później, w zespole Theodore Racing w 8 Grand Prix zdobył 5 punktów, dzięki czemu uzyskał 18. miejsce w klasyfikacji generalnej. W sezonach 1978–1979 startował w zespole McLaren. Zdobył w tych latach łącznie 8 punktów. W sezonie 1980 nie ścigał się w Formule 1, a w roku 1981 powrócił do zespołu Theodore Racing (1 punkt), ale w dalszej części sezonu ścigał się w zespole Ligier (brak punktów).
W roku 1982 dosyć nieoczekiwanie trafił do zespołu Ferrari, i ścigał się w nim do roku 1983. W jego barwach wywalczył pierwsze podium (trzecie miejsce w Grand Prix Wielkiej Brytanii 1982), zwycięstwo (Grand Prix Niemiec 1982) i pole position (Grand Prix Stanów Zjednoczonych Wschód 1983). W sezonie 1983 był z 40 punktami sklasyfikowany na 4 miejscu w klasyfikacji generalnej.
Bez większych sukcesów ścigał się później w Renault (1984 – 1985) i Haas Lola (1986). Po roku 1986 wycofał się z Formuły 1.
W 1989 roku ścigał się wyścigu 24h Le Mans, gdzie był czwarty. Później ścigał się w Rajdzie Paryż-Dakar, gdzie dwukrotnie był w pierwszej trójce. Brał również udział w wyścigach na lodzie i w Rajdzie Korsyki.
W 1994 roku Tambay był zaangażowany w zespół Larrousse, zakładając spółkę z przyjacielem i wspólnikiem Michaelem Golayem.
Po zrezygnowaniu z wyścigów Tambay był komentatorem dla francuskiej telewizji.
Jest ojcem chrzestnym Jacques'a Villeneuve'a. Jego syn, Adrien, ściga się obecnie w serii Formuła BMW Eurocup.
Podsumowanie kariery w Formule 1 edytuj
- liczba zgłoszeń: 118
- liczba wyścigów: 113
- liczba ukończonych wyścigów: 57
- liczba punktów: 103
- liczba zwycięstw: 2
- liczba drugich miejsc: 4
- liczba trzecich miejsc: 5
- liczba pole positions: 5
Podsumowanie sezonów edytuj
W nawiasie podano liczbę zgłoszeń do wyścigu.
| Sezon | Samochód | Starty | Punkty | Miejsce w klasyfikacji |
|---|---|---|---|---|
| 1977 | Surtees Theodore Racing-Ensign |
7 (9) | 5 | 18 |
| 1978 | McLaren-Ford | 15 (15) | 8 | 14 |
| 1979 | McLaren-Ford | 13 (15) | 0 | - |
| 1981 | Theodore Racing-Ford Ligier-Matra |
14 (15) | 1 | 19 |
| 1982 | Ferrari | 6 (6) | 25 | 7 |
| 1983 | Ferrari | 16 (16) | 40 | 4 |
| 1984 | Renault | 15 (15) | 11 | 11 |
| 1985 | Renault | 15 (15) | 11 | 12 |
| 1986 | Haas Lola-Hart Haas Lola-Ford |
14 (14) | 2 | 15 |
Przypisy edytuj
- ↑ Patrick Tambay, ancien pilote de F1, est mort. lequipe.fr. [dostęp 2022-12-04]. (fr.).
- ↑ Shibboleth Authentication Request [online], proquest.umi.com.proxy.foley.gonzaga.edu:2048 [dostęp 2019-08-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-13].
- ↑ Shibboleth Authentication Request [online], proquest.umi.com.proxy.foley.gonzaga.edu:2048 [dostęp 2019-08-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-13].