Różowe Domino
„Różowe Domino” – polski tygodnik satyryczny i humorystyczny, wychodzący we Lwowie w latach 1882–1884, a w latach 1887–1890 jako dwutygodnik[1].
| Częstotliwość | |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres | |
| Wydawca |
F. H. Richter |
| Język | |
| Pierwszy numer | |
| Ostatni numer | |
| Redaktor naczelny |
Redaktorem naczelnym był Włodzimierz Zagórski, a wydawcą - F. H. Richter. Od października 1883 roku redaktorem został W. Maniecki, a w 1887-1890 - A. J. Waruszyński[1].
W tygodniku pojawiały się fraszki, aforyzmy, żarty, felietony pisane wierszem, sprawozdania sportowe (również wierszem). Pismo posiadało dodatek powieściowy i ukazał się w nim np. Pamiętnik starego parasola Zagórskiego. Z "Różowym Domino" współpracowali: F. Konarski, W. Stebelski, A. Bartels, a jednym z rysowników był F. Kostrzewski. Zamieszczała w nim swoje utwory Maria Konopnicka[1]. Zagórski po roku działania pisma ocenił, że Różowe Domino odznacza się niezależnością, dobrym doborem i rozmaitością treści oraz wykwintną formą literacją[2].
W roku 1889 tygodnik był często konfiskowany, a redaktor ciężko zachorował. Były to przyczyny zawieszenia wydawania pisma[1].