Sitia

miasto w Grecji

Sitia (gr. Σητεία) – miejscowość w Grecji, na północno-wschodnim wybrzeżu Krety, nad Morzem Egejskim, w administracji zdecentralizowanej Kreta, w regionie Kreta, w jednostce regionalnej Lasiti. Siedziba gminy Sitia. W 2011 roku liczyła 9348 mieszkańców[1].

Sitia
Σητεία
Ilustracja
Widok miejscowości
Państwo

 Grecja

Administracja zdecentralizowana

Kreta

Region

Kreta

Jednostka regionalna

Lasiti

Gmina

Sitia

Wysokość

5 m n.p.m.

Populacja (2011)
• liczba ludności


9348

Nr kierunkowy

284

Kod pocztowy

72x xx

Tablice rejestracyjne

ΑΝ

Położenie na mapie Grecji
Mapa konturowa Grecji, blisko dolnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Sitia”
Ziemia35°12′N 26°06′E/35,200000 26,100000
Strona internetowa
Plaża Vai w Sitii.

Sitia leży na wschód od Ajos Nikolaos oraz na północny wschód od Jerapetry. W miejscowości kończy się europejska trasa E75 zaczynająca się w norweskim Vardø. Miejscowość rozpoczęła działalność turystyczną w latach 80. XX wieku, kiedy rodzina Poole rozpoczęła tam wynajem sprzętu windsurfingowego.

Historia edytuj

Pierwsze ślady osadnictwa w okolicach Sitii pochodzą z czasów minojskich. Najstarsze znaleziska są datowane na XXX wiek p.n.e., jednak większość z nich to datowane na lata 3000-1050 p.n.e. relikty epoki brązu.

Czasy weneckie edytuj

Za czasów weneckich Sitia została ufortyfikowana, a Wenecjanie stworzyli tu jedną ze swoich baz we wschodniej części Morza Śródziemnego. W czasie weneckiej okupacji miejscowość była zniszczona trzykrotnie: pierwszy raz w 1508 roku w wyniku trzęsienia ziemi, drugi raz w 1538 roku po ataku piratów na miasto, a po raz ostatni w 1561 roku przez samych Wenecjan, aby miasto nie zostało zdobyte przez Turków.

Czasy współczesne edytuj

 
Port w Sitii

Po zniszczeniu przez Wenecjan miejscowość była opuszczona przez dwa wieki. Ponowne zaludnianie rozpoczęło się w 1869 roku, kiedy miejscowi chłopi zaczęli powracać do miejscowości. Obecnie główną pozostałością po czasach weneckich jest Kazarma, stara forteca znajdująca się nad głównym portem.

Znane osoby edytuj

Przypisy edytuj

  1. Απογραφή Πληθυσμού - Κατοικιών 2011. ΜΟΝΙΜΟΣ Πληθυσμός
  2. Giovanni Reale: Historia filozofii starożytnej. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL, 1999, s. 226.