Stawa Młyny
Stawa Młyny – stawa (znak nawigacyjny, niem. Mühlenbake) w kształcie wiatraka, usytuowana na końcu Falochronu Zachodniego w Świnoujściu, przy ujściu Świny do Bałtyku.
_(freddy2001).jpg)
Charakterystyka edytuj
Stawa Młyny wraz ze stawą Galeriową leżąca 522 m od niej na południe wyznaczają nabieżnik 170°12′ prowadzący torem wodnym do portu w Świnoujściu. Na szczycie stawy Młyny znajduje się przednie światło nabieżnika: białe, przerywane o okresie świecenia 10 s. (światło 7,5 s. przerwa 2,5 s.), widoczne w sektorze 166°12′-174°12′, wysokość światła ponad wodą 11 m, zasięg światła 17 Mm[1].
Opis edytuj
Stawa ma 10 m wysokości[2], pomalowana jest na biało i ma czarny dach. Powstała w latach 1873-1874 podczas modernizacji toru wodnego[3].
Stawa Młyny jest jednym z symboli Świnoujścia, stanowiąc część oficjalnego logo miasta. Zdjęcia z „wiatrakiem” wykorzystywane są powszechnie w materiałach promocyjnych[4], na pocztówkach ze Świnoujścia, okładkach przewodników itp[5].
Legenda edytuj
Ze Stawą Młyny związana jest legenda. Gdy Świnoujście stało się miastem portowym, jego mieszkańcy zaczęli pracować na statkach, wypływając na długie rejsy. Żony czekały na marynarzy, którzy wracali wyczerpani i postarzali. Jedna z nich, Alicja, zrozpaczona wyglądem swojego ukochanego Krzysztofa poszła w nocy nad brzeg morza i płakała. Tajemniczy głos kazał jej szukać ratunku w stojącym za nią wiatraku, z którego wyszedł stary młynarz. Kazał on przyjść Alicji następnego dnia wraz z mężem; wówczas polecił okładać go błotem, zażywać kąpieli w morzu i spacerować. Tydzień później zabrał go do wiatraka. Po pewnym czasie mąż Alicji wyszedł z wnętrza odmłodniały. Wiatrak szybko zaczęli odwiedzać także i inni marynarze. Gdy jednak umarł stary młynarz, okazało się, że nikt nie zna sekretów jego zabiegów, a mechanizm wiatraka stanął. Mimo to spragnieni odmłodzenia ludzie nadal przybywali – i przybywają także dziś – do Świnoujścia, by okładać się błotem, pływać i spacerować[6].
Stawa Młyny w kulturze edytuj
W 1976 stawa była wykorzystana w filmie Latarnik w reżyserii Zygmunta Skoniecznego[7]. Dobudowano niewielki budynek oraz balkon, które po ukończeniu zdjęć rozebrano.
Przypisy edytuj
- ↑ Pub. 116 List of lights radio aids and fog signals Baltic Sea with Kattegat, Belts and Sound and Gulf of Bothnia. Springfield, VA: NATIONAL GEOSPATIAL-INTELLIGENCE AGENCY, 2022, s. 111. [dostęp 2023-04-06]. (ang.).
- ↑ Sławomir Orlik, Symbol Świnoujścia do remontu, 22.09.2008, radio.szczecin.pl.
- ↑ Świnoujście - Stawa Młyny. Atrakcje turystyczne Świnoujścia. Ciekawe miejsca Świnoujścia, http://www.polskaniezwykla.pl.
- ↑ Jego zdjęcie znajduje się np. na okładce publikacji Atrakcje Turystyczne Pomorza Zachodniego, wyd. Forum Turystyki Regionów, Szczecin 2004/2007, ISBN 978-83-920552-9-7, na stronie tytułowej planu Świnoujścia, wyd. Urząd Miasta Świnoujścia, Świnoujście 2008, ISBN 978-83-60838-09.
- ↑ Np. na okładce przewodnika Edyty Tomczyk i Piotra Ostrowskiego Wybrzeże część zachodnia oraz Bornholm, Bielsko-Biała: Pascal, 2002, ISBN 83-7304-080-3.
- ↑ Adam Suwart, Gdzie Świna leniwie uchodzi, "Przewodnik Katolicki" nr 29/2011
- ↑ LATARNIK [online], filmpolski.pl [dostęp 2021-10-10].
Linki zewnętrzne edytuj
- Opis i legenda na stronie miasta. swinoujscie.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-22)].