René de Prie
René de Prie (ur. w 1451 w Turenii, zm. 9 września 1519 w La Vieille-Lyre) – francuski kardynał.
| Kardynał prezbiter | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1451 |
| Data i miejsce śmierci |
9 września 1519 |
| Biskup Bayeux | |
| Okres sprawowania |
1498–1516 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia |
nienznana |
| Kreacja kardynalska |
18 grudnia 1506 |
| Kościół tytularny |
Santa Lucia in Septisolio |
Życiorys edytuj
Urodził się w 1451 roku w Turenii, jako syn Antoine’a de Prie i Madeliene d'Ambois[1]. Dzięki protekcji swojego kuzyna Georgesa d'Amboise uzyskał beneficja: został protonotariuszem apostolskim, archidiakonem w Blois i skarbnikiem królewskim[1]. 3 sierpnia 1498 roku został mianowany biskupem Bayeux[2]. Po przyjęciu sakry udał się do Nantes, gdzie poświadczył małżeństwo Ludwika XII i Anny Bretońskiej[1]. Na polecenie króla Francji, udał się do Étaples, gdzie podpisał traktat z Henrykiem VII[1]. 18 grudnia 1506 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Lucia in Septisolio[2]. Po aresztowaniu kardynała François Guillaume de Clermonta wyjechał z Rzymu, by być pod opieką Ludwika XII i towarzyszył mu w ekspedycji mediolańskiej w 1510 roku[1]. Za wzięcie udziału w soborze pizańskim, Juliusz II pozbawił go godności kardynalskiej i ekskomunikował 24 października 1511 roku[1]. Rok później de Prie napisał list do Uniwersytetu Paryskiego protestując przeciwko tezom Tommaso Vio[1]. W 1514 roku został zrehabilitowany przez Leona X, który przywrócił mu tytuł kardynalski[1]. Niebawem został mianowany biskupem Limoges, jednak po dwóch latach zrezygnował z zarządzania diecezjami[2]. Zmarł 9 września 1519 roku w La Vieille-Lyre[1].