Piotr Adamczyk

polski aktor

Piotr Aleksander Adamczyk (ur. 21 marca 1972 w Warszawie) – polski aktor teatralny, filmowy, telewizyjny i dubbingowy.

Piotr Adamczyk
Ilustracja
Piotr Adamczyk (2012)
Imię i nazwisko

Piotr Aleksander Adamczyk

Data i miejsce urodzenia

21 marca 1972
Warszawa

Zawód

aktor

Lata aktywności

od 1991

Odznaczenia
Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Odcisk dłoni i podpis P. Adamczyka w Alei Gwiazd w Międzyzdrojach
Piotr Adamczyk, 2010

Życiorys edytuj

Absolwent XXX LO w Warszawie, PWST w Warszawie (1997). Na drugim roku studiów wyjechał do Londynu na stypendium do Brytyjsko-Amerykańskiej Akademii Teatralnej. Tam w przedstawieniu dyplomowym zagrał tytułową rolę w Hamlecie (w języku angielskim). Od 1995 występował w Teatrze Współczesnym w Warszawie (Tango, Łgarz, Namiętna Kobieta) oraz gościnnie m.in. w Teatrze Polskim w Warszawie (Don Juan) i Teatrze Narodowym w Warszawie w przedstawieniu Władza Nicka Deara („Ludwik XIV”). Zagrał także w języku włoskim w Emigrantach Sławomira Mrożka w teatrze Sala Uno w Rzymie. Następnie trafił do obsady Dzienników Witolda Gombrowicza w Teatre IMKA w Warszawie. Znane są także jego role w Teatrze Telewizji, m.in.: Ketchup Schroedera, Legenda o św. Antonim, Portret wenecki, Tango, Sprawa Stawrogina, Dwa teatry, Wniebowstąpienie i Wyzwolenie.

Występował w filmach i serialach, m.in. Boża podszewka, Cwał czy Sława i chwała. Zagrał tytułową rolę w filmie Jerzego Antczaka Chopin. Pragnienie miłości, która rozpoczęła jego karierę na dużym ekranie. Wystąpił także jako Karol Wojtyła w międzynarodowych koprodukcjach: Karol. Człowiek, który został papieżem (2004) i Karol. Papież, który pozostał człowiekiem (2005). Zagrał także główne lub pierwszoplanowe role w komediach romantycznych: Testosteron (2007), Nie kłam, kochanie (2008), Śniadanie do łóżka (2010), Och, Karol 2 (2011) oraz w serii filmów Listy do M.. Jest trzykrotnym laureatem nagrody Telekamera w kategorii aktor; w 2006 zdobył nagrodę za rolę w serialu Pensjonat pod Różą, w 2011 za Czas honoru, a w 2012 za Przepis na życie.

W 2009 wraz z przyjaciółmi, Mariuszem Diakowskim i Dariuszem Zarembą, założył restaurację „Stary Dom” w Warszawie[1][2][3].

Jest ambasadorem fundacji „Happy Kids”, która szuka domów dla dzieci z domów dziecka oraz opiekuje się dziećmi z niepełnosprawnościami[4].

Został członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed przyspieszonymi wyborami prezydenckimi 2010[5].

11 kwietnia 2014 został odznaczony srebrnym medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis[6].

Filmografia edytuj

Rok Tytuł Rola
1991 Pogranicze w ogniu Pająk, uczestnik akcji „Wózek” (odc. 17 i 24)
1995 Cwał Ksawery
Dwa światy Zander
1997 Boża podszewka Adam
Brat naszego Boga Hubert
Sława i chwała Józio Royski (odc. 1-3)
1999 Egzekutor lekarz
Na plebanii w Wyszkowie 1920 podporucznik Marian Lacheta
Ja, Malinowski Pijaszewski
Wrota Europy Tadeusz Sztyller
2000 Prymas. Trzy lata z tysiąca asystent Kozyry
Przeprowadzki lejtnant, adiutant generała (odc. 2 i 3)
2001 Garderoba damska Paweł Spory (odc. 3 i 9)
2002 Chopin. Pragnienie miłości Fryderyk Chopin
Wszyscy święci ksiądz w Jędrzejowie
Kariera Nikosia Dyzmy lektor języka angielskiego
20032004 Na dobre i na złe Jerzy Kozerski
2003 Through hell for Hitler
Ciało Proboszcz
Łowcy skór doktor Kwiatkowski
20042006 Pensjonat pod Różą Jacek Kakietek
2004 Dziupla Cezara Cezary Kubik
Karol. Człowiek, który został papieżem Karol Wojtyła
2005 Karol. Papież, który pozostał człowiekiem Jan Paweł II
2007 Testosteron Kornel Olendzki
2008 Lejdis Artur
Nie kłam, kochanie Marcin Paprocki
Limousine mecenas Georges
Einstein Kurt Kluge
2009 Funio, Szefunio i reszta..., czyli dzieciaki ratują świat Adam Piotrczyk
39 i pół Jacek Wąglik (odc. 34)
Naznaczony Tadeusz Kral
Drugie życie Nicholas
20092014 Czas honoru Lars Rainer (odc. 16-90)
2010 Święty interes Leszek Rembowski
Trick Marek Kowalewski
Śniadanie do łóżka Konrad
Nie ten człowiek służący barona
2011 Och, Karol 2 Karol Górski
Uwikłanie Antoni Szacki
Listy do M. Szczepan Lisiecki
20112013 Przepis na życie Andrzej Zawadzki
2012 Trick Marek Kowalewski
Bitwa pod Wiedniem Leopold I Habsburg
Piąty Stadion Borys Nowakowski, właściciel baru
Hans Kloss. Stawka większa niż śmierć Hermann Brunner
2013 Tajemnica Westerplatte kapitan Mieczysław Słaby
Wkręceni Franek Szpak „Franczesko”
2014 Sama słodycz Fryderyk Rekrut
2015 Listy do M. 2 Szczepan Lisiecki
2016 Jestem mordercą major Aleksander Stępski
2017 Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej Stanisław Wisłocki, mąż Michaliny[7]
Listy do M. 3 Szczepan Lisiecki
2018 Narzeczony na niby Darek
Dom pełen zmian Stefan Malinowski
Counterpart Gunther
Trzecia połowa Borys Nowakowski, właściciel baru
Odpowiednik Gunther
Dywizjon 303. Historia prawdziwa Witold Urbanowicz, dowódca dywizjonu
2019 Imię róży Severinus, mnich
Kobiety mafii 2 Mateusz „Mat”
Całe szczęście Robert
Ikar. Legenda Mietka Kosza pianista Bogdan Danowicz
Mayday Jan Kowalski
2020 Listy do M. 4 Szczepan Lisiecki
2021–2022 Kowalscy kontra Kowalscy Piotr Kowalski
2021–2023 For All Mankind Siergiej Orestowicz Nikułow
2021 Hawkeye Tomas
2022 Night sky Cornelius
Listy do M. 5 Szczepan Lisiecki
2023 Il cacio con le pere Sergei
Falling Stars Ounami
2024 Skarbek kapitan Hamann
Klara[8] Wojtek[9]
Prosta sprawa

Dubbing edytuj

Rok Tytuł Rola
1995 Wilczek Scott Howard
1996 Oakie Doke Denzil
Książę i żebrak Miles Hemdon
pantofel #1
1997 Wiek niewinności Newland Archer
Kosmiczny mecz Herbie
Star Trek: Voyager Motura (odc. 5)
Hatil (odc. 9)
1998 Szalony Jack – Gwiazda filmowa Jackie
Mały Miś Beznogi
bóbr #1 (odc. 15c, 18a)
Świat według Ludwiczka Michael Grunevald (sezony I-II, odc. 33, 37, 39)
Teknoman Ringo
Spider-Man (druga wersja dubbingowa) Harry Osborn
różne role
Gwiezdny Rycerz Gwiezdny Rycerz / Dex
Eerie, Indiana: Inny wymiar doktor Siggy Lloyd
Kapitan Planeta i planetarianie Wheeler (sezony IV-VI)
Laboratorium Dextera komandor „Mat” Paralex (odc. 26b)
Brzydkie kaczątko Brzydal
Zorro (pierwsza wersja dubbingowa) Zorro / Don Diego de la Vega
Dr Dolittle doktor John Dolittle
1999 Atomówki Lenny (odc. 15a)
Księżniczka Sissi Karol Ludwik von Habsburg-Lotaryński
Gwiezdne wojny: część I – Mroczne widmo pilot Bravo 3
pilot statku dyplomatycznego
19992002 Fraglesy (druga wersja dubbingowa) pies Sprocket
Junior Gorg
2000 Król sokołów Cedryk
2001 Dr Dolittle 2 Dr John Dolittle
2002 Spotkanie z Jezusem (pierwsza wersja dubbingowa) Jezus
2003 Co nowego u Scooby’ego? Shane Flinty (odc. 16)
2004 Iniemamocni Syndrom / Buddy „Iniemaboy” Pine
Balto III: Wicher zmian (pierwsza wersja dubbingowa) Balto
2005 Madagaskar żyrafa Melman
Niemowlę kontratakuje Syndrom / Buddy „Iniemaboy” Pine
Szeregowiec Dolot Franek Dolot
2006 Mój brat niedźwiedź 2 Tuke
Auta Zygzak McQueen
Noc w muzeum Larry Daley
2008 Mów mi Dave Dave / Kapitan
Madagaskar 2 żyrafa Melman
20082011 Bujdy na resorach Zygzak McQueen
2009 Opowieści na dobranoc Skeeter Bronson
Noc w muzeum 2 Larry Daley
Gwiazda Kopernika Mikołaj Kopernik
Madagwiazdka żyrafa Melman
2010 Planeta 51 Chuck
Geronimo Stilton Geronimo Stilton (odc. 1-26)
2011 Gnomeo i Julia Parys
Auta 2 Zygzak McQueen
2012 Madagaskar 3 żyrafa Melman
Tedi i poszukiwacze zaginionego miasta Tedi Jones
2015 Ant-Man Scott Lang / Ant-Man
Mały Książę Próżny
2016 Kapitan Ameryka: Wojna bohaterów Scott Lang / Ant-Man
2017 Zając Max ratuje Wielkanoc Max
Auta 3 Zygzak McQueen
Star Wars: Battlefront II[10] Bossk
2018 Ant-Man i Osa Scott Lang / Ant-Man
Miśków 2-óch w Nowym Jorku Misiek
2019 Praziomek Praziomek
Avengers: Koniec gry Scott Lang / Ant-Man
Wilk w owczej skórze 2 Skinny
2021 Hawkeye Tomas[11]
2022 Zając Max: Misja pisanka Max

Źródło: Filmweb.pl[12]

Spektakle teatralne edytuj

Teatr Dramatyczny, Warszawa

  • 1992: Roberto Zucco jako syn eleganckiej damy (reż. Paweł Łysak)

Teatr Powszechny im. Hubnera, Warszawa

  • 1994: Miłość i gniew (przedstawienie dyplomowe) jako Cliff Lewis (reż. M. Benoit)

PWST, Warszawa

Teatr Współczesny, Warszawa

Teatr Polski, Warszawa – gościnnie

Teatr Narodowy, Warszawa – gościnnie

  • 2005: Władza jako Ludwik XIV (reż. Jan Englert)
  • 2010: Księżniczka na opak wywrócona jako Roberto, syn księcia Parmy (reż. Jan Englert)

Sala Uno, Rzym (Włochy)

Teatr Imka

Teatr Telewizji edytuj

Nagrody edytuj

  • 2002: Nagroda im. Leona Schillera
  • 2003: Nagroda za główną rolę męską na MFF „Stożary” w Kijowie za film Chopin. Pragnienie miłości
  • 2004: Małe Berło, nagroda od Janusza Gajosa
  • 2005: „Róża Gali” w plebiscycie czasopisma Gala w kategorii „Piękni dziś”
  • 2005: Nagroda czasopisma ELLE w plebiscycie „Kogo kocha Elle?”
  • 2006: Telekamera Tele Tygodnia w kategorii „Najlepszy aktor”
  • 2006: Nagroda czasopisma Elle w plebiscycie „Elle Style Awards” w kategorii „Najlepszy aktor”
  • 2006: Laureat Złotej Piątki, plebiscytu czytelników Tele Rzeczpospolitej
  • 2006: Wiktor – nagroda dla najpopularniejszego aktora telewizyjnego w 2005
  • 2006: Ischia – nagroda za najlepszą rolę telewizyjną w filmach Karol – człowiek, który został papieżem i Karol – papież, który pozostał człowiekiem
  • 2006: Nagroda burmistrza Rzymu „Simpatia” za kreację roli Jana Pawła II w ww. filmach
  • 2008: Złoty Mikrofon za „wszechstronne aktorstwo radiowe i wybitne interpretacje postaci literackich w Teatrze Polskiego Radia”.
  • 2011: Telekamera Tele Tygodnia w kategorii „Najlepszy aktor”
  • 2012: Telekamera Tele Tygodnia w kategorii „Najlepszy aktor”
  • 2014: Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[6]

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj