Reprezentacja Serbii w piłce nożnej mężczyzn

Reprezentacja Serbii w piłce nożnej mężczyzn (serb. Фудбалска репрезентација Србије) – narodowy zespół piłkarzy nożnych Serbii. Za funkcjonowanie reprezentacji odpowiedzialny jest Związek Piłki Nożnej Serbii.

Serbia
Србија
Przydomek

Орлови (Orły)

Związek

Фудбалски савез Србије,
Фудбалски савез Србије и Црне Горе (do 2006),
Фудбалски савез СР Југославије (do 2003)

Sponsor techniczny

Puma

Trener

Dragan Stojković

Skrót FIFA

SRB
SCG (do 2006)
YUG (do 2003)

Ranking FIFA

32. (1517.43 pkt.)[a]

Miejsce w rankingu Elo

15. (1854 pkt.)
(18 lipca 2023)

Zawodnicy
Kapitan

Dušan Tadić

Najwięcej występów

Branislav Ivanović (105)

Najwięcej bramek

Aleksandar Mitrović (52)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
 Brazylia 2:0 FRJ
(Porto Alegre, Brazylia; 23 grudnia 1994)

 Czechy 1:3 Serbia 
(Uherské Hradiště, Czechy; 18 sierpnia 2006)

Najwyższe zwycięstwo
 Wyspy Owcze 1:8 FRJ
(Toftir, Wyspy Owcze; 6 października 1996)
Najwyższa porażka
 Argentyna 6:0 SCG Serbia i Czarnogóra
(Gelsenkirchen, Niemcy; 16 czerwca 2006)
Strona internetowa
  1. Stan aktualny na 15 lutego 2024.

Piłkarska drużyna Serbii jest wg FIFA i UEFA oficjalnym sukcesorem tradycji reprezentacji Jugosławii[1][2][3]. Należy jednak pamiętać, iż według prawa międzynarodowego (Rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 777 poparta przez Zgromadzenie Ogólne ONZ rezolucją nr 47/1) Federalna Republika Jugosławii (dzisiejsza Republika Serbii) nie jest kontynuatorem prawnym Socjalistycznej Federacyjnej Republiki Jugosławii.

Dzieje reprezentacji edytuj

Mimo iż niepodległość "nowej" Jugosławii ogłoszono 28 kwietnia 1992 roku, to z powodu międzynarodowych sankcji nałożonych na ten kraj z powodu wojny w Bośni reprezentacja pierwszy mecz zagrała dopiero w grudniu 1994 roku. Do 1996 roku rozgrywała wyłącznie spotkania towarzyskie, gdyż z eliminacji do Mundialu 1994 i Euro 1996 została wykluczona. Wcześniej jeszcze przed rozpadem "starej" Jugosławii reprezentacja zdołała się zakwalifikować po sportowej walce na Euro 1992, jednak także z powodu międzynarodowych sankcji reprezentacja została wykluczona z mistrzostw, a jej miejsce zajęła druga w swojej grupie eliminacyjnej Dania, która później zdobyła mistrzostwo Europy.

Zadebiutowała w kwalifikacjach do Mundialu 1998. Drużyna prowadzona przez Slobodana Santrača z Predragiem Mijatovicem, Miroslavem Djukicem, Sinišą Mihajlovicem i Darko Kovačevicem w składzie wprawdzie została wyprzedzona w grupie przez Hiszpanię, ale pokonała m.in. ówczesnych wicemistrzów Starego Kontynentu Czechów. Jugosłowianie grali ofensywnie i efektownie, i właśnie wtedy doczekali się przezwiska "Brazylijczycy Europy". W barażach nie dali szans Węgrom (7:1 i 5:0).

Na Mundialu zaprezentowali się przyzwoicie. W 1/8 finału po wyrównanym meczu i w dość pechowych okolicznościach (Mijatović nie strzelił karnego w ostatniej minucie) przegrali 1:2 z Holandią.

Dwa lata później, na Euro 2000, reprezentacja dowodzona tym razem przez 70-letniego Vujadina Boškova również odpadła w drugiej rundzie, a ich pogromcami (przegrali 1:6) tak jak w 1998 roku byli Holendrzy. Na pocieszenie Jugosłowianom pozostała korona strzelców turnieju dla Savo Miloševica.

Od czasu zakończenia mistrzostw Europy rozpoczął się kryzys drużyny narodowej, pogłębiany częstymi zmianami selekcjonerów. Rezygnacja z gry w kadrze najlepszych piłkarzy i wysoki stopień korupcji w związku piłkarskim to największe bolączki futbolu serbskiego u progu XXI wieku. W eliminacjach do Mundialu 2002 reprezentacja dała się wyprzedzić Rosji i Słowenii, a w kwalifikacjach do Euro 2004, w których po raz pierwszy wystąpiła pod nazwą Serbii i Czarnogóry – Włochom i Walijczykom.

Wydawało się, że powoli drużyna zaczyna wychodzić z zapaści. W połowie 2003 roku selekcjonerem został Ilija Petković. Zmieniły się również władze związku, na nowego prezesa wybrano byłego reprezentanta Jugosławii Dragan Stojkovicia. Trener Petković postawił na piłkarzy nieogranych na międzynarodowych boiskach i zrezygnował z usług większości gwiazd. Efektem jego polityki kadrowej był udany występ w eliminacjach do Mundialu 2006 i awans do tego turnieju z pierwszego miejsca (Serbowie wyprzedzili m.in. Hiszpanię i Belgię). Największą siłą drużyny była wówczas defensywa. Bramkarz Dragoslav Jevrić i obrońcy Goran Gavrancić, Ivica Dragutinović, Mladen Krstajić, Nemanja Vidić (który dzięki dobrym występom w kadrze został kupiony przez Manchester United) oraz Marjan Marković grali na tyle skutecznie, że reprezentacja straciła w kwalifikacjach tylko jedną bramkę. Zupełnie inaczej zaprezentowała się w samym turnieju. Serbowie i Czarnogórcy odpadli już po fazie grupowej, przegrywając wszystkie trzy spotkania, w których zanotowali bilans bramek 2:10. Dnia 21 maja 2006 roku w Czarnogórze odbyło się referendum niepodległościowe. Jego wynik oznaczał odłączenie Czarnogóry od państwa i tym samym powstanie nowej reprezentacji piłkarskiej.

W eliminacjach do Mundialu 2010, Serbowie trafili w nich do grupy 7 razem z Francją, Austrią, Litwą, Rumunią i Wyspami Owczymi. Zajęli w nich pierwsze miejsce z dorobkiem 22 punktów po siedmiu zwycięstwach, jednym remisie i dwóch porażkach w dziesięciu spotkaniach. Na Mundialu w RPA serbscy piłkarze grali w grupie D razem z Niemcami, Ghaną i Australią. Po jednym zwycięstwie (1:0 z Niemcami) i dwóch porażkach (z Ghaną 0:1 i Australią 1:2) z trzema punktami na koncie zajęli ostatnie miejsce w grupie i zakończyli swój udział w tych mistrzostwach na fazie grupowej.

Eliminacje do kolejnych trzech turniejów: Mistrzostw Europy 2012, Mundialu w 2014, i ME 2016 zakończyły się dla Serbów porażką. W eliminacjach do Mistrzostw Świata 2018 w Rosji serbską kadrę prowadził Slavoljub Muslin. Po zwycięstwie w grupie (21 punktów w 10 meczach) i bezpośrednim awansie na mundial dość nieoczekiwanie tamtejszy związek piłkarski postanowił rozwiązać umowę z Muslinem. Kadrę Serbii przejął Mladen Krstajić[4], który wywalczył awans na Mundial 2018. Serbia w Rosji grała w grupie E razem z Brazylią, Szwajcarią i Kostaryką. Po zwycięstwie z Kostarykanami 1:0 w pierwszym meczu przyszły dwie porażki (ze Szwajcarią 1:2 i Brazylią 0:2). Serbowie zajęli więc trzecie miejsce w grupie i ostatecznie nie uzyskali awansu do dalszej fazy turnieju.

O piłkarskiej reprezentacji Czarnogóry czytaj tu.

Udział w międzynarodowych turniejach edytuj

Igrzyska Olimpijskie edytuj

Udział w igrzyskach olimpijskich . Kwalifikacje do igrzysk olimpijskich Uwagi
Rok Runda Miejsce M W R P B+ B- M W R P B+ B-
  1900 Nie brała udziału jako SRB
  1904
  1908
  1912
1948-1992 Serbia była częścią Jugosławii
  1996 Nie brała udziału - została wykluczona jako FRJ
  2000 Nie zakwalifikowała się 8 5 2 1 29 10
  2004 Faza grupowa 16/16 3 0 0 3 3 14 13 8 2 3 23 17 jako SCG
  2008 Faza grupowa 12/16 3 0 1 2 3 7 9 6 0 3 15 10 jako SRB
  2012 Nie zakwalifikowała się 8 4 1 3 14 12
  2016 13 6 3 4 21 18
  2020 13 8 2 3 24 15

Rekordziści edytuj

     Kolorem niebieskim zaznaczono wciąż aktywnych piłkarzy

Trenerzy reprezentacji Serbii edytuj

Szkoleniowiec O od do M W R P W% R% P% Największe osiągnięcia
Slobodan Santrač   1994 1998 43 26 10 7 60.46 23.25 16.28 awans i udział w MŚ 1998
Milan Živadinović   1998 1999 6 3 2 1 50.00 33.33 16.66
Vujadin Boškov   1999 2000 15 6 5 4 40.00 33.33 26.66 awans i udział w ME 2000
Ilija Petković   2000 2001 4 2 1 1 50.00 25.00 25.00
Milovan Đorić   2001 3 0 2 1 0.00 66.66 33.33
Vujadin Boškov   2001 8 4 2 2 50.00 25.00 25.00
Ivan Ćurković  
Dejan Savićević  
Dejan Savićević   2001 2003 17 4 3 10 23.53 17.65 58.82
Ilija Petković   2003 2006 30 11 10 9 36.66 33.33 30.00 awans i udział w MŚ 2006
Javier Clemente   2006 2007 16 7 7 2 43.75 43.75 12.50
Miroslav Đukić   2007 2008 5 0 2 3 0.00 40.00 60.00
Radomir Antić   2008 2010 28 17 3 8 60.71 10.71 28.57 awans i udział w MŚ 2010
Vladimir Petrović   2010 2011 13 5 3 5 38.46 23.08 38.46
Radovan Ćurčić   2011 2012 5 2 1 2 40.00 20.00 40.00
Siniša Mihajlović   2012 2013 19 7 4 8 36.84 21.05 42.10
Ljubinko Drulović   2014 4 2 1 1 50.00 25.00 25.00
Dick Advocaat   2014 4 0 2 2 0.00 50.00 50.00
Radovan Ćurčić   2014 2016 11 5 0 6 45.45 0.00 55.55
Slavoljub Muslin   2016 2017 15 8 5 2 53.33 33.33 13.33
Mladen Krstajić   2017 2019 19 9 5 5 47.36 26.32 26.32 awans i udział w MŚ 2018
Ljubiša Tumbaković   2019 2020 11 5 3 3 45.45 27.27 27.27
Ilija Stolica   2021 2021 2 0 2 0 0.00 100.00 0.00
Dragan Stojković   2021 35 20 7 8 57.14 20.00 22.86

Stan na 19 listopada 2023[7]

Stroje edytuj

Producent od do
Adidas 1992 2002
Lotto 2002 2006
Nike 2006 2014
Umbro 2014 2018
Puma 2018 nadal

Dzieje strojów edytuj

Stroje domowe

 
 
 
 
 
1994
 
 
 
 
 
1998
 
 
 
 
 
2000
 
 
 
 
 
2006
 
 
 
 
 
2006–2007
 
 
 
 
 
2008–2009
 
 
 
 
 
2010–2011
 
 
 
 
 
2012–2013
 
 
 
 
 
2014–2015
 
 
 
 
 
2016–2017
 
 
 
 
 
2018
 
 
 
 
 
2020

Linki zewnętrzne edytuj

Przypisy edytuj

  1. History. fss.rs. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-27)]. at FSS official website, Retrieved 4 October 2012
  2. Serbia. fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-23)]. at FIFA official website
  3. News: Serbia at UEFA official website, published 1 January 2011, Retrieved 4 October 2012
  4. Serbia sack coach Slavoljub Muslin despite World Cup qualification, „ESPNFC.com” [dostęp 2017-10-31].
  5. a b Fudbalski savez Srbije: Najviše utakmica. www.reprezentacija.rs. [dostęp 2020-11-06].
  6. a b Fudbalski savez Srbije: Najbolji strelci. www.reprezentacija.rs. [dostęp 2020-11-06].
  7. eu-football.info: National football team managers from Serbia. [dostęp 2020-11-06].