S/2004 S 7
księżyc Saturna
S/2004 S 7 – mały księżyc Saturna odkryty w połowie grudnia 2004 roku przez Davida Jewitta, Scotta Shepparda i Jana Kleynę. Elementy orbitalne wyliczył Brian Marsden[3].
| Planeta | |
|---|---|
| Odkrywca | |
| Data odkrycia |
12 grudnia 2004 |
| Tymczasowe oznaczenie |
S/2004 S 7 |
| Charakterystyka orbity | |
| Półoś wielka |
21 000 000 km[1] |
| Mimośród |
0,5290[1] |
| Okres obiegu |
1140,21 d[1] |
| Nachylenie do ekliptyki |
165,693°[1] |
| Długość węzła wstępującego |
341,236°[1] |
| Argument perycentrum |
84,036°[1] |
| Anomalia średnia |
79,762°[1] |
| Własności fizyczne | |
| Średnica równikowa |
6 km[2] |
| Średnia gęstość |
2,3 g/cm³[2] |
| Albedo |
0,04[2] |
| Jasność obserwowana (z Ziemi) |
|
Jest jednym z kilkunastu satelitów Saturna odkrytych w 2004 roku, po 23 latach od przelotu sondy Voyager 2 przez system tej planety. Część z nowo odkrytych księżyców otrzymała już własne nazwy. Reszta otrzyma je w ciągu kilku lat.
Należy do grupy nordyckiej nieregularnych, zewnętrznych księżyców planety, poruszających się ruchem wstecznym[3].
Zobacz też edytuj
- Chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- Księżyce Saturna – zestawienie podstawowych danych
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-24]. (ang.).
- ↑ a b c d Planetary Satellite Physical Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2015-02-19. [dostęp 2016-02-24]. (ang.).
- ↑ a b S/2004 S7. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-28]. (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- S/2004 S7. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. (ang.).