Piec indukcyjny – piec elektryczny, w którym wsad (lub tygiel – w przypadku tygli przewodzących prąd elektryczny) nagrzewa się skutkiem przepływu przez niego prądów wirowych wzbudzonych zgodnie ze zjawiskiem indukcji elektromagnetycznej.

Nagrzewanie rdzenia w wyniku indukcji elektromagnetycznej

Rozróżnia się:

Zasada działania edytuj

Prąd przemienny przepływający przez uzwojenie pierwotne, tzw. wzbudnik, stanowiący zazwyczaj cewkę cylindryczną, wytwarza w otaczającej go przestrzeni (więc także we wsadzie) zmienne w czasie pole magnetyczne. Z kolei zmienne pole magnetyczne indukuje w obwodzie wtórnym, który stanowi przewodzący materiał wsadowy, siłę elektromotoryczną, także o wartości zmiennej w czasie. Z uwagi na zamknięty obwód wtórny, wyindukowana siła elektromotoryczna wymusza przepływ prądu elektrycznego o wartości zmiennej w czasie. Przepływający prąd indukcyjny zamienia się w ciepło na rezystancji wsadu, zgodnie z prawem Joule’a.

Zalety:

  • elektrodynamiczne mieszanie metali,
  • mały zgar składników stopowych,
  • możliwość osiągania bardzo wysokich temperatur,
  • możliwość prowadzenia procesu topienia wsadu bez kontaktu ze ścianami tygla (wsad zawieszony w polu magnetycznym) - tylko w piecach o specjalnej konstrukcji,
  • możliwość prowadzenia wytopów w atmosferze ochronnej.

Wady:

  • niższa od kąpieli metalowej temperatura żużla,
  • niska trwałość tygli wskutek intensywnego tarcia kąpieli metalowej o ściany tygla.

Linki zewnętrzne edytuj