Polka
Polka (cz. půlka „połowa”) – powszechny w wielu krajach taniec ludowy, w metrum 2/4, w szybkim tempie. Wielu etnografów i etnochoreologów wskazuje na czeskie pochodzenie tańca[1]. Jest też uważany za tradycyjny ludowy taniec polski już w XIX w., znany we wszystkich regionach etnograficznych, z Podhalem włącznie (polka sądecka)[2].
Polka powstała w około 1822 roku, zyskała popularność na całym świecie, szczególnie w Polsce, Niemczech i we Włoszech. Obok walca była bardzo popularnym tańcem towarzyskim w XIX w.
Nazwa pochodzi od czeskiego słowa půlka, oznaczającego „połowę”. Po powstaniu listopadowym zmieniono ją na polka na cześć Polaków lub na cześć polskiej śpiewaczki Esmeraldy.[potrzebny przypis]
Najsłynniejsi twórcy polek to: Bedřich Smetana, Antonín Dvořák, Stanisław Moniuszko, Piotr Czajkowski, Igor Strawinski, Dmitrij Szostakowicz.
Polka-mazurka – odmiana polki w metrum mazurka (3/4) będąca połączeniem jego rytmu i figur tanecznych polki.
Polka wraz z mazurkiem i habanerą dały początek wczesnym wersjom tanga (patrz tango milonga).
Światowy rozgłos zyskała polka Modřanská polka – Škoda lásky, którą skomponował Jaromír Vejvoda.
Przypisy edytuj
- ↑ Oskar Kolberg: Pisma muzyczne, cz. 2. T. 62. Wrocław – Poznań: Polskie Towarzystwo Ludoznawcze, 1981, s. 632, seria: Dzieła Wszystkie Oskara Kolberga.
- ↑ Folklor Sądecki. Tańce. folklorsadecki.republika.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].