Piotr Orseolo (święty)

Piotr Orseolo, włos. Pietro I Orseolo, San Pietro Orseolo (Urseolo) (ur. 928 w Wenecji, zm. 10 stycznia 987 pod Perpignan) – doża Wenecji (976-978), rekluz, święty Kościoła katolickiego.

Święty
Piotr Orseolo

Pietro Orseolo

doża Wenecji
Data i miejsce urodzenia	928 Wenecja
Data i miejsce śmierci	10 stycznia 987 samotnia pod Perpignan
Czczony przez	Kościół katolicki
Kanonizacja	1731 przez Klemensa XII
Wspomnienie	10 stycznia
Szczególne miejsca kultu	Wenecja

Piotr Orseolo

doża Wenecji
Okres	od 976 do 1 września 978

Życiorys

Pochodził z rodziny weneckich patrycjuszy. Od 948 roku pełnił obowiązki komendanta floty. Brak świadectw potwierdzających jego udział w buncie przeciwko doży Piotrowi IV, którego następcą go obrano. Po zaprowadzeniu spokoju w mieście zainicjował odbudowę zniszczonego przez pożar kościoła św. Marka i Pałacu Dożów. Za swego panowania w Wenecji prowadził działalność charytatywną, zakładał szpitale i odbudował zniszczone pożarami budynki. Nie znamy przyczyny jego nagłego odejścia z urzędu, które odbyło się w porozumieniu z żoną i dziećmi, a miało miejsce 1 września 978 roku. W towarzystwie św. Romualda i św. Jana udał się do opactwa benedyktynów Saint-Michel de Cuxa. Początkowo, żył we wspólnocie kierowanej przez opata Gwaryna, poddając się ascezie, a następnie zamknał się w rekuzji gdzie pozostał do końca życia.

Kult

Elewacji relikwii św. Piotra dokonano w 1027, a następnie przeniesiono je do kościoła parafialnego Prades w Wenecji. W 1731 roku jego kult został zaaprobowany.

Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 10 lub 14 stycznia.

Zobacz też

• kult świętych
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• modlitwa za wstawiennictwem świętego

Bibliografia

• Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 4: M-P. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2000, s. 608. ISBN 83-7097-671-9.

Linki zewnętrzne

• Wizerunek św. Piotra I Orseolo XXIII doży Wenecji. doge.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2002-01-16)]. (wł.).