Prix Louis-Delluc
Prix Louis-Delluc (pl. Nagroda Louisa Delluca) – nagroda filmowa przyznawana corocznie od 1937 dla najlepszej francuskiej produkcji filmowej.
| Nagroda za |
najlepszą francuską produkcję filmową |
|---|---|
| Przyznający |
jury nagrody |
| Państwo | |
| Lokalizacja |
Paryż – restauracja |
| Pierwsze rozdanie |
Historia nagrody edytuj
Nagroda została ustanowiona dla uczczenia pamięci francuskiego krytyka filmowego i reżysera Louis Delluc (1890–1924) z inicjatywy dwóch dziennikarzy: Marcela Maurice’a i Bessy Idzkowskiego.
Po raz pierwszy została przyznana w 1937 i od tego czasu z przerwami jest przyznawana co roku, w drugi czwartek grudnia. Niekiedy Nagroda Louisa Delluca jest określana „filmową Nagrodą Goncourtów” („Le prix Goncourt du Cinema”).
Od 2000 jest przyznawana oddzielna nagroda za debiut reżyserski. Jury składa się z około dwudziestu znanych krytyków filmowych i filmowców kina francuskiego, pod przewodnictwem reżysera i krytyka Gilles’a Jacoba. Obrady i wręczenie nagród zawsze odbywa się w paryskiej restauracji „Le Fouquet's” na Polach Elizejskich. Wśród nagrodzonych są zarówno znani filmowcy jak np. Jean-Luc Godard i Claude Chabrol (2000), a także przed wprowadzeniem kategorii najlepszego debiutu reżyserskiego, Jean-Paul Rappeneau (1965) czy Sandrine Veysset (1996).
Najczęściej nagradzanym Nagrodą im. Louisa Delluca reżyserem jest Alain Resnais, który otrzymał ją trzykrotnie (w latach 1966, 1993, 1997). Dwa razy tryumfowali zaś: Louis Malle (1957, 1987), Michel Deville (1967, 1988) i Claude Sautet (1969, 1995).
Kilkakrotnie w historii przyznawania nagrody, a mianowicie w latach 1962, 1987, 1990, 1997 i 2003, jury nie zdołało wyłonić zwycięskiego filmu. Również zdarzyło się, że wybrane zostały produkcje, które nie miały premiery we francuskich kinach, przed ich nagrodzeniem, jak miało to miejsce w 1982 w wypadku filmu Danton Andrzeja Wajdy, który miał premierę we Francji dopiero w styczniu następnego roku.
W latach 1947, 1961, 2002 i 2008 nagrody zostały przyznane filmom dokumentalnym (odpowiednio Paris 1900, Un cœur gros comme ça, Być i mieć i Współczesne życie).
W 1979 po raz pierwszy film animowany pt. Le Roi et l'Oiseau w reżyserii Paula Grimaulta został uhonorowany Nagrodą Louisa Delluca.
Nagroda za najlepszy film edytuj
Nagroda za debiut reżyserski edytuj
| Rok | Tytuł oryginalny | Tytuł | Reżyseria |
| 2000 | Ressources humaines | Zasoby ludzkie | Laurent Cantet |
| 2001 | Toutes les nuits | Eugène Green | |
| 2002 | Wesh wesh, qu'est-ce qui se passe? | Rabah Ameur-Zaïmeche | |
| 2003 | Il est plus facile pour un chameau… | Valeria Bruni Tedeschi | |
| 2004 | Quand la mer monte... | Gilles Porte Yolande Moreau | |
| 2005 | Douches froides | Antony Cordier | |
| 2006 | Le Pressentiment | Złe przeczucie | Jean-Pierre Darroussin |
| 2007 | Naissance des pieuvres | Lilie wodne | Céline Sciamma |
| Tout est pardonné | Mia Hansen-Løve | ||
| 2008 | L'Apprenti | Samuel Collardey | |
| 2009 | Qu'un seul tienne et les autres suivront | Léa Fehner | |
| 2010 | Belle Épine | Rebecca Zlotowski | |
| 2011 | Donoma | Djinn Carrenard | |
| 2012 | Louise Wimmer | Cyril Mennegun | |
| 2013 | Vandal | Hélier Cisterne |