Prudnik (rzeka)

rzeka w Polsce i Czechach

Prudnik (również Wielka Prądna, cz. Prudník, niem. Prudnik, Braune) – rzeka w południowo-zachodniej Polsce i północno-wschodnich Czechach, lewobrzeżny dopływ Osobłogi, długości 36,07 km[1]. Jedna z czterech głównych rzek Gór Opawskich odwadniająca północne stoki pasma[2].

Prudnik
Wielka Prądna
Ilustracja
Rzeka na terenie miasta Prudnik
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska
 Czechy

Rzeka
Długość 36,07 km
Źródło
Miejsce zbocza góry Czapka
Wysokość

ok. 380 m n.p.m.

Współrzędne

50°17′39″N 17°24′36″E/50,294167 17,410000

Ujście
Recypient Osobłoga
Miejsce

na południe od Racławic Śląskich

Wysokość

ok. 210 m n.p.m.

Współrzędne

50°17′54″N 17°44′47″E/50,298333 17,746389

Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, po prawej znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „ujście”

W 1255 czeski szlachcic Wok z Rożemberka wzniósł w zakolu rzeki Prudnik gotycki zamek, wokół którego powstało miasto Prudnik[3]. Linią rzeki Prudnik do 1337 roku przebiegała granica Śląska i Moraw. Obecnie rzeka rozgranicza Nizinę Śląską od Gór Opawskich[4]. Przepływa przez województwo opolskie i kraj morawsko-śląski.

Etymologia edytuj

Obecna nazwa jest zbohemizowaną postacią pierwotnej formy Prądnik, która pochodzi od rzeczownika prąd (prąd rzeczny, strumień, przepływ, wartkość – cz. proud, śl. prund) i oznaczającej rzekę o wartkim nurcie. Nazwa rzeki stała się również nazwą miasta leżącego nad jej brzegami (zob. miasto Prudnik)[5]. Nazwa rzeki i miasta była od średniowiecza zapisywana z u będącym czeskim i morawskim odpowiednikiem ą (1262 Pruthenos, 1331 Prudnik). W roku 1613 śląski regionalista i historyk Mikołaj Henel z Prudnika wymienił rzekę w swoim dziele o geografii Śląska pt. Silesiographia podając jej łacińską nazwę: Prudnica fl.[6]. W swoim górnym biegu zwana także Wielką Prądną[7].

Przebieg edytuj

Źródła rzeki Prudnik znajdują się na północnych zboczach góry Czapka w Górach Opawskich na wschód od wsi Konradów. Na początkowym odcinku stanowi granicę Parku Krajobrazowego Góry Opawskie[8]. Przepływa przez wschodnią część Głuchołaz między Osiedlem Pionierów i Osiedlem Pasterówka. Następnie wpływa na obszar Obniżenia Prudnickiego i przepływa przez wsie Charbielin i Wierzbiec. Wpływa do miasta Prudnik, gdzie wpływa do niej jej największy dopływ Złoty Potok[a][9]. W Prudniku przepływa w okolicy Jasionowego Wzgórza, Górki, Młyna Czyżyka i Lipna. W pobliżu ul. Bolesława Chrobrego nad rzeką zbudowany został jaz z przepławką. Następnie przebiega przez Jasionę, Skrzypiec i Dytmarów, po czym wpływa na teren Czech. Przepływa obok miejscowości Slezské Pavlovice[10] i wpływa do rzeki Osobłogi pomiędzy Racławicami Śląskimi i Pomorzowicami, w pobliżu tak zwanej „czeskiej tamy”[11].

Mapa przebiegu rzeki Prudnik

Przyroda edytuj

Dolina Prudnika i stawy w okolicach Slezskich Pavlovic są obszarem lęgowym żurawi i innego ptactwa wodnego. Teren ten objęty jest ochroną rezerwatową[12].

Dno doliny rzeki to czwartorzędowe osady rzeczne tarasów holoceńskich w postaci namułów, iłów, mułków i madów. W strefach przykorytowych są to również piaski, żwiry i namuły den dolinnych najmłodsze wiekowo. W strefie górskiej dna dolin budują głównie gliny deluwialne. Na terenie miasta Prudnika dolina jest silnie przekształcona i uregulowana. W skali opracowania dolina tej rzeki ma znaczenie jako ponadlokalny korytarz ekologiczny. Jakość wód rzeki Prudnik w 2014 na przekroju pomiarowym w Dytmarowie pozwoliła zaliczyć rzekę do III klasy jakości[13].

Ochrona edytuj

Dolina Prudnika przebiega przez wiele kompleksów leśnych (na przykład Las Niemysłowicki i Las Prudnicki). Rzeka przepływa przez różne obszary chronione.

Obejmujące Prudnik obszary chronione to między innymi:

Dopływy edytuj

 
Miejsce wpływu Złotego Potoku do Prudnika

Powodzie i regulacja rzeki edytuj

1903 edytuj

Osobny artykuł: Powódź na Śląsku (1903).

9 i 10 lipca 1903 na południu Śląska doszło do fali opadów nawalnych, wyjątkowo intensywnych m.in. w dorzeczu Prudnika. W Prudniku woda zawaliła kilka domów na Taborach, a także zalała zakłady włókiennicze. W wyniku powodzi w Prudniku zginęła jedna osoba[17].

1977 edytuj

Osobny artykuł: Powódź w Prudniku (1977).

W dniach 2–8 sierpnia 1977 miała miejsce pierwsza, mała powódź w zlewni rzeki Prudnik. Od 18 sierpnia opady nasiliły się, przybierając formę „oberwania chmury” po południu 21 sierpnia. Rekordowy przepływ wody na rzece Prudnik miał miejsce po południu i wieczorem 21 sierpnia oraz rano 22 sierpnia. Gwałtowny przybór wody odnotowano na dopływach rzeki Prudnik, głównie na Potoczynie. 21 sierpnia o godzinie 16-tej został przekroczony stan alarmowy na wodowskazie w Prudniku. O godzinie 20-tej odnotowano najwyższy stan na tym wodowskazie w dotychczasowej historii – 476 cm. Część wody wystąpiła z koryta rzeki i popłynęła ulicami miasta, wracając w koryto rzeki ok. pół kilometra dalej[18]. Fala wezbraniowa znacznie uszkodziła wiadukt kolejowy w Prudniku przy ul. Słowiczej. W Szybowicach zginęła jedna osoba. Odnotowano straty w zwierzętach hodowlanych. Uszkodzone zostały budynki mieszkalne i gospodarcze[19].

1997 edytuj

Osobny artykuł: Powódź tysiąclecia.

Rzeka Prudnik wylała 7 lipca 1997. Prudnik był pierwszym zalanym miastem w Polsce[20].

2010 edytuj

 
Podwyższony poziom rzeki w Prudniku – 2 czerwca 2010

2 czerwca 2010 woda zalała wsie w okolicy Prudnika (w tym m.in. Szybowice i Skrzypiec). Na terenie Prudnika poziom rzeki Prudnik podniósł się do 3 metrów, jednak woda nie wylała się poza koryto[21].

2020 edytuj

13 października 2020 na wodowskazie w Prudniku został przekroczony stan alarmowy. Wojewoda opolski ogłosił alarm przeciwpowodziowy na terenie powiatu prudnickiego. Rzeka wylała w rejonie Skrzypca i Dytmarowa[22].

Urbanizacja edytuj

 
Rzeka Prudnik w Dytmarowie

Miejscowości położone nad Prudnikiem:

Upamiętnienie edytuj

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. Według czeskich map to rzeka Prudnik jest dopływem rzeki Złoty Potok.

Przypisy edytuj

  1. Prudnik (1) [online], Elektroniczny słownik hydronimów Polski [dostęp 2023-06-13].
  2. Góry Opawskie: ABC miejsc [online] [dostęp 2020-04-22].
  3. Augustin Bogislaus Weltzel: Historia miasta Prudnika na Górnym Śląsku. Opole: Wydawnictwo MS, 2005. ISBN 83-8894-560-2.
  4. Marcin Husak: Niecodziennik! Prudnik mniej znany... Agencja Promocji i Rozwoju Gminy Prudnik, 2018, s. 34. ISBN 83-65916-45-2.
  5. Jan Poniatyszyn, Prądnik, czy Brudnik był nazwą, od której wywodzi się Prudnik? [online], 15 marca 2016.
  6. Detlef Haberland: Die „Silesiographia” und „Breslo-Graphia” von Nicolaus Henel von Hennenfeld. Arkadiusz Cencora, Diana Codogni-Łańcucka. Wrocław: Biblioteka Uniwersytecka we Wrocławiu, 2011, s. 180. ISBN 978-83-910595-2-4.
  7. Tygodnik Prudnicki – Kiedy powstanie obwodnica odciążająca centrum miasta? [online], www.tygodnikprudnicki.pl [dostęp 2020-04-22].
  8. Ekofizjografia Gminy Prudnik. bip.biuletyn.info.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-01)]..
  9. Wodnym Szlakiem Nyskiego Księstwa Jezior i Gór [online], www.szlakiemwodnym.pl [dostęp 2020-04-22].
  10. Prudnik – Řeka [online], www.turistika.cz [dostęp 2020-04-22] (cz.).
  11. Dolina rzeki Osobłogi [online], raclawice.net [dostęp 2020-04-22].
  12. Andrzej Dereń, Żurawie koło Szybowic [online] [dostęp 2020-04-22] (pol.).
  13. Zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Prudnik.
  14. Hydronimy cz. 1 ↓, s. 331.
  15. Hydronimy cz. 1 ↓, s. 219.
  16. Hydronimy cz. 1 ↓, s. 298.
  17. Krzysztof Strauchmann, Wielka powódź w lipcu 1903. Czy szkody były większe niż w 1997 roku? [online], Nowa Trybuna Opolska, 21 czerwca 2020 [dostęp 2023-06-13] (pol.).
  18. Wielka woda ćwierć wieku temu, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, 34 (612), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 21 sierpnia 2002, s. 8, ISSN 1231-904X.
  19. Kamila Jamioł, Wielka woda, „Gazeta Pogranicza”, Jarosław Okrągły – redaktor naczelny, 10 (12), Prudnik: TelArt Studio, 19 lipca 2017, s. 13, ISSN 2543-9081.
  20. Dwa i pół tysiąca poszkodowanych, [w:] Wielka powódź '97, „Tygodnik Prudnicki”, Andrzej Dereń, 27 (861), 4 lipca 2007, s. 12.
  21. Andrzej Dereń, Powódź na koniec [online], tygodnikprudnicki.pl, 9 czerwca 2010 [dostęp 2023-06-13].
  22. Andrzej Dereń, Rzeki wylały: Aktualny stan powodziowy w powiecie prudnickim [online], Teraz Prudnik!, 14 października 2020 [dostęp 2023-06-13] (pol.).

Bibliografia edytuj