Sojuz 16
Sojuz 16 (kod wywoławczy Буран - burza śnieżna) był lotem doświadczalnym, mającym wypróbować wyposażenie i procedury na rzecz programu wspólnego, radziecko-amerykańskiego lotu kosmicznego, którego ostatecznym rezultatem była misja Sojuz-Apollo. Między innymi przeprowadzono eksperyment z obniżeniem ciśnienia wewnętrznego do 540 mm Hg. Wykonano też fotografie Ziemi i doświadczenia biomedyczne. W czasie tego lotu przeprowadzono również manewry przewidziane dla lotu Sojuz-Apollo. Statek okrążył Ziemię 96 razy.
| Dane misji | |
| Indeks COSPAR |
1974-096A |
|---|---|
| Zaangażowani | |
| Pojazd | |
| Statek kosmiczny | |
| Masa pojazdu |
6800 kg |
| Rakieta nośna | |
| Załoga | |
| Załoga | |
| Start | |
| Miejsce startu | |
| Początek misji |
2 grudnia 1974 (09:40:00 UTC) |
| Orbita okołoziemska | |
| Apogeum |
291 km |
| Perygeum |
184 km |
| Okres orbitalny |
89,2 min |
| Inklinacja orbity |
51,8° |
| Lądowanie | |
| Lądowanie |
8 grudnia 1974 (08:03:35 UTC) |
| Czas trwania misji |
5 d, 22 h, 23 min, 35 s |
| Liczba okrążeń Ziemi |
95 |
| Program Sojuz | |
Załoga edytuj
Podstawowa edytuj
Rezerwowa edytuj
- Władimir Dżanibekow (1)
- Borys Andriejew (1)
Druga rezerwowa edytuj
Przebieg misji edytuj
Kosmonauci Anatolij Filipczenko i Nikołaj Rukawisznikow ocenili możliwości zmodyfikowanej kapsuły Sojuz i modułu cumowniczego, który miał umożliwić połączenie dwóch różnych konstrukcyjnie pojazdów. Misja pozwoliła jednocześnie na przećwiczenie i usprawnienie współpracy pomiędzy amerykańskimi i radzieckimi inżynierami i kontrolerami, jak również upewniła przedstawicieli USA o niezawodności pojazdów Sojuz.