Prawo Gay-Lussaca (gaz doskonały)

prawo termodynamiki

Prawo Gay-Lussaca – jedno z praw dotyczących zachowania się gazu doskonałego podczas zmiany jego stanu. Prawo Gay-Lussaca opisuje przemianę izobaryczną (przy stałym ciśnieniu) takiego gazu i stwierdza, że podczas przemiany stosunek objętości gazu do jego temperatury jest stały[1]:

lub

gdzie:

– objętość gazu,
temperatura.

Prawo Gay-Lussaca (zwane też prawem Gay-Lussaca-Charles’a) jest wnioskiem z równania stanu gazu doskonałego – jego odkrywcy sformułowali je jednak na drodze uogólnienia obserwacji empirycznych. Prawo to odkrył J.A. Charles na podstawie doświadczeń rozpoczętych w 1787 r. a ostatecznie sformułował Gay-Lussac na podstawie opublikowanych przez siebie danych w 1802 r.

Wraz z pozostałymi prawami gazowymi zostało wykorzystane przy wyprowadzeniu równania stanu gazu doskonałego zwanego równaniem Clapeyrona.

Prawo Gay-Lussaca można obecnie łatwo wyprowadzić przy wykorzystaniu równania Clapeyrona i założeniu stałego ciśnienia:

gdzie:

– liczba moli gazu (liczność materii)
ciśnienie gazu
– (uniwersalna) stała gazowa
– stała dla określonej ilości gazu i ustalonego ciśnienia

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Gay-Lussaca prawo, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-10-08].

Linki zewnętrzne edytuj