Splot szyjno-tętniczy wewnętrzny
Splot szyjno-tętniczy wewnętrzny (łac. plexus caroticus internus) – splot nerwowy, związany z tętnicą szyjną wewnętrzną. Jest to splot wspólczulny.
Topografia i gałęzie edytuj
Splot ten powstaje z nerwu szyjno-tętniczego wewnętrznego (łac. nervus caroticus internus), który odchodzi od zwoju szyjnego górnego (łac. ganglion cervicale superius). Splot przewodzi włókna współczulne zazwojowe, które uległy przełączeniu w zwoju szyjnym górnym. Oplata on tętnicę szyjną wewnętrzną a jego przedłużeniem ku górze jest splot jamisty. Oddaje on trzy ważne gałęzie:
- nerwy szyjno-bębenkowe (łac. nervi caroticotympanici), prowadzą włókna współczulne do splotu bębenkowego
- nerw skalisty głęboki (łac. nervus petrosus profundus), który prowadzi włókna współczulne do zwoju skrzydłowo-podniebiennego
- gałąź współczulna do zwoju rzęskowego (łac. ramus sympathicus ad ganglion ciliare) – prowadząca włókna do mięśnia rozwieracza źrenicy, mięśnia oczodołowego i mięśnia tarczkowego.
Splot też wysyła drobne gałązki współczulne do ściany tętnicy szyjnej wewnętrznej oraz do zwoju Gassera.
Bibliografia edytuj
- Ryszard Aleksandrowicz: Anatomia kliniczna głowy i szyi. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007. ISBN 978-83-200-3243-7.
