Siergiej Tarasow

Siergiej Tarasow
Data i miejsce urodzenia	15 lutego 1965 ; Staroalejskoje
Wzrost	176 cm
Debiut w PŚ	16.12 1989, Obertilliach (2. miejsce - sprint)
Dorobek medalowy
	do 1991
	Reprezentacja ZSRR
	od 1992
	Reprezentacja Rosja
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa Europy
	Puchar Świata (b.indywidualny)
2. miejsce ;	1995/1996
	Puchar Świata (sprint)
3. miejsce ;	1990/1991

Siergiej Borisowicz Tarasow (ros. Сергей Борисович Тарасов, ur. 15 lutego 1965 w Staroalejskoje) – rosyjski biathlonista reprezentujący też ZSRR, czterokrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera edytuj

W Pucharze Świata zadebiutował 16 grudnia 1989 roku w Obertilliach, zajmując drugie miejsce w sprincie. Tym samym już w swoim debiucie nie tylko zdobył pierwsze punkty, ale stanął na podium. W zawodach tych rozdzielił Birka Andersa z NRD i Eirika Kvalfossa z Norwegii. W kolejnych startach jeszcze 13 razy stawał na podium, odnosząc przy tym cztery zwycięstwa. Trzykrotnie triumfował w biegu indywidualnym: 9 grudnia 1993 roku w Bad Gastein, 20 lutego 1994 roku w Lillehammer i 4 lutego 1996 roku Ruhpolding, a raz był najlepszy w sprincie: 19 stycznia 1991 roku w Ruhpolding. Ostatnie podium w zawodach tego cyklu wywalczył 15 marca 1997 roku w Nowosybirsku, zajmując trzecie miejsce w sprincie. Najlepsze wyniki osiągał w sezonie 1995/1996, kiedy zajął szóste miejsce w klasyfikacji generalnej i drugie w klasyfikacji biegu indywidualnego. Ponadto w sezonie 1990/1991 był trzeci w klasyfikacji sprintu.

Z mistrzostw świata w Lahti w 1991 roku wrócił z dwoma medalami. Wspólnie z kolegami z reprezentacji zdobył brązowy medal w biegu drużynowym, a następnie srebrny w sztafecie. Na rozgrywanych dwa lata później zdobył medale we wszystkich swoich startach. Najpierw zajął drugie miejsce w biegu indywidualnym, rozdzielając Włocha Andreasa Zingerle i swego rodaka, Siergieja Czepikowa. Trzy dni później był trzeci w sprincie, przegrywając tylko z Niemcem Markiem Kirchnerem i Jonem Åge Tyldumem z Norwegii. Następnie razem z Walerijem Miedwiedcewem, Walerijem Kirijenko i Siergiejem Czepikowem zdobył srebrny medal w sztafecie. Kolejne trzy medale przywiózł z igrzysk olimpijskich w Lillehammer w 1994 roku. Był tam najlepszy w biegu indywidualnym i trzeci w sprincie, plasując się za Czepikowem i Niemcem Ricco Großem. Ponadto sztafeta Rosji w składzie Walerij Kirijenko, Władimir Draczow, Siergiej Tarasow i Siergiej Czepikow zdobyła srebrny medal. W tym samym roku zdobył też srebrny medal w biegu drużynowym podczas mistrzostw świata w Canmore.

Swoje ostatnie złote medale zdobył na mistrzostwach świata w Ruhpolding w 1996 roku. Był tam najlepszy w biegu indywidualnym, wyprzedzając Draczowa i Wadima Saszurina z Białorusi, a razem z Wiktorem Majgurowem, Władimirem Draczowem i Aleksiejem Kobielewem zwyciężył w sztafecie. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Osrblie tylko raz stanął na podium - w biegu pościgowym był drugi, plasując się za Majgurowem a przed Norwegiem Ole Einarem Bjørndalenem. Na tej samej imprezie był też między innymi piąty w sprincie i ósmy w sztafecie. Brał również udział w igrzyskach olimpijskich w Nagano w 1998 roku, zdobywając razem z Draczowem, Majgurowem i Pawłem Muslimowem brązowy medal w sztafecie. W startach indywidualnych plasował się na 15. miejscu w biegu indywidualnym i 22. w sprincie. W międzyczasie wywalczył też złoty medal w biegu indywidualnym i srebrny w sprincie podczas mistrzostw Europy w Ridnaun.

Tarasow znalazł się także w składzie reprezentacji Wspólnoty Niepodległych Państw na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1992 w Albertville. Nie wystąpił jednak w żadnej z konkurencji, bowiem dwa dni przed rozpoczęciem igrzysk został poddany procedurze transfuzji krwi jako formy dopingu. Przygotowana kilka dni wcześniej krew była źle przechowywana, w efekcie Tarasow stracił przytomność, zapadł w śpiączkę i znalazł się w stanie śmierci klinicznej^[1]^[2].

Osiągnięcia edytuj

Igrzyska olimpijskie edytuj

Rok	Miejscowość	Konkurencje
Rok	Miejscowość	IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
1994	Lillehammer	1.	3.	nd.	nd.	2.	nd.	–
1998	Nagano	15.	22.	nd.	nd.	3.	nd.	–

Mistrzostwa świata edytuj

Rok	Miejscowość	Konkurencje
Rok	Miejscowość	IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
1991	Lahti	10.	10.	nd.	nd.	2.	nd.	–
1993	Borowec	2.	3.	nd.	nd.	2.	nd.	–
1994	Canmore	–	–	nd.	nd.	–	nd.	–
1996	Ruhpolding	1.	9.	nd.	nd.	1.	nd.	–
1997	Osrblie	30.	5.	2.	nd.	8.	nd.	–

Mistrzostwa Europy edytuj

Rok	Miejscowość	Konkurencje
Rok	Miejscowość	IN	SP	PU	MS	RL	MR	SR
1996	Ridnaun	1.	2.	nd.	nd.	–	nd.	–

Puchar Świata edytuj

Miejsca w klasyfikacji generalnej edytuj

Sezon	Miejsce
1989/1990	37.
1990/1991	10.
1991/1992	26.
1992/1993	62.
1993/1994	7.
1995/1996	6.
1996/1997	12.
1997/1998	18.

Miejsca na podium chronologicznie edytuj

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Lokata	Pudła	Czas biegu	Strata	Zwycięzca
1.	16 grudnia	1989	Obertilliach	Sprint na 10 km	2.	0+0	25:32,8	+0,0	Birk Anders
2.	19 stycznia	1991	Ruhpolding	Sprint na 10 km	1.	0+1	27:16,4	–	–
3.	9 marca	1991	Oslo	Sprint na 10 km	2.	0+1	26:01,9	+18,2	Geir Einang
4.	11 lutego	1993	Borowec	Bieg indywidualny na 20 km	2.	0+1+0+1	53:05,4	+44,5	Andreas Zingerle
5.	13 lutego	1993	Borowec	Sprint na 10 km	3.	1+0	27:30,5	+16,2	Mark Kirchner
6.	9 grudnia	1993	Bad Gastein	Bieg indywidualny na 20 km	1.	0+0+1+2	1:04:57,9	–	–
7.	22 stycznia	1994	Anterselva	Sprint na 10 km	3.	0+0	26:47,0	+17,8	Frank Luck
8.	20 lutego	1994	Lillehammer	Bieg indywidualny na 20 km	1.	2+0+1+0	57:25,3	–	–
9.	23 lutego	1994	Lillehammer	Sprint na 10 km	3.	1+0	28:07,0	+20,4	Siergiej Czepikow
10.	7 grudnia	1995	Östersund	Bieg indywidualny na 20 km	2.	0+0+0+0	54:42,9	+2,9	Vesa Hietalahti
11.	4 lutego	1996	Ruhpolding	Bieg indywidualny na 20 km	1.	0+0+0+0	52:03,2	–	–
12.	30 listopada	1996	Lillehammer	Sprint na 10 km	2.	0+1	27:59,5	+5,8	Sven Fischer
13.	2 lutego	1997	Osrblie	Bieg pościgowy na 12,5 km	2.	0+1+0+0	33:21,9	+6,9	Wiktor Majgurow
14.	15 marca	1997	Nowosybirsk	Sprint na 10 km	3.	0+1	27:59,9	+42,5	Ludwig Gredler

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

Sergei Sen. Tarasov. skisport365.com. [dostęp 2019-08-29]. (ang.).
Profil na stronie IBU. data.biathlonworld.com. [dostęp 2019-06-23]. (ang.).
Sergey Tarasov Biography and Olympic Results. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2010-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-11)]. (ang.).

[1] "I was on the verge": as a biathlete Tarasov survived clinical death and became an Olympic champion (ang.)

[2] Transfusion fells athlete, The Hour, 14 lutego 1992, str. 16 (ang.)

[1]

[2]