Raimonds Vējonis

Raimonds Vējonis
Data i miejsce urodzenia	15 czerwca 1966 ; Ostrow
	Prezydent Łotwy
Okres	od 8 lipca 2015; do 8 lipca 2019
Przynależność polityczna	Związek Zielonych i Rolników – Łotewska Partia Zielonych
Poprzednik	Andris Bērziņš
Następca	Egils Levits
	Minister obrony Łotwy
Okres	od 22 stycznia 2014; do 7 lipca 2015
Przynależność polityczna	Związek Zielonych i Rolników – Łotewska Partia Zielonych
Poprzednik	Artis Pabriks
Następca	Raimonds Bergmanis
	Minister środowiska Łotwy
Okres	od 7 listopada 2002; do 25 października 2011
Przynależność polityczna	Związek Zielonych i Rolników – Łotewska Partia Zielonych
Poprzednik	Vladimirs Makarovs
Następca	Edmunds Sprūdžs
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Raimonds Vējonis (ur. 15 czerwca 1966 w Ostrowie) – łotewski polityk, inżynier i biolog, współprzewodniczący Partii Zielonych, minister środowiska (2002–2011) i obrony (2014–2015), poseł na Sejm. W latach 2015–2019 prezydent Łotwy.

Życiorys edytuj

W 1989 ukończył studia na wydziale biologii Uniwersytetu Łotwy w Rydze. Następnie kształcił się w instytucie inżynierii wodnej i inżynierii środowiska na Uniwersytecie Technologicznym w Tampere i na wydziale inżynierii środowiska Uniwersytetu Technicznego w Tallinnie. W 1995 uzyskał magisterium na wydziale biologii macierzystej uczelni w Rydze.

W latach 1987–1989 pracował w szkole średniej w Madonie jako nauczyciel biologii, następnie był wicedyrektorem regionalnej rady do spraw ochrony środowiska w Madonie (1989–1996), a także dyrektorem tożsamej instytucji dla regionu Rygi (1996–2002). Od 1997 do 2002 reprezentował państwo we władzach spółki „Getliņi Eko”. Brał udział w licznych projektach państwowych i samorządowych poświęconych ochronie środowiska. Zasiadał również w zarządzie portu Skulte (1997–1998, 2000–2002).

W 1990 dołączył do Łotewskiej Partii Zielonych, od 2003 do 2015 pełnił funkcję współprzewodniczącego tej partii^[2]. W latach 1990–1993 sprawował mandat radnego rady miejskiej Madony. Od 7 listopada 2002 do 16 stycznia 2003 pełnił funkcję ministra ochrony środowiska i rozwoju regionalnego, od 16 stycznia 2003 do 1 stycznia 2011 był ministrem środowiska w kilku kolejnych gabinetach. W okresie od 22 marca 2010 do 20 maja 2010 wykonywał czasowo obowiązki ministra rozwoju regionalnego i samorządności. 6 stycznia 2011 został ponownie ministrem ochrony środowiska i rozwoju regionalnego^[3]. Funkcję tę pełnił do 25 października 2011.

W 2006 i 2010 wybierany do Sejmu z ramienia Związku Zielonych i Rolników, z mandatów rezygnował w związku z pełnieniem funkcji rządowej. W 2011 został posłem na Sejm XI kadencji, stając na czele podkomisji ds. bałtyckich^[4]. 22 stycznia 2014 objął stanowisko ministra obrony w pierwszym rządzie Laimdoty Straujumy^[5]. Ponownie wybrany w tym samym roku do Sejmu, po czym objął dotychczasową funkcję rządową w drugim rządzie Laimdoty Straujumy^[6].

3 czerwca 2015 został wybrany na prezydenta Łotwy^[7]^[8]. Został zaprzysiężony na ten urząd 8 lipca 2015^[9]. Jego kadencja upłynęła 8 lipca 2019.

Życie prywatne edytuj

W 1986 zawarł związek małżeński z Ivetą Vējone, z którą ma dwóch synów.

Odznaczenia edytuj

Order Księcia Jarosława Mądrego I klasy – Ukraina, 2018^[10]

Przypisy edytuj

↑ Do 16 stycznia 2003 jako minister ochrony środowiska i rozwoju regionalnego. Od 16 stycznia 2003 do 1 stycznia 2011 jako minister środowiska. Od 6 stycznia 2011 ponownie jako minister ochrony środowiska i rozwoju regionalnego.
↑ LīdzpriekšsēdētājiLī. zp.lv. [dostęp 2017-09-11]. (łot.).
↑ Saeima apstiprina Raimondu Vējoni Vides aizsardzības un reģionālās attīstības ministra amatā. mk.gov.lv, 6 stycznia 2010. [dostęp 2017-09-11]. (łot.).
↑ Baltijas lietu apakškomisiju vadīs Raimonds Vējonis. diena.lv, 3 listopada 2011. [dostęp 2017-09-11]. (łot.).
↑ Lāsma Grundule: Saeima pauž uzticību Straujumas valdībai. diena.lv, 22 stycznia 2014. [dostęp 2017-09-11]. (łot.).
↑ Jānis Kincis: Apstiprina jauno valdību Laimdotas Straujumas vadībā. diena.lv, 5 listopada 2014. [dostęp 2017-09-11]. (łot.).
↑ Par Valsts prezidentu ievēl Raimondu Vējoni. tvnet.lv, 3 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-04]. (łot.).
↑ Dominik Wilczewski: Raimonds Vējonis nowym prezydentem Łotwy. przegladbaltycki.pl, 3 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-04].
↑ Raimonds Vējonis becomes President of Latvia. lsm.lv, 8 lipca 2015. [dostęp 2015-07-08]. (ang.).
↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 387/2018 Про нагородження Р. Вейоніса орденом князя Ярослава Мудрого. president.gov.ua, 22 listopada 2018. [dostęp 2021-08-25]. (ukr.).

Bibliografia edytuj

Biography of President Raimonds Vējonis. president.lv. [dostęp 2017-09-11]. (ang.).
Raimonds Vējonis. mk.gov.lv. [dostęp 2017-09-11]. (łot.).

[1] Do 16 stycznia 2003 jako minister ochrony środowiska i rozwoju regionalnego. Od 16 stycznia 2003 do 1 stycznia 2011 jako minister środowiska. Od 6 stycznia 2011 ponownie jako minister ochrony środowiska i rozwoju regionalnego.

[2] LīdzpriekšsēdētājiLī. zp.lv. [dostęp 2017-09-11]. (łot.).

[3] Saeima apstiprina Raimondu Vējoni Vides aizsardzības un reģionālās attīstības ministra amatā. mk.gov.lv, 6 stycznia 2010. [dostęp 2017-09-11]. (łot.).

[4] Baltijas lietu apakškomisiju vadīs Raimonds Vējonis. diena.lv, 3 listopada 2011. [dostęp 2017-09-11]. (łot.).

[5] Lāsma Grundule: Saeima pauž uzticību Straujumas valdībai. diena.lv, 22 stycznia 2014. [dostęp 2017-09-11]. (łot.).

[6] Jānis Kincis: Apstiprina jauno valdību Laimdotas Straujumas vadībā. diena.lv, 5 listopada 2014. [dostęp 2017-09-11]. (łot.).

[7] Par Valsts prezidentu ievēl Raimondu Vējoni. tvnet.lv, 3 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-04]. (łot.).

[8] Dominik Wilczewski: Raimonds Vējonis nowym prezydentem Łotwy. przegladbaltycki.pl, 3 czerwca 2015. [dostęp 2015-06-04].

[9] Raimonds Vējonis becomes President of Latvia. lsm.lv, 8 lipca 2015. [dostęp 2015-07-08]. (ang.).

[10] УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 387/2018 Про нагородження Р. Вейоніса орденом князя Ярослава Мудрого. president.gov.ua, 22 listopada 2018. [dostęp 2021-08-25]. (ukr.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]