Wikipedia

Stadion Oporowska

Stadion przy ul. Oporowskiej – stadion piłkarski we Wrocławiu, na którym trenuje drużyna Śląska Wrocław. Mecze w roli gospodarza rozgrywa na tym stadionie m.in. drużyna rezerw Śląska Wrocław.

Stadion Oporowska
Ilustracja
Widok stadionu z lotu ptaka
Stadion przy ul. Oporowskiej
Przydomek: Oporowska
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Adres

ul. Oporowska 62, 53-434 Wrocław

Właściciel

WKS Śląsk Wrocław SA

Klub

Śląsk Wrocław
Śląsk II Wrocław

Pojemność stadionu

8 346

Rekordowa frekwencja

27 000

Oświetlenie

1400 luksów

Wymiary boiska

105x68 m

Nawierzchnia boiska

trawiasta

Dodatkowe wyposażenie

podgrzewana murawa

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Stadion Oporowska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Stadion Oporowska”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Stadion Oporowska”
Ziemia51°05′46″N 16°59′48″E/51,096111 16,996667
Multimedia w Wikimedia Commons

Historia edytuj

W roku 1927 wrocławski architekt Richard Konwiarz zaprojektował w tym miejscu Volkspark Breslau Gräbschen[1] (Park Ludowy Wrocław Grabiszyn) zwany Am Sauerbrunn („Przy Kwaśnym Źródle”)[a]. Projekt zrealizowano tylko częściowo[b]: wybudowano boisko piłkarskie z bieżnią lekkoatletyczną oraz skocznią w dal i wzwyż. W pierwszej połowie lat 30. XX wieku od strony kolejowej Towarowej Obwodnicy Wrocławia dobudowano jeszcze trybunę na wale ziemnym. Jako gospodarz swoje mecze na tym stadionie rozgrywał klub Breslauer SpVg 02, który przeniósł się na ten stadion w 1936 z pobliskiego boiska na Roonstrasse (obecnie Aleja Pracy).

Przy wjeździe na stadion umieszczony został pomnik sportowców klubu Breslauer Sportfreunde poległych w I wojnie światowej, z którego pozostał do dzisiejszych czasów pamiątkowy kamień z granitu karkonoskiego[2].

Po II wojnie światowej, w latach 60. i 70., wraz z powstającymi w zrujnowanej dzielnicy Grabiszyn budynkami mieszkalnymi, w bezpośrednim sąsiedztwie stadionu wybudowano hotel. Po modernizacji w 2012 roku był to obiekt trzygwiazdkowy i liczył ponad sto pokoi. W roku 2018 właściciel podjął decyzję o jego rozbudowie[3].

W latach 90. oraz w pierwszej dekadzie XXI wieku stadion i budynek klubowy były gruntownie modernizowane i dostosowane do wymogów III kategorii UEFA, oraz polskiej ekstraklasy piłkarskiej. Stadion posiadał wówczas 4 trybuny o ogólnej pojemności 8346 osób

  • Trybuna odkryta (wschodnia): 3982 miejsca
  • Trybuna kryta (zachodnia): 2784 miejsca
  • Trybuna ażurowa północna: 1104 miejsca

czyli 7870 miejsc dla kibiców gospodarzy

  • Trybuna ażurowa południowa (trybuna dla kibiców gości): 476 miejsc
  • Oświetlenie: cztery 46-metrowe maszty, moc 1400 luksów
  • Wymiary boiska: 105x68 m, podgrzewana murawa.

Dodatkowo w budynku klubowym mieściły się tzw. Loże SuperVIP, z których także można oglądać wydarzenia na boisku. Ponad lożami znajduje się taras.

Stadion ten był rekomendowany przez UEFA jako oficjalny obiekt treningowy podczas Euro 2012 i został wybrany przez reprezentację Czech, która wszystkie mecze grupowe rozgrywała we Wrocławiu.

Do 22 października 2011 był to główny stadion pierwszej drużyny Śląska Wrocław, która przeniosła się na Stadion Miejski (7 kwietnia 2012 na jeden mecz powróciła na Oporowską[4]).

Rekord frekwencji padł w sierpniu 1983 podczas meczu Śląsk Wrocław – Górnik Wałbrzych. Na stadionie pojawiło się wtedy około 27 000 widzów[potrzebny przypis]

W dniach 22-24 lipca 2016 na stadionie rozegrano turniej Final Four Ligi Mistrzów IFAF Europe w futbolu amerykańskim. Turniej wygrała drużyna Panthers Wrocław[5].

W czerwcu 2018 zapadła decyzja iż obiekt zostanie przebudowany na centrum treningowe drużyn Śląska Wrocław. Wyburzone zostaną dwie trybuny, a w ich miejscu powstaną kryte hale sportowe oraz drugie pełnowymiarowe boisko[6].

Lokalizacja i dojazd edytuj

 
Bramy wejściowe na stadion

Stadion zlokalizowany jest w południowo-zachodniej części miasta na osiedlu Gajowice, wejście główne znajduje się przy ul. Oporowskiej.

Dojazd do stadionu możliwy jest komunikacją miejską: autobusy 124, 126 i 134 do przystanku Plac Srebrny; A do przystanku Pretficza; 125, 325 i nocny 241 do przystanku Kolbuszowska (Stadion), oraz liniami tramwajowymi 4, 5, 11, 14, 24 do przystanku Plac Srebrny na ul. Grabiszyńskiej.

Mecze reprezentacji Polski w piłce nożnej edytuj

Osobny artykuł: Lista meczów reprezentacji Polski w piłce nożnej.
Nr Rodzaj spotkania Data spotkania Rywal reprezentacji Polski Frekwencja Wynik meczu Strzelcy bramek dla reprezentacji Polski
1 Mecz eliminacyjny Mistrzostw Świata RPA 2010 6 września 2008   Słowenia 8400 1–1 Michał Żewłakow

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ W bliskim sąsiedztwie znajdował się staw Sauerbrunn („Kwaśne Źródełko”), zasypany po II wojnie światowej i dziś już nieistniejący, oraz Sauerbrunn Straße, dzisiejsza ulica Kwaśna.
  2. ↑ Park miał się składać ze stadionu piłkarskiego z trybuną, placu zabaw dla dzieci z boiskiem i piaskownicami, amfiteatru, pętli tramwajowej i otaczającej wszystko zieleni.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Richard Konwiarz: Makieta Parku Ludowego „Am Sauerbrunn”. Stadterweiterunsamt Breslau, 1927. [dostęp 2019-08-21].
  2. ↑ Richard Konwiarz: kamień pamiątkowy. fotopolska.euu, 2011. [dostęp 2019-08-21].
  3. ↑ kaki: Hotel Śląsk przy ul. Oporowskiej zostanie rozbudowany. wyborcza.pl, 2018-07-22. [dostęp 2019-08-21]. (pol.).
  4. ↑ 90minut.pl.
  5. ↑ Wroclaw Panthers Vs Milan Seamen. IFAF Europe, 2016-07-24. [dostęp 2016-07-24]. (ang.).
  6. ↑ Stadion przy Oporowskiej zamieni się w centrum treningowe.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stadion_Oporowska&oldid=73476119”