Pingwin (film)

film z 1965 roku w reżyserii Jerzego Stawińskiego

Pingwin – polski czarno-biały film fabularny z 1964 roku w reżyserii Jerzego Stefana Stawińskiego.

Pingwin
Gatunek

psychologiczny, obyczajowy

Rok produkcji

1964

Data premiery

18 kwietnia 1965

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

93 min

Reżyseria

Jerzy Stefan Stawiński

Scenariusz

Jerzy Stefan Stawiński

Główne role

Andrzej Kozak,
Krystyna Konarska,
Zbigniew Cybulski

Muzyka

Krzysztof Komeda

Zdjęcia

Stefan Matyjaszkiewicz

Scenografia

Roman Wołyniec

Kostiumy

Ewa Kowalska

Montaż

Mirosława Garlicka

Produkcja

Zespół Filmowy Kamera

Południk Warszawski na pl. Teatralnym, przy którym zrealizowano część zdjęć

Zdjęcia do filmu zrealizowano w Warszawie (m.in. Politechnika, pl. Zbawiciela, pl. Teatralny, Nowy Świat, Krakowskie Przedmieście, ul. Bielańska).

Fabuła edytuj

Skromny i niepozorny student Politechniki Warszawskiej Andrzej, zwany „Pingwinem” (Andrzej Kozak) stara się o względy Baśki Oraczewskiej (Krystyna Konarska). Niestety, Baśka nie zwraca na niego uwagi. Dziewczyna wydaje się gustować w towarzystwie „bananowej młodzieży”. Andrzej siłą rzeczy pragnie się wkupić w łaski tego towarzystwa. Na młodzieżowej prywatce rozpieszczony jedynak Adaś Bączek (Wojciech Duryasz), nadający ton temu środowisku, upokarza Baśkę, która nie reaguje na jego zaloty. Adaś telefonuje do swojego kolegi Łukasza Brody (Zbigniew Cybulski), który na jego prośbę odczytuje fragmenty listów zakochanej w nim Baśki. Ośmieszona Baśka ucieka, a Andrzej staje w jej obronie i postanawia odzyskać i zwrócić listy. Wkrótce Adaś Bączek zostaje porwany, a porywacz żąda okupu. Andrzej odkrywa, że sprawa porwania została sfingowana. W rzekomym porwaniu maczał palce drobny cwaniaczek Łukasz Broda. Andrzej przeprowadza z nim męską rozmowę, w wyniku której Adaś wraca na łono rodziny. Andrzej zostaje ciężko pobity przez kumpli Łukasza, lecz zyskuje przychylność Basi.

Obsada edytuj

Linki zewnętrzne edytuj