SS Olza

SS Olza
	; Model w Narodowym Muzeum Morskim
Bandera	Polska
Port macierzysty	Gdynia
Armator	Żegluga Polska
	Dane podstawowe
Typ	drobnicowiec
	Historia
Stocznia	Stocznia Gdynia
	Dane techniczne
Nośność (DWT)	1350
Długość całkowita (L)	70 m
Szerokość (B)	11,0 m
Pojemność	brutto: 1080 RT
	Napęd mechaniczny
Silnik	maszyna parowa; systemu Lentza
Moc silnika	850 KM/625 kW
Liczba śrub napędowych	1
Prędkość maks.	11 w.
	Multimedia w Wikimedia Commons

SS Olza – pierwszy pełnomorski drobnicowiec zbudowany w Stoczni Gdyńskiej po odzyskaniu przez Polskę niepodległości .

Budowa edytuj

Projekt statku opracował (na podstawie angielskiej dokumentacji) mgr inż. Henryk Giełdzik. Maszynę parową miała dostarczyć Huta "Zgoda" w Świętochłowicach. Kształtowniki stalowe zamawiano w Anglii. Stępkę położono 28 sierpnia 1938, wodowanie przewidziane na wrzesień 1939 r. nie odbyło się z powodu wybuchu wojny. 8 września Polacy celowo dokonali wodowania blokującego pochylnię. Pierwotnie statek miał zostać zatopiony bezpośrednio po zwodowaniu, prawdopodobnie jednak zwyciężyła opinia, że pozostawienie go zablokowanego w czasie wodowania na pochylni będzie skuteczniejsze.

Zwodowany przez Niemców w maju 1941 roku jako "Westpreussen", z oryginalną maszyną (z Huty Zgoda w Świętochłowicach), po wojnie nie został zwrócony. W latach 80. akcję badania losów "Olzy" zorganizował program telewizyjny Latający Holender. Powojenne losy statku udało się ustalić dopiero w 2014, dzięki nowym rosyjskim publikacjom: w 1958 roku "Olza" została ukończona przez Sowietów (z nową maszyną) jako statek-baza kaliningradzkiej floty rybackiej "Inguł" (ИНГУЛ). W czerwcu 1970 statek został wycofany i prawdopodobnie skierowany na złom^[1].