SDR SDRAM

SDR SDRAM (ang. Single Data Rate Synchronous Dynamic Random Access Memory) - chronologicznie i technologicznie najwcześniejsza odmiana pamięci SDRAM. Przedrostek SDR (Single Data Rate) oznacza, że dane przesyłane są przy każdym narastającym zboczu sygnału zegarowego (w odróżnieniu od DDR w których przesył danych odbywa się w trakcie (lub zaraz po) narastania i opadania zbocza sygnału zegarowego).

Moduł 168-pinowy DIMM z ośmioma układami pamięci SDR SDRAM. Moduły takie, ze względu na fakt, że składały się z pamięci SDR, potocznie nazywano SDRAM. Charakterystyczne dwa nacięcia pozwalają odróżnić je od innych modułów typu DIMM oraz zapobiegają omyłkowemu zamontowaniu modułu w złączu innego typu.

Pamięci te wprowadzono do sprzedaży pod koniec 1996 roku. Klasyfikowane są w zależności od maksymalnej częstotliwości taktowania. Typowe wartości to:

• SDR-66 (PC-500): częstotliwość 66 MHz, przepustowość 533 MB/s, czas dostępu 15-12 ns (wprowadzone do sprzedaży w 1997 roku)
• SDR-100 (PC-800): częstotliwość 100 MHz, przepustowość 800 MB/s, czas dostępu 10-8 ns (wprowadzone do sprzedaży w 1998 roku)
• SDR-133 (PC-1100): częstotliwość 133 MHz, przepustowość 1067 MB/s, czas dostępu 7,5 ns (wprowadzone do sprzedaży w 1999 roku)

Dostępne były również pamięci o czasie dostępu 6 ns, co w praktyce pozwalało na przetaktowywanie do 166 MHz, modułów sprzedawanych jako wolniejsze. Nazewnictwo jest tu inne niż w przypadku poprzedzających je pamięci FPM i EDO, gdzie prędkości określano w nanosekundach. Stało się tak, ponieważ moduły SDRAM mogą pracować z różnymi częstotliwościami i to dlatego informacja o częstotliwości jest istotniejsza. Jeżeli chcemy poznać wyrażoną w nanosekundach prędkość modułu działającego z określoną częstotliwością, musimy tylko wyznaczyć jej odwrotność, np. 100 MHz to 100 milionów transakcji na sekundę, czyli jedna transakcja na 10 ns. W dobrych modułach stosowano pamięci o szybszym czasie dostępu (np. 8 ns w PC100), co niekiedy okazywało się niezbędne dla zachowania stabilności, gdy jakość innych komponentów nie była optymalna. Kolejnym istotnym parametrem podawanym w przypadku SDRAM jest CAS latency (typowa wartość dla SDR SDRAM wynosiła 2 lub 3). Produkowane były moduły o pojemnościach: 16, 32, 64, 128, 256 i 512 MB. Produkcja została zaprzestana z powodu pojawienia się w 2000 roku wydajniejszych pamięci DDR SDRAM. Przed pojawieniem się pamięci typu DDR SDRAM, pamięć SDR SDRAM nazywano SDRAM (pomijając przedrostek SDR), ponieważ był to jedyny reprezentant tej technologii na rynku.

Linki zewnętrzne

• Encyklopedia wiedzy Kingston "Ultimate Memory Guide". kingston.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-03)]. (ang.)
• Strona organizacji JEDEC - twórcy i koordynatora standardów pamięci, w tym SDR SDRAM (ang.)