System Englera

system taksonomii roślin

System Englera – system taksonomii roślin opracowany na przełomie XIX i XX w. przez niemieckiego botanika Adolfa Englera. Publikowany był w kolejnych wydaniach pracy Syllabus der Pflanzenfamilien. Zgodnie z ówczesnymi poglądami na podział świata żywego, do roślin włączano również organizmy obecnie należące do innych królestw, np. bakterie i grzyby. U podstaw systemu Englera leżały wcześniejsze systemy, np. system, stworzony przez Alexandra Brauna. Mniej więcej równolegle zaś swój system tworzył Richard Wettstein. W przeciwieństwie do Wettsteina, Engler uważał, że filogeneza jest jeszcze zbyt słabo poznana, by być podstawą taksonomii, która w związku z tym musi opierać się głównie na cechach morfologicznych[1]. Ostatecznie oba te systemy, wraz z modyfikacjami, stały się na kilkadziesiąt lat podstawą systematyki przedstawianej w krajach niemieckojęzycznych, a po przetłumaczeniu również w Polsce, w podręczniku akademickim do botaniki redagowanym przez Eduarda Strasburgera[1]. System Englera był kształtowany przez kilkadziesiąt lat, w ciągu których ulegał modyfikacjom. We wcześniejszych wydaniach wydzielone były 4 gromady: Myxothallophyta (śluzowce), Euthallophyta (plechowce), Embryophyta zoidiogama i Embryophyta siphonogama. Niżej przedstawiona lista pochodzi z pracy z 1903 r., gdzie plechowce (bakterie, glony i grzyby) rozbite zostały na kilka gromad, z kolei w następnych wersjach rozdzielono, podnosząc rangę, okrzemki i sprzężnice, trawy i turzycowate itp.[2] Oryginalne nazwy przedstawione zostały zgodnie z konwencją nomenklatoryczną po łacinie, z ewentualnymi niemieckimi odpowiednikami. Ze względu na zmiany w systematyce, niejednokrotnie znaczne, polskie nazwy mogą określać taksony, których zakres obiega od oryginału przedstawionego przez Englera.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Richard Harder: Systematyka. W: Botanika: podręcznik dla szkół wyższych. Eduard Strasburger (red.). Wyd. 2 pol. według 28 oryg. Warszawa: PWRiL, 1967, s. 509.
  2. Adolf Engler: Syllabus der Pflanzenfamilien. Wyd. 3. Berlin: Verlag von Gebrüder Borntraeger, 1903.