Sundajczycy
lud indonezyjski
Sundajczycy (urang Sunda)[1] – indonezyjska grupa etniczna zamieszkująca południowo-zachodnią część Jawy. Posługują się językiem sundajskim z rodziny austronezyjskiej[2]. Są blisko spokrewnieni z Jawajczykami[3]. Pod względem liczebności stanowią drugą grupę etniczną Indonezji po Jawajczykach. Tworzą znaczną część inteligencji Jawy[3]. Od XV wieku wyznają islam w odmianie sunnickiej[3].
 Kobieta sundajska, zdjęcie z czasów kolonialnych | |
| Populacja |
37 mln (2010) |
|---|---|
| Miejsce zamieszkania | |
| Język | |
| Religia | |
| Grupa | |
| Pokrewne | |
Według spisu ludności z 2010 r. ich liczebność wynosi ok. 37 mln. Stanowią 15,5% populacji Indonezji[4].
Religia edytuj
Pierwotną religią Sundajczyków była lokalna odmiana animizmu, określana jako Sunda Wiwitan. W średniowieczu dominowały wpływy buddyjskie, natomiast począwszy od XV wieku – muzułmańskie. Obecnie większość Sundajczyków wyznaje islam.
Przypisy edytuj
- ↑ Henry Spiller: Focus: Gamelan Music of Indonesia. Routledge, 2010, s. 110. ISBN 978-1-135-90189-9. [dostęp 2022-03-06]. (ang.).
- ↑ David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Sunda, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-04-11] (ang.).
- ↑ a b c Sundajczycy, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-02-28].
- ↑ Kewarganegaraan, Suku Bangsa, Agama dan Bahasa Sehari-hari Penduduk Indonesia Hasil Sensus Penduduk 2010, Badan Pusat Statistik, 2011, s. 31, ISBN 978-979-064-417-5 [dostęp 2013-04-26] [zarchiwizowane z adresu 2017-07-10] (indonez.).
Bibliografia edytuj
- Krystyna Damm, Aldona Mikusińska (red.), Ludy i języki świata, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000 (PWN Leksykon), ISBN 83-01-13070-9, OCLC 830240260 (pol.).