Reprezentacja Galicji w piłce nożnej mężczyzn
Reprezentacja Galicji w piłce nożnej mężczyzn (gal. Selección Galega[1]) – niezrzeszony w FIFA, ani UEFA zespół piłkarski reprezentujący Galicję, jedną ze wspólnot automicznych Hiszpanii. W związku z brakiem powiązania z którąś z organizacji piłkarskich, reprezentacja Galicji nie może rozgrywać oficjalnych spotkań. Galisyjscy piłkarze rozgrywają natomiast nieoficjalne mecze towarzyskie, zwykle w zimowym okresie przygotowawczym. Fani reprezentacji Galicji znani są jako Siareiros Galegos.
| Przydomek |
Os irmandiños, | ||
|---|---|---|---|
| Związek |
Federación Gallega de Fútbol, Real Federación Española de Fútbol | ||
| Trener |
Arsenio Iglesias (2005-) | ||
| Zawodnicy | |||
| Najwięcej występów |
7 zawodników po 4 | ||
| Najwięcej bramek |
| ||
| |||
| Mecze | |||
Pierwszy mecz Galicja 4 - 1 Kastylia  (19 listopada 1922) | |||
Najwyższe zwycięstwo Galicja 7 - 1 Ferrol/A Coruña  (18 lutego 1923) | |||
Najwyższa porażka Galicja 1 - 3 Asturia  (1923) | |||
| Strona internetowa | |||
Historia edytuj
.jpg)
.jpg)
Pierwszy mecz reprezentacja Galicji rozegrała 19 listopada 1922 w Coia, dzielnicy Vigo. W latach dwudziestych w Hiszpanii nie istniały samoistne rozgrywki ligowe. Galisyjczycy mieli rozgrywać mecze między sobą, by tak wyłoniony zwycięzca miał konkurować z innymi zespołami regionalnymi, jak Aragonia, czy Katalonia, by w ten sposób ustalić najlepszy zespół w Hiszpanii. W roku 1936 Galicja rozegrała kilka spotkań w ramach przygotowań do Ludowych Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie, które miały odbywać się od 22 do 26 lipca 1936 roku, a miały być przeciwwagą dla Igrzysk odbywających się w nazistowskim Berlinie. Dalszy rozwój regionalnej drużyny Galicji, w tym i same Igrzyska Ludowr, został zahamowany przez pucz wojskowy (17 lipca), wojnę domową i dyktatorskie rządy generała Francisco Franco (1936-1975).
Do pomysłu drużyny złożonej z galisyjskich piłkarzy powrócono na początku lat osiemdziesiątych XX wieku, jednakowoż po raz pierwszy po niemal siedemdziesięcioletniej przerwie Selecçom rozegrała spotkanie 29 grudnia 2005 roku. Mecz ten odbył się na stadionie w Composteli, a w roli gości wystąpił zespół Urugwaju. Spotkanie zakończyło się wynikiem 3:2, a bramki dla gospodarzy strzelili Nano i Deus (dwie). Rok później Galicja po bramce Jonathana Pereiry zremisowała z Ekwadorem. Od tego czasu Galisyjczycy zremisowali z Kamerunem (bramka Julio Álvareza) i, w swoim ostatnim jak dotychczas występie, wygrali z Iranem po dwóch trafieniach Nacho Novo i jednym golu Roberto Losady.
Od początków reaktywowanej A Irmandiña w Galicji trwa debata nad ubieganiem się o status reprezentacji oficjalnej oddzielnej od drużyny Hiszpanii. Sytuacja taka miałaby mieć miejsce we wszystkich sportach. Jako precedens podaje się występowanie czterech drużyn narodowych na terenie Wielkiej Brytanii (Anglii, Irlandii Północnej, Szkocji i Walii), czy przypadek drużyny Wysp Owczych.
Kontekst narodowy edytuj
Mecze reprezentacji Galicji są okazją dla manifestacji odmienności tego regionu od centralnej Hiszpanii. Przed meczami odgrywany jest hymn Galicji, piłkarze występują pod narodową flagą z błękitnym skosem, a na trybunach panują flagi galisyjskie z czerwoną gwiazdą oznaczające galisyjski ruch niepodległościowy.
Mecze Os irmandiños edytuj
| 19 listopada 1922 | Galicja Polo
 Pinilla (k)Ramón González |
4 – 1 | Kastylia Monjardín
|
Campo de Coia, Vigo, Galicja, Hiszpania |
| 7 stycznia 1923 | Galicja Polo
Reigosa |
3 – 1 | Lizbona 
|
|
| 14 stycznia 1923 |  Andaluzja
|
1 – 4 | Galicja Ramón González
Polo Chiarroni |
Sewilla, Andaluzja, Hiszpania |
| Galicja Pinilla
Ramón González |
7 – 2 | zespół Angielskiej Marynarki 
|
||
| 28 stycznia 1923 | Galicja Correa
Polo Chiarroni |
4 – 1 | Pontevedra 
|
Campo de Bouzas, Vigo, Galicja, Hiszpania |
| 4 lutego 1923 | Pontevedra
|
0-3 | Galicja Correa
Polo |
A Xunqueira Pontevedra, Galicja, Hiszpania |
| 18 lutego 1923 | Galicja Correa
Polo Chiarroni |
4 – 1 | Ferrol/A Coruña
|
Campo de Coia, Vigo, Galicja, Hiszpania |
| 25 lutego 1923 | Galicja Polo
|
1 – 3 | Asturia
|
|
| 25 lutego 1923 | Lizbona João Francisco
Jaime Gonçalves |
2 – 1 | Galicja Pinilla
|
|
| 25 lutego 1923 | .svg){kind=small} Hiszpania Centralna
|
1 – 4 | Galicja
|
Chamartín, Madryt, Hiszpania |
| 25 grudnia 2005 | Galicja |
3 – 2 1 – 0
|
Urugwaj  |
Estadio San Lázaro, Santiago de Compostela, Galicja, Hiszpania Widzów: 12,000 Sędzia: Bernardino González Vázquez |
| 28 grudnia 2006 | Galicja |
1 – 1 0 – 0
|
Ekwador  |
El Riazor, A Coruña, Galicja, Hiszpania Widzów: 20,000 Sędzia: Bernardino González Vázquez |
| 27 grudnia 2007 | Galicja |
1 – 1 0 – 0
|
Kamerun  |
Balaídos, Vigo, Galicja, Hiszpania Widzów: 28,000 Sędzia: Amoedo Chas |
| 27 grudnia 2008 | Galicja |
3 – 2 1 – 1
|
Iran  |
El Riazor, A Coruña, Galicja, Hiszpania Widzów: 12,000 Sędzia: Ignacio Iglesias Villanueva |
| 20 maja 2016 | Galicja |
1 – 1 1 – 0
|
Wenezuela  |
El Riazor, A Coruña, Galicja, Hiszpania Widzów: 18,000 Sędzia: Ignacio Iglesias Villanueva |
Zobacz też edytuj
Linki zewnętrzne edytuj
- Oficjalna strona Galisyjskiej Federacji Piłkarskiej
- Reprezentacja Galicji na galisyjskim portalu Vieiros
- Blog poświęcony reprezentacji Galicji
- Statystyki na stronie RSSSF
- Siarreiros Galegos – strona fanów. siareirasgalegas.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-01)].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Osoby z ruchu reintegracjonistów, zwolenników ujednolicenia języka galicyjskiego z portugalskim, używają końcówki -çom (selecçom) zamiast -ción (selección).