Seks bez penetracji

jedna z form aktywności seksualnej człowieka

Seks bez penetracji (ang. outercourse, petting) – jedna z form aktywności seksualnej człowieka, ogólna nazwa dla wszystkich rodzajów kontaktów seksualnych bez wprowadzenia członka do pochwy, ust lub odbytu[1][2]. Stosunek bez penetracji może również być formą urozmaicenia życia seksualnego.

Przykład pettingu

Określenie pojęcia edytuj

Istnieje wiele wersji definicji pettingu[potrzebny przypis]. Zasadniczo petting polega na zaawansowanych pieszczotach erotycznych, czyli pieszczeniu narządów płciowych lub innych stref erogennych partnera w taki sposób, że może dojść do osiągnięcia tzw. satysfakcji seksualnej, czyli orgazmu, ale inną metodą niż poprzez immisję (wprowadzenie) członka do pochwy. Jest to aktywność mająca zastąpić pełne współżycie seksualne. Według najszerszej definicji pettingiem są wszelkie formy pieszczot z zastrzeżeniem podanym powyżej, w tym seks oralny. Problematyczne jest również ujęcie w definicji stosunków analnych (i to bez względu na orientację seksualną).

Formy seksu bez penetracji edytuj

Petting ma często miejsce w rozwoju seksualnym człowieka pomiędzy fazą masturbacji a rozpoczęciem życia płciowego. Umożliwia człowiekowi łagodne wejście we współżycie seksualne poprzez poznanie i naukę ciała i reakcji, zarówno u siebie, jak i u partnera. Petting pozbawiony jest obaw o ból przy defloracji lub zajście w ciążę, mniejsze są też możliwości wystąpienia zaskakujących negatywnych doznań, wpływających na późniejsze życie seksualne, co może mieć miejsce w przypadku pierwszego pełnego stosunku z immisją i wytryskiem. Z tego powodu petting bywa zalecany przez seksuologów jako etap rozwoju seksualnego człowieka przed pełnym stosunkiem seksualnym. Petting, jako jedna z metod współżycia w okresie przed defloracją kobiety, jest również dopuszczany lub nawet zalecany przez te osoby o umiarkowanych poglądach, które przywiązują zasadniczą wagę do doniosłości aktu utraty przez kobietę dziewictwa.

Petting jest również metodą uprawiania seksu w stałych związkach, gdzie uprawianie seksu z immisją jest utrudnione lub nawet niemożliwe z powodu różnic w budowie anatomicznej narządów seksualnych partnerów, bądź w przypadku krótkotrwałych utrudnień zdrowotnych (np. połóg). Petting jest również formą urozmaicania życia płciowego u partnerów uprawiających normalne stosunki, może także zastępować stosunki seksualne np. w okresach płodnych przy stosowaniu przez partnerów naturalnych metod zapobiegania ciąży. Seksuolodzy podają jednak, że sporadycznie może dojść do zajścia w ciążę podczas pettingu połączonego z wytryskiem nasienia bezpośrednio na kobiece narządy płciowe.

Zjawiskiem pokrewnym pettingowi jest necking, czyli partnerskie pieszczoty seksualne górnej części ciała[3].

Formami seksu bez penetracji z udziałem obojga zainteresowanych partnerów są między innymi:

Petting a religie edytuj

Kościół katolicki edytuj

Według Kościoła katolickiego akt seksualny z natury swej jest dialogiem osób, które wzajemnie dają się sobie w darze. Aby dar ten był etyczny, czysty – by nie prowadził do postaw egocentrycznych – ma być przeżywany jako pełne oddanie, bez wprowadzania barier lub przekreślania jakiejś części swej osoby, na przykład ojcostwa czy macierzyństwa. Akt ten ma być szczerym wyrazem miłości, wiernej przez całe życie, z natury swej płodnej, ponieważ miłość jest płodna[5].

Świadkowie Jehowy edytuj

Świadkowie Jehowy uważają, że według Biblii tego rodzaju pieszczoty to przyjemność zastrzeżona tylko dla par małżeńskich (Prz 5:18, 19; Oz 2:4)[6]. Natomiast pozamałżeńskie uprawianie pettingu to rażąca nieczystość, wyuzdanie, a nawet rozpusta. Są to poważne występki, które mogą doprowadzić do wykluczenia ze zboru chrześcijańskiego (Gal 5:19, 21)[7][8][9].

Islam edytuj

Islam nie wprowadza w małżeństwie[10] zakazów związanych z pettingiem (z wyjątkiem stosowania „obcych obiektów” jak akcesoria erotyczne). W świetle zasad islamu nie stanowi problemu, jeśli żona stymuluje penis męża aż do wytrysku albo mąż stymuluje żonę aż do osiągnięcia przez nią orgazmu[11]. Seks oralny jest dopuszczalny[11] głównie jako część gry wstępnej, jednak opinie co do tej praktyki są podzielone[12].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Kate Havelin, Martha Farrell Erickson: Dating: what is a healthy relationship?. Mankato, Minn.: LifeMatters, 2000. ISBN 0-7368-0292-4.
  2. Isadora Alman: Doing It: Real People Having Really Good Sex. Conari Press. ISBN 1-57324-520-8.
  3. Gapik L. (2006). Funkcjonowanie seksualne w normie i patologii. Przegląd Terapeutyczny, nr 1
  4. Mark Morton: The Lover's Tongue: A Merry Romp Through the Language of Love and Sex. Insomniac Press, s. 186. ISBN 1-894663-51-9.
  5. Por. Kongregacja Nauki Wiary, deklaracja "Persona Humana" – o niektórych zagadnieniach etyki seksualnej (1975), n. 5; Por. Paweł VI encyklika "Humanae vitae", n. 9; Karol Wojtyła, Miłość i Odpowiedzialność, Lublin 2001 TN KUL, s. 255, szczególnie rozdział "Miłość oblubieńcza"; "Człowiek realizuje się w ciele: o ekologicznym przeżywaniu płci" – rozmowa z prof. Włodzimierzem Fijałkowskim, Miesięcznik "W drodze" (2008) nr 9, s. 4–15
  6. Młodzi ludzie pytają: Kiedy jest już „za daleko”?, [w:] Przebudźcie się! [online], Biblioteka Internetowa Strażnicy, 8 listopada 1993, s. 20.
  7. Młodzi ludzie pytają: Dlaczego igranie z niemoralnością jest szkodliwe?, [w:] Przebudźcie się! [online], Biblioteka Internetowa Strażnicy, 8 lutego 1994, s. 16-18.
  8. Pytania czytelników, [w:] Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy [online], jw.org, 15 lipca 2006, s. 29-31.
  9. Watchtower, Czy Świadkom Jehowy wolno umawiać się na randki? [online], jw.org [dostęp 2019-12-29].
  10. Jakakolwiek aktywność seksualna przed- i pozamałżeńska jest jednak całkowicie zakazana, włącznie z masturbacją. Źródło: Sayyid Muhammad Rizvi: Marriage and Morals in Islam. Vancouver Islamic Educational Foundation, 1990. ISBN 0-920675-10-7. (ang.). Chapter Three: The Islamic Sexual Morality (2) Its Structure: B. Handling sexual urge before marriage? 1. Immoral ways
  11. a b Sayyid Muhammad Rizvi: Marriage and Morals in Islam. Vancouver Islamic Educational Foundation, 1990. ISBN 0-920675-10-7. (ang.). Chapter Three: The Islamic Sexual Morality (2) Its Structure: (B) Techniques of Foreplay:
    • oral sex (...) is allowed
    • The only restriction is that no foreign object should be used
    • (...) in the case of married persons, there is no problem if the wife stimulates her husband's penis till the emission of semen or the husband stimulates his wife's vagina till orgasm
  12. Muhammad al-Jibaly, Współżycie małżeńskie [online], planetaislam.com [dostęp 2010-04-21].