Rząd Aleksandra Prystora
Rząd Aleksandra Prystora – gabinet pod kierownictwem premiera Aleksandra Prystora, utworzony 28 maja 1931. Gabinet został zwolniony 9 maja 1933.
 Polska
| |
 Rząd Aleksandra Prystora po zaprzysiężeniu. | |
| Premier | |
|---|---|
| Partie |
brak[a] |
| Kadencja |
od 28 maja 1931 |
| Poprzedni | |
| Następny | |
Rada Ministrów Aleksandra Prystora (1931–1933) edytuj
| Funkcja | Nazwisko | Czas pełnienia funkcji | ||
|---|---|---|---|---|
| Od | Do | |||
| Prezes Rady Ministrów | Aleksander Prystor | 28 maja 1931(dts)[1] | 10 maja 1933(dts) | |
| Minister poczt i telegrafów | Ignacy Boerner | 28 maja 1931(dts)[1] | 12 kwietnia 1933(dts) | |
| Minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego | Sławomir Czerwiński | 28 maja 1931(dts)[1] | 4 sierpnia 1931(dts) | |
| Minister opieki społecznej[b] | Stefan Hubicki | 28 maja 1931(dts)[1] | 10 maja 1933(dts) | |
| Minister rolnictwa | Leon Janta-Połczyński | 28 maja 1931(dts)[1] | 20 marca 1932(dts) | |
| Minister reform rolnych | Leon Kozłowski | 28 maja 1931(dts)[1] | 20 marca 1932(dts) | |
| Minister komunikacji | Alfons Kühn | 28 maja 1931(dts)[1] | 6 września 1932(dts)[2] | |
| Minister robót publicznych | 20 marca 1932(dts) | 30 czerwca 1932(dts)[3][2] | ||
| Minister sprawiedliwości | Czesław Michałowski | 28 maja 1931(dts)[1] | 10 maja 1933(dts) | |
| Minister robót publicznych | Mieczysław Norwid-Neugebauer | 28 maja 1931(dts)[1] | 20 marca 1932(dts) | |
| Minister | Bronisław Pieracki | 28 maja 1931(dts)[1] | 23 czerwca 1931(dts)[1] | |
| Minister spraw wewnętrznych | 23 czerwca 1931(dts)[1] | 10 maja 1933(dts) | ||
| Minister skarbu | Jan Piłsudski | 28 maja 1931(dts)[1] | 6 września 1932(dts)[2] | |
| Minister spraw wojskowych | Józef Piłsudski | 28 maja 1931(dts)[1] | 10 maja 1933(dts) | |
| Minister spraw wewnętrznych | Sławoj Składkowski | 28 maja 1931(dts)[1] | 23 czerwca 1931(dts)[1] | |
| Minister spraw zagranicznych | August Zaleski | 28 maja 1931(dts)[1] | 3 listopada 1932(dts)[2] | |
| Minister przemysłu i handlu | Ferdynand Zarzycki | 28 maja 1931(dts)[1] | 10 maja 1933(dts) | |
| Minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego | Janusz Jędrzejewicz | 23 sierpnia 1931(dts)[1] | 10 maja 1933(dts) | |
| Minister rolnictwa i reform rolnych[c] | Seweryn Ludkiewicz | 20 marca 1932(dts) | 10 maja 1933(dts) | |
| Minister | Władysław Zawadzki | 20 marca 1932(dts) | 6 września 1932(dts)[2] | |
| Minister skarbu | 6 września 1932(dts)[2] | 10 maja 1933(dts) | ||
| Minister spraw zagranicznych | Józef Beck | 3 listopada 1932(dts)[2] | 10 maja 1933(dts) | |
| Minister poczt i telegrafów | Emil Kaliński | 15 kwietnia 1933(dts)[4] | 10 maja 1933(dts) | |
W dniu zaprzysiężenia 28 maja 1931 edytuj
- Aleksander Prystor – prezes Rady Ministrów
- Ignacy Boerner – minister poczt i telegrafów
- Sławomir Czerwiński – minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego
- Stefan Hubicki – minister pracy i opieki społecznej
- Leon Janta-Połczyński – minister rolnictwa
- Leon Kozłowski – minister reform rolnych
- Alfons Kühn – minister komunikacji
- Czesław Michałowski – minister sprawiedliwości
- Mieczysław Norwid-Neugebauer – minister robót publicznych
- Bronisław Pieracki – minister
- Jan Piłsudski – minister skarbu
- Józef Piłsudski – minister spraw wojskowych
- Sławoj Składkowski – minister spraw wewnętrznych
- August Zaleski – minister spraw zagranicznych
- Ferdynand Zarzycki – minister przemysłu i handlu
Zmiany w składzie Rady Ministrów edytuj
- 23 czerwca 1931
- Odwołanie
- Bronisława Pierackiego z urzędu ministra (powołany na ten urząd 28 maja 1931).
- Sławoja Składkowskiego z urzędu ministra spraw wewnętrznych (powołany na ten urząd 28 maja 1931).
- Powołanie:
- Bronisława Pierackiego na urząd ministra spraw wewnętrznych.
- Odwołanie
- 4 sierpnia 1931 zmarł Sławomir Czerwiński, minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego (powołany na ten urząd 28 maja 1931).
- 23 sierpnia 1931 powołano Janusza Jędrzejewicza na urząd ministra wyznań religijnych i oświecenia publicznego.
- 20 marca 1932
- Zwolnienie z urzędu:
- dr Leona Janty-Połczyńskiego ministra rolnictwa (powołany na ten urząd 28 maja 1931),
- prof. dr Leona Kozłowskiego ministra reform rolnych (powołany na ten urząd 28 maja 1931),
- gen. dyw. Mieczysława Norwid-Neugebauera ministra robót publicznych (powołany na ten urząd 28 maja 1931),
- Mianowanie:
- inż. Seweryna Ludkiewicza na urzędy ministra rolnictwa oraz ministra reform rolnych,
- prof. Władysława Zawadzkiego, podsekretarza stanu w Ministerstwie Skarbu, na urząd ministra,
- inż. Alfonsa Kühna na urząd ministra robót publicznych z pozostawieniem na urzędzie ministra komunikacji[5].
- Zwolnienie z urzędu:
- 1 lipca 1932
- w związku ze zniesieniem urzędu ministra robót publicznych, inż. Alfons Kühn zwolniony z tego urzędu, z pozostawieniem na urzędzie ministra komunikacji,
- inż. Seweryn Ludkiewicz zwolniony z urzędów ministra rolnictwa i ministra reform rolnych i mianowany na urząd ministra rolnictwa i reform rolnych[6].
- 27 lipca 1932 Ministerstwo Pracy i Opieki Społecznej przekształcono w Ministerstwo Opieki Społecznej.
- 5 września 1932
- Zwolnienie:
- inż. Alfonsa Kühna z urzędu ministra komunikacji (powołany na ten urząd 28 maja 1931),
- Jana Piłsudskiego z urzędu ministra skarbu (powołany na ten urząd 28 maja 1931),
- mianowanie:
- prof. Władysława Zawadzkiego na urząd ministra skarbu,
- inż. Michała Butkiewicza kierownikiem Ministerstwa Komunikacji[7].
- Zwolnienie:
- 2 listopada 1932
- Zwolnienie:
- Augusta Zaleskiego z urzędu ministra spraw zagranicznych (powołany na ten urząd 28 maja 1931),
- mianowanie:
- płk dypl. art. Józefa Becka na urząd ministra spraw zagranicznych[8].
- Zwolnienie:
- 12 kwietnia 1933 zmarł inż. Ignacy Boerner, minister poczt i telegrafów (powołany na ten urząd 28 maja 1931).
- 15 kwietnia 1933 ppłk łącz. inż. Emil Kaliński mianowany ministrem poczt i telegrafów[9].
Uwagi edytuj
- ↑ Główną siłą polityczną w rządzie był Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem.
- ↑ Do 27 lipca 1932 minister pracy i opierki społecznej (Dz.U. z 1932 r. nr 64, poz. 597).
- ↑ Do 30 czerwca 1932 minister rolnictwa oraz minister reform rolnych (Dz.U. z 1932 r. nr 51, poz. 480).
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Stenogram 29. posiedzenia Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 i 2 października 1931.
- ↑ a b c d e f g Stenogram 70. posiedzenia Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 listopada 1932.
- ↑ Dz.U. z 1932 r. nr 51, poz. 479.
- ↑ Stenogram 103. posiedzenia Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 listopada 1933.
- ↑ Dział urzędowy. „Monitor Polski”. 66, s. 1, 1932-03-21. Warszawa.
- ↑ Dział urzędowy. „Monitor Polski”. 148, s. 1, 1932-07-01. Warszawa.
- ↑ Dział urzędowy. „Monitor Polski”. 204, s. 1, 1932-09-06. Warszawa.
- ↑ Dział urzędowy. „Monitor Polski”. 253, s. 1, 1932-11-03. Warszawa.
- ↑ Dział urzędowy. „Monitor Polski”. 89, s. 1, 1933-04-18. Warszawa.
Bibliografia edytuj
- Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M.Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1, t. I, s. 29.