Still (album Petera Sinfielda)

album Petera Sinfielda

Still – pierwszy i jedyny (2018) album studyjny Petera Sinfielda, nagrany w okresie od października 1972 do stycznia 1973 i wydany w 1973 roku przez wytwórnię Manticore. W nagraniu albumu wzięli udział między innymi byli muzycy King Crimson.

Still
Wykonawca albumu studyjnego
Petera Sinfielda
Wydany

1973

Nagrywany

październik 1972–styczeń 1973

Gatunek

progressive rock, art rock

Długość

42:50

Wydawnictwo

Manticore

Producent

Peter Sinfield

Oceny

Historia edytuj

W latach 1969–1971 Peter Sinfield był członkiem zespołu King Crimson, pomimo że nie występował na scenie. W 1971 roku opuścił zespół na skutek nie dających się pogodzić różnic ze współzałożycielem grupy, gitarzystą Robertem Frippem. Został producentem debiutanckiego albumu Roxy Music (1972). Wcześniej, w 1970 roku napisał teksty do utworów skomponowanych przez byłych członków King Crimson, Iana McDonalda i Michaela Gilesa, które znalazły się na ich albumie McDonald and Giles. W 1973 napisał teksty do utworów albumu Brain Salad Surgery zespołu Emerson, Lake and Palmer. Pisał również teksty do angielskojęzycznych wersji albumów włoskiego zespołu Premiata Forneria Marconi[2]. Zrealizował również album solowy, Still. W jego utworach słyszalne są wpływy King Crimson, którego członkowie: Greg Lake, Mel Collins i John Wetton pomagali mu w ich nagraniu. Album utrzymany jest w klimacie progresywnego rocka, z domieszką rocka, jazzu i muzyki klasycznej. Przykładem wpływu tej ostatniej jest utwór „The Song of the Sea Goat”, którego temat został z zapożyczony z muzyki Antonia Vivaldiego. Utwory takie jak „Wholefood Boogie” i „Under the Sky” są oparte na klawiszowym podkładzie, charakterystycznym dla progresywnego rocka, z dodatkiem elementów bluesa i elektronicznych, rockowych brzmień[1]. Kompozytorem większości materiału muzycznego oraz autorem wszystkich tekstów jest Peter Sinfield[6].

Album edytuj

Płyta gramofonowa edytuj

Zestaw utworów na wydawnictwie winylowym, wydanym przez Manticore Records w 1973 roku w Wielkiej Brytanii (K 43501)[7] i w Stanach Zjednoczonych (MC 66667)[8]:

Strona 1 edytuj

Nr Tytuł Autorzy Długość
1. The Song of the Sea Goat Jump – Sinfield – Vivaldi 6:04
2. Under the Sky McDonald – Sinfield 4:18
3. Will It Be You Brunton – Dolan – Jump – Mennie – Sinfield 2:38
4. Wholefood Boogie Brunton – Dolan – Jump – Mennie – Sinfield 3:37
5. Still Brunton – Dolan – Jump – Mennie – Sinfield 4:45

Strona 2 edytuj

Nr Tytuł Autorzy Długość
1. Envelopes of Yesterday Sinfield 6:17
2. The Piper Sinfield 2:47
3. A House of Hopes and Dreams Sinfield 4: 06
4. The Night People Brunton – Collins – Jump – Sinfield 7:54

Reedycja CD edytuj

W 1993 roku wytwórnia Voiceprint wznowiła oryginalny album w wersji kompaktowej. Utwory zostały jednak zamieszczone w innej kolejności, dodano dwa dodatkowe nagrania: „Hanging Fire” i „Can You Forgive a Fool”, a album zatytułowano Stillusion[9]:

  1. Can You Forgive a Fool
  2. The Night People
  3. Will It Be You
  4. Hanging Fire
  5. A House of Hopes and Dreams
  6. Wholefood Boogie
  7. The Piper
  8. Under the Sky
  9. Envelopes of Yesterday
  10. The Song of the Sea Goat
  11. Still

W 2009 roku wytwórnia Esoteric Recordings dokonała poszerzonej reedycji oryginalnego albumu w formie podwójnej płyty kompaktowej. Na pierwszym dysku zamieszczono zremasterowane wersje utworów z oryginalnej, analogowej taśmy-matki z 1973 roku, natomiast na drugiej, zatytułowanej Bonus Tracks – alternatywne wersje studyjne oryginalnych utworów[10]:

  1. Hanging Fire
  2. Still (first mix)
  3. The Song of the Sea Goat
  4. Under the Sky
  5. Wholefood Boogie
  6. Envelopes of Yesterday
  7. The Piper
  8. A House of Hopes and Dreams
  9. The Night People
  10. Still (second mix)
  11. Can You Forgive a Fool

Okładka edytuj

Jako ilustrację na awers okładki Sinfield wybrał obraz The Big Friend autorstwa niemieckiej malarki Sulamith Wülfing. Zwrócił się do niej z oficjalną prośbą o zgodę na wykorzystanie jej pracy, ale początkowo odmówiła. Zmieniła zdanie, dopiero gdy artysta przesłał jej w powtórnym liście teksty utworów, jakie miały się znaleźć na jego płycie. Po pewnym czasie kupił od niej oryginalne dzieło, płacąc za niego 600 funtów[11].

Zespół edytuj

Muzycy dodatkowi edytuj

  • Greg Lake – gitara elektryczna w „A House of Hopes and Dreams”
chórki w „Wholefood Boogie”
śpiew w „Still”
  • Keith Tippett – fortepian w „The Song of the Sea Goat”
  • John Wetton – gitara basowa w „The Song of the Sea Goat”

Muzycy dodatkowi w „The Night People” edytuj

Nagrano w Command Studios w Londynie w okresie: październik 1972–styczeń 1973
Ilustracja na awersie okładki: The Big FriendSulamith Wülfing
Fotografia na rewersie okładki – Malcolm Robertson

Uwagi edytuj

  1. Ocena dotyczy wznowienia w formie 2xCD, wydanego przez Esoteric Recordings.
  2. 3.63
  3. 3.32

Przypisy edytuj

  1. a b Mike DeGagne: Peter Sinfield: Still. www.allmusic.com. [dostęp 2018-11-04]. (ang.).
  2. a b John Kelman w: All About Jazz: Pete Sinfield: Still (Expanded Edition). www.allaboutjazz.com. [dostęp 2018-11-04]. (ang.).
  3. Sputnikmusic: Peter Sinfield: Still. www.sputnikmusic.com. [dostęp 2018-11-04]. (ang.).
  4. Progarchives.com: Still. Peter Sinfield. www.progarchives.com. [dostęp 2018-11-04]. (ang.).
  5. Rate Your Music: Still. rateyourmusic.com. [dostęp 2018-11-04]. (ang.).
  6. Tomasz Beksiński. Za murami karmazynowego zamku. „Tylko Rock”. Nr 11 (15), s. 38, listopad 1992. Warszawa: Res Publica Press International Sp. z o.o.. ISSN 1230-2317. 
  7. Discogs: Pete Sinfield – Still. www.discogs.com. [dostęp 2018-11-04]. (ang.).
  8. Discogs: Pete Sinfield – Still. www.discogs.com. [dostęp 2018-11-04]. (ang.).
  9. Discogs: Pete Sinfield – Stillusion. www.discogs.com. [dostęp 2018-11-05]. (ang.).
  10. Discogs: Pete Sinfield – Still. www.discogs.com. [dostęp 2018-11-05]. (ang.).
  11. Song Soup On Sea: Peter Sinfield: On Songwriting. www.songsouponsea.com. [dostęp 2018-11-05]. (ang.).