Siergiej Sirotkin

rosyjski kierowca wyścigowy

Siergiej Olegowicz Sirotkin (ros. Сергей Олегович Сироткин; ur. 27 sierpnia 1995 w Moskwie) – rosyjski kierowca wyścigowy.

Siergiej Sirotkin
Ilustracja
Siergiej Sirotkin (2018)
Imię i nazwisko

Siergiej Olegowicz Sirotkin

Państwo

 Rosja

Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1995
Moskwa

Sezon 2018
Seria

Formuła 1

Zespół

Williams

Samochód

Williams FW41

Nr startowy

35

Partnerzy

Lance Stroll

Sukcesy

2011: Europejska Formuła Abarth (mistrz)
2011: Włoska Formuła Abarth (wicemistrz)

Strona internetowa

Życiorys edytuj

Formuła Abarth edytuj

Siergiej Sirotkin karierę rozpoczął w roku 2008, od startów w kartingu. We wrześniu 2010 roku zadebiutował w serii wyścigów samochodów jednomiejscowych – Formule Abarth. W ciągu sześciu wyścigów, Rosjanin pięciokrotnie sięgał po punkty, najlepszy wynik osiągając w drugim starcie, na torze Mugello, gdzie był ósmy. Zdobyte punkty sklasyfikowały go na 18. miejscu.

 
Sirotkin w bolidzie ISR na torze Moscow Raceway podczas rundy Formuły Renault 3.5 (2013)

W kolejnym sezonie Sirotkin był już etatowym zawodnikiem szwajcarskiej ekipy Jenzer Motorsport (która połączyła współpracę z Euronovą Racing). Należał do czołówki serii, walcząc o tytuł mistrzowski. Sukces osiągnął w klasyfikacji europejskiej, będąc dziesięciokrotnie na podium, z czego pięciokrotnie na najwyższym jego stopniu. W punktacji włoskiej uległ jedynie bardziej doświadczonemu Szwajcarowi Patricowi Niederhauserowi różnicą trzynastu punktów. W trakcie sezonu dziewięciokrotnie mieścił się w pierwszej trójce, z czego dwukrotnie na pierwszej pozycji. Spośród wszystkich sesji kwalifikacyjnych, najlepszy okazał na torze Mugello.

Auto GP edytuj

W 2012 roku Rosjanin podpisał kontrakt z zespołem Euronova Racing, na udział w Światowej Serii Auto GP, korzystającej z bardzo mocnych pojazdów wyścigowych. Mając zaledwie 16 lat, Sirotkin szybko nawiązał kontakt z czołówką, zwyciężając już w trzecim wyścigu (w Walencji), natomiast rundę później, na torze w Marrakeszu, sięgnął po pierwsze pole position.

Formuła 3 edytuj

W sezonie 2012 rozpoczął starty we Włoskiej Formule 3. Reprezentując ekipę Euronova Racing, pierwsze podium osiągnął w trzecim starcie inaugurującej rundy, na torze w Walencji. Ostatecznie w klasyfikacji europejskiej zakończył sezon na 5 pozycji, a w klasyfikacji włoskiej - na 6 pozycji.

Formuła Renault 3.5 edytuj

W 2012 roku wystartował również w czasie rundy na torze Moscow Raceway w Formule Renault 3.5. Pierwszy wyścig ukończył na 20 pozycji, a w drugim wyścigu nie dojechał do mety.

W kolejnym sezonie stał się już etatowym kierowcą zespołu I.S.R. Racing oraz partnerem zespołowym Christophera Zanelli. W ciągu 17 wyścigów dwukrotnie stawał na podium, jednak nigdy nie zwyciężał. Z dorobkiem 61 punktów ukończył sezon na dziewiątej pozycji w klasyfikacji generalnej.

W sezonie 2014 Sirotkin podpisał kontrakt z brytyjską ekipą Fortec Motorsports. W ciągu siedemnastu wyścigów, w których wystartował czterokrotnie stawał na podium, w tym raz na jego najwyższym stopniu. Uzbierał łącznie 132 punkty, co dało mu piąte miejsce w końcowej klasyfikacji kierowców.

Seria GP2 edytuj

W roku 2015 Rosjanin przeniósł się do GP2, gdzie nawiązał współpracę z włoską ekipą Rapax Team. Dwie pierwsze rundy zakończył bez punktów, jednak począwszy od eliminacji w Monte Carlo zaczął regularnie plasować się w czołówce. Pierwsze podium miało miejsce w niedzielny poranek w Monako, natomiast pierwsze zwycięstwo uzyskał po starcie z pole position, na brytyjskim torze Silverstone. Sirotkin odnotował łącznie pięć wizyt na podium, jednak aż jedenastokrotnie meldował się w czołowej piątce. Zdobywszy 139 punktów, Siergiej zmagania zakończył na 3. miejscu, punkt przed Rio Haryanto. Indonezyjczyk miał wprawdzie szansę na pokonanie Rosjanina (w pierwszym wyścigu, na torze Yas Marina, Sirotkin był trzynasty w stosunku do siódmej Haryanto), jednak w wyniku karambolu i przedłużającej się naprawy bandy, ostatni wyścig został odwołany i to 20-latek dopełnił czołową trójkę. Został przy okazji najlepszym debiutantem, zostawiając w pokonanym polu kierowców DAMS - Brytyjczyka Alexa Lynna i Francuza Pierre Gasly.

W sezonie 2016 podpisał kontrakt z mistrzowską stajnią ART Grand Prix, zastępując w niej ubiegłorocznego czempiona, Belga Stoffela Vandoorne'a. Rosjanin nie zdołał jednak godnie zastąpić podopiecznego McLarena. Pierwsze dwa weekendy były dla niego bardzo nieudane, gdyż tylko w jednym z wyścigów dojechał do mety i to dopiero na jedenastym miejscu. Po starcie z pole position na torze w Monte Carlo, rozbił bolid prowadząc wyścig. Przełom nastąpił na innym ulicznym torze w Baku, gdzie zajął drugą i trzecią lokatę. Na kolejne podium czekał do rundy na węgierskim torze Hungaroring. W pierwszym wyścigu był trzeci, natomiast w drugim odniósł drugie zwycięstwo w sezonie. Siergiej popisał się świetnym startem w sobotnim starcie na torze niemieckim torze Hockenheimring, dzięki czemu sięgnął po trzecią wygraną. Dzięki temu zdołał wyjść na prowadzenie w mistrzostwach. Szanse na tytuł mistrzowski utracił jednak po słabych weekendach na torze Spa-Francorchamps i Monza. W sobotniej rywalizacji na torze Sepang z Włochem Antonio Giovinazzim. Jedyna szansa pozostała w obronieniu trzeciego miejsca w klasyfikacji generalnej sprzed roku. Sirotkin dzięki solidnemu weekendowi (czwarta i trzecia lokata) zdołał zrównać się z punktami z innym reprezentantem Półwyspu Apenińskiego, Raffaele Marciello, uzyskując pulę 159 punktów. Dzięki trzem zwycięstwom przy braku ich w przypadku podopiecznego Scuderii Ferrari, to on został drugim wicemistrzem serii.

Formuła 1 edytuj

W 2014 roku Rosjanin został ogłoszony kierowcą testowym szwajcarskiej ekipy Sauber w Formule 1. W sezonie 2017 pełnił funkcję trzeciego kierowcy francuskiego zespołu Renault. 16 stycznia został ogłoszony kierowcą wyścigowym zespołu Williams w sezonie 2018.

Wyniki edytuj

Formuła Renault 3.5 edytuj

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2012 BVM-Target  
ARA
 
ARA
 
MON
 
BEL
 
BEL
 
DEU
 
DEU
 
RUS
 
RUS
 
GBR
 
GBR
 
HUN
 
HUN
 
FRA
 
FRA
 
CAT
 
CAT
0 35
20 NU
2013 ISR  
ITA
 
ITA
 
ARA
 
ARA
 
MON
 
BEL
 
BEL
 
RUS
 
RUS
 
AUT
 
AUT
 
HUN
 
HUN
 
FRA
 
FRA
 
CAT
 
CAT
61 9
NU 19 4 2 NU 18 8 NU 11 NU 4 3 12 NU NU NU
2014 Fortec Motorsports  
ITA
 
ITA
 
ARA
 
ARA
 
MON
 
BEL
 
BEL
 
RUS
 
RUS
 
DEU
 
DEU
 
HUN
 
HUN
 
FRA
 
FRA
 
JER
 
JER
132 5
7 3 8 NU NU NU NU 1 4 3 4 14 NU 4 7 3 5

GP2 edytuj

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2015 Rapax  
BHR
 
BHR
 
ESP
 
ESP
 
MON
 
MON
 
AUT
 
AUT
 
GBR
 
GBR
 
HUN
 
HUN
 
BEL
 
BEL
 
ITA
 
ITA
 
RUS
 
RUS
 
BHR
 
BHR
 
ARE
139 3
12 14 16 10 5 3 2 4 1 8 3 3 9 6 NU 5 4 21 5 4 13
2016 ART Grand Prix  
ESP
 
ESP
 
MON
 
MON
 
AZE
 
AZE
 
AUT
 
AUT
 
GBR
 
GBR
 
HUN
 
HUN
 
GER
 
GER
 
BEL
 
BEL
 
ITA
 
ITA
 
MAL
 
MAL
 
ARE
 
ARE
159 3
NU 11 NU NU 2 3 12 6 18 21 3 1 1 2 9 15 14 NU 2 NS 4 3

Formuła 2 edytuj

Rok Zespół Wyniki w poszczególnych emliminacjach Punkty Pozycja
2017 ART Grand Prix BHR
 
BHR
 
ESP
 
ESP
 
MON
 
MON
 
AZE
 
AZE
 
AUT
 
AUT
 
UK
 
UK
 
HUN
 
HUN
 
BEL
 
BEL
 
ITA
 
ITA
 
ESP
 
ESP
 
ARE
 
ARE
 
9 20
10 4

Formuła 1 edytuj

Rok Zespół Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych eliminacjach Punkty Pozycja
2018 Williams Martini Racing Williams FW41 Mercedes M09 EQ Power+ 1.6 L V6T                                           1 20
NU 15 15 NU 14 16 17 15 13 14 NU 16 12 10 19 18 16 13 13 16 15

Podsumowanie edytuj

Sezon Seria Zespół Wyścigi Zwycięstwa PP NO Podium Punkty Pozycja
2010 Formuła Abarth Jenzer Motorsport 6 0 0 0 0 12 18
2011 Europejska Formuła Abarth Jenzer Motorsport 14 5 1 3 10 175 1
Euronova Racing by Fortec
Włoska Formuła Abarth Jenzer Motorsport 14 2 1 1 9 136 2
Euronova Racing by Fortec
2012 Auto GP World Series Euronova Racing 14 2 1 5 9 175 3
Włoska Formuła 3 - seria europejska Euronova Racing by Fortec 24 2 0 1 6 166 5
Włoska Formuła 3 - seria włoska 18 0 0 0 5 116 6
Formuła Renault 3.5 BVM Target 2 0 0 0 0 0 35
2013 Formuła Renault 3.5 I.S.R. Racing 17 0 0 0 2 61 9
2014 Formuła Renault 3.5 Fortec Motorsports 17 1 1 0 4 132 5
Formuła 1 Sauber Kierowca testowy
2015 Seria GP2 Rapax 22 1 1 1 5 139 3
2016 Seria GP2 ART Grand Prix 22 2 3 3 8 159 3
2017 Formuła 2 ART Grand Prix 2 0 0 0 0 9 20

Uwagi edytuj

Linki zewnętrzne edytuj