Rejon kondopożski

rejon w Rosji

Rejon kondopożski (ros. Кондопожский район ) – rejon w północno-zachodniej Rosji, wchodzący w skład rosyjskiej Republiki Karelii.

Rejon kondopożski
Кондопожский район
Rejon
ilustracja
Herb Flaga
Herb ?
Państwo

 Rosja

Republika

 Karelia

Siedziba

Kondopoga

Powierzchnia

5947 km²

Populacja (2005)
• liczba ludności


43 661

• gęstość

7,3 os./km²

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Strona internetowa
Podział administracyjny Karelii. Rejon kondopożski oznaczony numerem 7.
Czerwony punkt na terenie rejonu pokazuje lokalizację ośrodka administracyjnego
jezioro Onega

Położenie edytuj

Rejon kondopożski leży na południu Karelii, nad jeziorem Onega.

Powierzchnia edytuj

Rejon ma powierzchnię 5.947 km², którą stanowią równiny; większość obszaru pokrywa tajga sosnowo-świerkowa, z domieszką drzew liściastych, głównie brzozy i osiki. Na terenie tym znajdują się liczne jeziora i rzeki. Sporą część obszaru rejonu stanowią torfowiska i bagna.

Na terenie rejonu znajduje się rezerwat przyrody Kiwacz, założony w celu ochrony walorów krajobrazowych i przyrodniczych okolic wodospadu o tej samej nazwie.

Ludność edytuj

Rejon zamieszkany jest przez 43 661 osób (2005 r.), głównie Rosjan, a także przez rdzennych mieszkańców KareliiKarelów (którzy przeważają liczebnie na obszarach wiejskich). Kilkuprocentowy udział w populacji mają też dwie inne napływowe nacje: Ukraińcy i Białorusini.

Zaledwie 9280 mieszkańców rejonu zamieszkuje na wsiach, stąd ludność miejska stanowi prawie 79% ogółu ludności.

W ostatnich latach populacja rejonu, tak jak populacja całej Karelii zmniejsza się w wyniku emigracji ludności do większych miast w Rosji w poszukiwaniu pracy oraz niskiego przyrostu naturalnego. Ponieważ wyjeżdżają głównie ludzie młodzi, średnia wieku mieszkańców rejonu jest wysoka, i wynosi ponad 40 lat dla kobiet i ok. 35 dla mężczyzn, przy czym na wsiach jest ona o ok. 5 lat wyższa niż w ośrodkach miejskich.

Gęstość zaludnienia na terenie rejonu wynosi 7,17 os./km², czyli blisko dwukrotnie więcej, niż wynosi karelska średnia, jednak wartość tę znacznie zawyża miasto Kondopoga. Poza jego granicami gęstość zaludnienia wynosi zaledwie 1,5 os./km².

Miasta edytuj

Jedynym miastem na terenie kondopożskiego rejonu jest skupiająca blisko 80% wszystkich mieszkańców rejonu Kondopoga, licząca 34381 mieszkańców (2005 r.). Jest ona ośrodkiem administracyjnym tej jednostki podziału terytorialnego.

Gospodarka edytuj

Gospodarka rejonu, podobnie jak gospodarka całej Karelii po rozpadzie ZSRR jest pogrążona w kryzysie.

Podstawowymi źródłami utrzymania dla mieszkańców rejonu jest pozyskiwanie drewna dla potrzeb przemysłu, rolnictwo i chów zwierząt. Myślistwo i rybołówstwo śródlądowe mają mniejsze znaczenie niż w innych rejonach Karelii.

W Kondopodze głównym źródłem utrzymania ludności jest szeroko rozumiana sfera usług, poza tym w mieście znajduje się przemysł, celulozowo-papierniczy i drzewny. Z Kondopogi pochodzi ok. 1/3 rosyjskiej produkcji papieru gazetowego. Także w innych większych ośrodkach osadniczych znajduje się drobny przemysł drzewny, a także zakłady przemysłu spożywczego, zatrudniające zwykle niewielką liczbę osób, produkujące głównie na potrzeby lokalnego rynku. Część produktów pochodzenia zwierzęcego po wstępnym przetworzeniu wysyłana rest w inne rejony Karelii i poza jej granice.

W rejonie kondopożskim, inaczej niż w większości pozostałych rejonów kraju, istnieją względnie korzystne warunki do uprawy roli. Uprawiane są głównie ziemniaki, a także warzywa oraz zboża: głównie jęczmień, rzadziej żyto i owies. Chów zwierząt obejmuje bydło domowe i drób. Produkcja ta odbywa się głównie dla zaspokojenia lokalnych potrzeb, ale także w celu wysłania do innych rejonów Karelii, w których występują trudności w uprawie roli związane niekorzystnym klimatem.

W ostatnich latach lokalne władze starają się wykorzystać turystyczne walory rejonu, w celu wypromowania tego obszaru jako atrakcyjnego miejsca na turystycznej mapie północno-zachodniej Rosji

Bogactwa naturalne edytuj

Na terenie rejonu głównym bogactwem jest drewno z lokalnych lasów, ale występują tu też złoża surowców mineralnych wykorzystywanych w budownictwie: łupki, porfiry, granity i gliny.

Klimat edytuj

Na terenie rejonu panuje klimat umiarkowany chłodny, typu pośredniego między kontynentalnym a morskim.

Lato krótkie i dość ciepłe, zima długa i chłodna Średnia roczna temperatura powietrza wynosi ok. 3 – 4 °C. Średnia temperatura najchłodniejszego miesiąca – lutego wynosi ok. -11 °C, zaś najcieplejszego – czerwca – ok. +17 °C.

Okres bez przymrozków wynosi zwykle poniżej 120 dni.

Zobacz też edytuj