Salif Keita (malijski piłkarz)
Salif Keïta Traoré (ur. 8 grudnia 1946 w Bamako, zm. 2 września 2023 tamże[1]) – malijski piłkarz, który występował na pozycji napastnika. W latach 1963–1972 reprezentant Mali.
.jpg)
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko |
Salif Keïta Traoré | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
176 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera klubowa edytuj
Początki w Mali edytuj
Salif Keita karierę zaczynał w zespołach juniorskich Stade Malien w 1960 roku, a w 1963 roku rozpoczął karierę profesjonalną w innym stołecznym klubie Realu Bamako.
W malijskiej ekstraklasie reprezentował barwy Stade Malien (1965–1966) i Realu Bamako (1963–1965 i 1966–1967), z którymi Keicie nie było dane cieszyć się z mistrzostwa, ale trzykrotnie zdobywał z nimi Puchar Mali (dwukrotnie z Realem Bamako, raz ze Stade Malien).
Kariera we Francji edytuj
W 1967 roku, 20-letni Keita wyjechał do Francji grać w AS Saint-Étienne, z którym wygrywał trzy razy z rzędu (1968–1970) ligę francuską oraz dwa razy zdobył Puchar Francji w roku 1968 i 1970. W ostatnich dwóch sezonach w drużynie Les Verts, Salif Keita mimo imponującej liczby bramek strzelonych w lidze w tym okresie: 71 (42 w sezonie 1970/1971, 29 w sezonie 1971/1972), nie zdobył już z tą drużyną żadnych trofeów, ale w 1970 roku wygrał plebiscyt na najlepszego piłkarza Afryki[2].
Latem 1972 roku, po pięciu latach gry w Saint-Étienne, Keita przeniósł się do Olympique Marsylia. Klub później próbował zmusić Keitę do przyjęcia obywatelstwa francuskiego. Ponieważ temu się sprzeciwił, w 1973 roku, po roku pobycie w Marsylii przeniósł się na Półwysep Iberyjski.
Kariera na Półwyspie Iberyjskim edytuj
W 1973 roku, przeniósł się do hiszpańskiej Valencii. Hiszpańskie gazety zostały oskarżone o rasizm wobec Keity, których tytuły gazet brzmiały: Valencia miała kupić Niemców i wraca z czarnym, ale kibice bardzo uwielbiali Keitę, który w swoim debiucie strzelił dla Valencii dwie bramki w wygranym meczu z Realem Oviedo[3]. Podczas gry w Hiszpanii zyskał przydomek La Perla Negra de Mali (czarna perła z Mali).
W 1976 roku po trzech latach pobytu w Walencji, Keita przeszedł do Sportingu, gdzie zastąpił popularnego napastnika zespołu, Hektora Yazalde. W ciągu trzech lat gry w Lizbonie, Keita zdobył z drużyną tylko Puchar Portugalii w 1978 roku. W 1979 roku, Keita wyjechał do Stanów Zjednoczonych grać w klubie New England Tea Men, w którym w roku 1980 w wieku 34 lat zakończył sportową karierę.
Po zakończeniu kariery edytuj
W 1994 roku, Salif Keita otworzył w Mali popularną szkółkę piłkarską (nazwaną jego imieniem)In 1994, która w znacznym stopniu przyczyniła się do sukcesów reprezentacji tego kraju.
W 1995 roku, w Bamako założono klub Centre Salif Keita, nazwany jego imieniem.
W 1998 roku, gwinejski reżyser, Cheik Doukouré nakręcił film na temat życia i kariery Keity pt.”Le Ballon d’or”.
W czerwcu 2005 roku, Keita został wybrany na funkcję szefa Malijskiej Federacji Piłkarskiej. W 2006 roku, Afrykańska Federacja Piłkarska (CAF) umieściła go na liście 200 najlepszych afrykańskich piłkarzy wszech czasów w ostatnich 50 latach[4].
Kariera reprezentacyjna edytuj
W 1963 roku, w wieku niespełna 17 lat, stał się najmłodszym zawodnikiem grającym w reprezentacji Mali. W 1972 roku, zdobył wraz z reprezentacją srebrny medal Puchar Narodów Afryki. Po tym turnieju Salif Keita ogłosił zakończenie kariery reprezentacyjnej.
Sukcesy edytuj
Stade Malien edytuj
- Puchar Mali: 1964, 1966
Real Bamako edytuj
- Puchar Mali: 1967
AS Saint-Étienne edytuj
Sporting CP edytuj
Reprezentacyjne edytuj
- Finał Pucharu Narodów Afryki: 1972
Indywidualne edytuj
- Piłkarz Roku Afryki: 1970
Życie prywatne edytuj
Keita jest wujkiem malijskiej gwiazdy, Seydou Keity, odnoszącego największe swe sukcesy z FC Barceloną[5] oraz Mohameda Sissoko, znanego z gry w Valencii, Liverpoolu oraz w Juventusie.
Kuzyn Keity, Sidi Yaya Keita, również jest piłkarzem, grającym na pozycji pomocnika, znanym z występów we francuskich klubach.
Przypisy edytuj
- ↑ Salif Keita, légende de Saint-Etienne, est mort à 76 ans (fr.).
- ↑ Kanoute Piłkarzem Roku Afryki w 2007 roku.
- ↑ Valencia – Real Oviedo 2:1.
- ↑ 200 najlepszych afrykańskich piłkarzy wszech czasów.
- ↑ O Seydou Keicie na Fifa.com. [dostęp 2012-07-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-07)].
Linki zewnętrzne edytuj
- Profil na BDFutbol (ang.)
- Statystyki na ForaDeJogo (ang.)
- Statystyki na National Football Teams (ang.)