Rak błony śluzowej trzonu macicy, rak endometrium (łac. carcinoma endometrii, ang. endometrial cancer) – najczęstszy nowotwór złośliwy trzonu macicy.

Rak błony śluzowej trzonu macicy
carcinoma endometrium
Ilustracja
Endometrialny gruczolakorak naciekający mięsień macicy
Klasyfikacje
ICD-10

C54.1

Epidemiologia edytuj

Rak endometrium jest 4. pod względem zachorowalności nowotworem złośliwym u kobiet. Największa zachorowalność przypada na przedział 55–70 lat[1].

Etiologia i czynniki ryzyka edytuj

Wpływ na rozwój tego raka ma długotrwała stymulacja endometrium przez estrogeny, szczególnie przy jednoczesnym niedoborze progestagenów. Taka sytuacja ma miejsce u otyłych kobiet w okresie około- i postmenopauzalnym. W tym okresie jajnik przestaje produkować progesteron i estrogeny, ale produkuje androstendion (tak jak nadnercza). Androstendion ulega konwersji do estronu w tkance tłuszczowej. Ciągła stymulacja błony śluzowej przez estron bez wpływu progesteronu prowadzi do niekontrolowanej proliferacji nabłonka i zablokowania czynności sekrecyjnej komórek.

Produkcja estronu u kobiet otyłych może być nawet 20 razy większa niż u młodych i szczupłych[2].

Czynniki ryzyka:

Rozrost endometrium edytuj

Estrogeny w nadmiernym stężeniu powodują niekontrolowany rozrost endometrium. Zwiększona aktywność mitotyczna powoduje patologiczny rozrost cew gruczołowych błony śluzowej. Wyróżniamy cztery rodzaje rozrostów endometrium:

  • rozrost gruczołowy bez atypii (łac. hyperplasia glandularis simplex sine atypia)
  • rozrost gruczołowy prosty z atypią (łac. hyperplasia glandularis simplex cum atypia)
  • rozrost złożony bez atypii (łac. hyperplasia glandularis complex sine atypia)
  • rozrost złożony z atypią (łac. hyperplasia glandularis complex cum atypia).

Rozrosty bez cech atypii nie są stanami przednowotworowymi. Ryzyko występowania raka błony śluzowej trzonu macicy wzrasta w przypadku istnienia rozrostu złożonego z atypią i wynosi 30–50%.

 
Rak gruczołowy endometrium

Objawy i przebieg edytuj

Nieprawidłowe krwawienie z dróg rodnych po okresie menopauzalnym jest najważniejszym objawem każącym poszukiwać nowotworu trzonu macicy. Może ono występować zarówno przy patologicznym rozroście endometrium jak i w raku trzonu macicy. Około 20% krwawień z dróg rodnych w wieku pomenopauzalnym jest spowodowane rakiem endometrium.

Histopatologia edytuj

Rak endometrium histologicznie dzielony jest na dwa typy[3][4]:

  • Typ 1 – rak endometrioidalny, histologicznie rak płaskonabłonkowy lub śluzowy; znacznie częstszy, związany z ekspozycją na estrogeny
  • Typ 2 – histologicznie rak surowiczy lub jasnokomórkowy, rzadszy, o nieznanej etiologii i gorzej rokujący.

Rozpoznanie edytuj

Tylko wynik badania histopatologicznego materiału uzyskanego po wyłyżeczkowaniu kanału szyjki i trzonu macicy może potwierdzić rozpoznanie.

Do rozpoznania bardzo przydatna jest ultrasonografia przezpochwowa. Pogrubiałe endometrium rozpoznaje się, gdy jego grubość przekroczy 4–5 mm u kobiet niestosujących hormonalnej terapii zastępczej, 8 mm u kobiet stosujących tę terapię. Gdy grubość endometrium przekroczy 12 mm, zachodzi podejrzenie nowotworu lub stanu przednowotworowego. Jest to wskazanie do abrazji macicy.

Rozpoznanie różnicowe edytuj

W diagnostyce różnicowej należy przede wszystkim uwzględnić inne przyczyny krwawień z dróg rodnych.

Leczenie edytuj

 
Inny preparat histopatologiczny raka endometrium

Rozrosty atypowe edytuj

U kobiet przed okresem menopauzalnym, z rozrostem atypowym endometrium, pragnących zachować płodność, leczeniem z wyboru jest terapia hormonalna. Pacjentka musi pozostawać pod kontrolą specjalisty i musi być spełniony szereg warunków by mogło być prowadzone leczenie oszczędzające.

W wieku pomenopauzalnym stosuje się leczenie operacyjne, wykonuje się proste wycięcie macicy z przydatkami.

Rak endometrium edytuj

Leczenie raka błony śluzowej jest głównie operacyjne. Chemioterapia jest stosowana do leczenia nawrotów choroby. Zastosowanie znajduje wysokodawkowa hormonoterapia progestagenowa.

Rokowanie edytuj

Stopień zaawansowania klinicznego według FIGO Odsetek pięcioletnich przeżyć
I 73-95%
II 50-65%
III 20-40%
IV 9%

Klasyfikacja zaawansowania klinicznego edytuj

Klasyfikacja FIGO z 2009 roku[5]:

Stadium Opis
I Nowotwór ściśle ograniczony do trzonu macicy
Ia Brak nacieku lub głębokość nacieku obejmuje <50% mięśniówki
Ib Naciek obejmuje ≥50% mięśniówki
II Nowotwór nacieka podścielisko szyjki macicy, ale nie wychodzi poza macicę
III Lokalne i regionalne naciekanie
IIIa Rak nacieka surowicowkę macicy i/lub przydatki
IIIb Przerzuty do pochwy i/lub przymacicz
IIIc Przerzuty do węzłów chłonnych miedniczych i/lub węzłow okołoaortalnych
IIIc1 Zajęte węzły miedniczne
IIIc2 Zajęte węzły okołoaortalne z zajętymi lub nie węzłami miednicy
IV Naciek pęcherza moczowego i/lub śluzowki odbytnicy i/lub odległe przerzuty
IVa Naciekanie nowotworowe błony śluzowej pęcherza moczowego i/lub odbytnicy
IVb Przerzuty odległe obejmujące przerzuty do węzłów chłonnych pachwinowych i węzłów chłonnych w jamie brzusznej

Przypisy edytuj

  1. Radzisław Kordek, Onkologia : podręcznik dla studentów i lekarzy, Gdańsk: Via Medica, 2007, s. 240–243, ISBN 978-83-7555-016-0.
  2. Grzegorz Bręborowicz (red.): Położnictwo i ginekologia, tom 2. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007, wyd. 1, s. 833–838 ISBN 83-200-3541-4
  3. Jan V. Bokhman, Two pathogenetic types of endometrial carcinoma, „Gynecologic oncology”, 15 (1), 1983, s. 10-7, DOI10.1016/0090-8258(83)90111-7, PMID6822361.
  4. Rak trzonu macicy, [w:] Radzisław Kordek, Onkologia. Podręcznik dla studentów i lekarzy, wyd. Czwarte poprawione i uzupełnione, Via Medica, ISBN 978-83-7599-559-6 (pol.).
  5. Nowe zasady określania stopnia zaawansowania nowotworów ginekologicznych zatwierdzone przez Międzynarodową Federację Położników i Ginekologów (FIGO) w 2009r., Polskie Towarzystwo Ginekologii Onkologicznej.

Linki zewnętrzne edytuj