Rispa – postać biblijna z Drugiej Księgi Samuela, córka Ajji, nałożnica króla Saula.

Rispa
Ilustracja
Rispa ochrania ciała synów
Występowanie

2 Księga Samuela

Rodzina
Ojciec

Ajja

Dzieci

Armoni, Meribbaal

Po śmierci Saula o współżycie z Rispą[a] został oskarżony przez króla Iszbaala dowódca jego armii, Abner. Wydarzenie to spowodowało przejście Abnera na stronę króla Dawida[1].

Dwaj synowie Rispy – Armoni i Meribbaal – zostali przez Dawida wydani Gibeonitom, którzy powiesili ich w ramach zadośćuczynienia za prześladowania doznane za czasów Saula. Śmierć synów Rispy miała zakończyć trzyletni okres głodu, będący karą za złamanie przez Saula zawartego w imię Jahwe przymierza z Gibeonitami. Rispa od żniw do czasu końca suszy strzegła ciał synów przed dziką zwierzyną[2].

Uwagi edytuj

  1. Było to traktowane jako uzurpacja praw królewskich.

Przypisy edytuj

  1. 2Sm 3,7-10 w przekładach Biblii.
  2. 2Sm 21,10 w przekładach Biblii.