Sojuz TM-11
Sojuz TM-11 – radziecka załogowa misja kosmiczna, stanowiąca jedenastą ekspedycję na stację kosmiczną Mir. Na pokładzie Sojuza na Mira poleciał japoński dziennikarz.
| |
| Dane misji | |
| Indeks COSPAR |
1990-107A |
|---|---|
| Zaangażowani | |
| Oznaczenie kodowe |
Дербе́нт (Derbent) |
| Pojazd | |
| Statek kosmiczny | |
| Masa pojazdu |
7150 kg |
| Załoga | |
| Załoga |
Wiktor Afanasjew (1) |
| Załoga powrotna |
Wiktor Afanasjew (1) |
| Start | |
| Miejsce startu |
Bajkonur kompleks 1 |
| Początek misji |
2 grudnia 1990; 08:13:32 UTC |
| Orbita okołoziemska | |
| Liczba orbit |
~2735 |
| Apogeum |
400 km |
| Perygeum |
367 km |
| Inklinacja orbity |
51,6° |
| Lądowanie | |
| Miejsce lądowania |
w pobliżu Żezkazganu |
| Lądowanie |
26 maja 1991; 10:04:13 UTC |
| Czas trwania misji |
175 d, 1 h, 50 min, 41 s |
| Program Sojuz | |
Na rakiecie nośnej znalazły się reklamy i japońska flaga. Kamera wewnątrz modułu lądownika filmowała kosmonautów w trakcie startu na potrzeby relacji Akiyamy.
Za lot Akiyamy zapłaciła jego macierzysta stacja telewizyjna, Tokyo Broadcasting System. Według oficjalnych danych, strona radziecka zarobiła na tej - jak ją nazywano - pierwszej komercyjnej wyprawie kosmicznej 14 milionów dolarów. Dziennikarz miał przeprowadzać każdego dnia jedną 10-minutową relację telewizyjną i dwie 20-minutowe relacje radiowe z pokładu Mira.
Niekompatybilność systemów elektrycznych i telewizyjnych zmusiła stronę japońską do wykorzystania konwerterów. Ekwipunek Akiyamy, ważący około 170 kg, został dostarczony wcześniej na pokładzie pojazdu Progres-M i przygotowany do użycia przez Manakowa i Striekałowa.