Stanisław Ostroróg (1519–1568)
Stanisław Ostroróg herbu Nałęcz (ur. 1519, zm. 27 lutego 1568) – kasztelan międzyrzecki w 1552 roku, starosta chełmski w latach 1565–1568, starosta zamechski w 1552 roku, starosta kościański w 1548 roku, sekretarz królewski w 1548 roku[1], działacz reformacyjny, luteranin[2].
 Nałęcz | |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona |
Zofia Tęczyńska |
| Dzieci | |
Życiorys edytuj
Był synem Wacława – kasztelana kaliskiego i Urszuli z Kutna.
Po śmierci ojca pozostawał pod opieką krewnych: Jerzego, Stanisława i Marcina Ostrorogów Lwowskich. Nie wiadomo gdzie Stanisław pobierał naukę. Teodor Wotschke podał informacje o studiach w Lipsku w latach 1542–1543, zaś Andrzej Wolan podał informacje o nauce w Wilnie. Jednakże obie informacje są błędne, gdyż w rzeczywistości nie odnoszą się do Stanisława Ostroroga, zaś do Stanisława Ostroroga Lwowskiego.
W 1548 był sekretarzem królewskim i posłował do cesarza, odwożąc mu insygnia Złotego Runa po zmarłym Zygmuncie I, za co dostał starostwo kościańskie. W 1552 otrzymał kasztelanię międzyrzecką i starostwo zamechskie w ziemi przemyskiej. Nawiązał bliskie stosunki z księciem Albrechtem, który w 1554 zabiegał dla niego o starostwo malborskie.
Już w 1555 utrzymywał luterańskiego duchownego w Grodzisku, w tym samym roku uczestniczył w pierwszym różnowierczym synodzie w Poznaniu. W maju 1556 protestował wobec starosty generalnego przeciw królewskim mandatom antyreformacyjnym. Mimo zabiegów Jana Łaskiego nie zdecydował się na połączenie z różnowiercami małopolskimi i we wrześniu 1558 organizował synod w Poznaniu, na którym postanowiono pozostać przy wyznaniu augsburskim. W maju 1559 w Królewcu naradzał się z księciem Albrechtem nad projektem zwołania wspólnego synodu luteranów polskich i pruskich.
W sprawach politycznych był stronnikiem Hohenzollernów. Jego poparcia szukał elektor brandenburski, zabiegając w 1558 o następstwo tronu polskiego dla swojego syna Zygmunta. W 1565 dostał od króla starostwo chełmskie za to, że pożyczył królowi na wojnę inflancką 22 tys. zł. Był właścicielem Grodziska, z którego zrobił niekoronowaną stolicę wielkopolskiego luteranizmu, połowy Międzychodu, od 1556 posiadał Chocz i ponad 20 wsi w Wielkopolsce; Kryłów i kilka wsi w ziemi chełmskiej. Zmarł w marcu 1568 roku.
Z małżeństwa zawartego w 1544 roku z Zofią Tęczyńską, miał synów Jana – wojewodę poznańskiego i Mikołaja – kasztelana bełskiego.
Przypisy edytuj
- ↑ Wiesław Bondyra, Starostowie chełmscy w XVI wieku. Charakterystyka grupy, w: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio F, Historia Vol. 46/47 (1991/1992), s. 140.
- ↑ Henryk Merczyng, Zbory i senatorowie protestanccy w dawnej Polsce, Warszawa 1904, s. 131.
Bibliografia edytuj
- Stanisław Ostroróg (1519–1568) w iPSB
- Redakcja. Ostroróg Stanisław h. Nałęcz (1519-1568) / Polski Słownik Biograficzny.– Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk: Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1979.– Tom XXIV/3. – Zeszyt 102. – S. 528–530.