Talbot-Lago
Talbot-Lago – nieistniejący już francuski producent samochodów i konstruktor Formuły 1.
| |
| Pełna nazwa |
Automobiles Talbot Darracq |
|---|---|
| Aktywna | |
| Siedziba | |
| Ważni ludzie | |
| Założyciel | |
| Kierowcy | |
| Inne | |
| Debiut | |
| Ostatni wyścig | |
Historia edytuj
Początki firmy Talbot sięgają 1903 roku, kiedy to hrabia Shrewsbury Charles Chetwynd-Talbot zaczął importować samochody Clément-Bayard, a w następnym roku zbudował własną fabrykę i zaczął produkować samochody pod nazwą Talbot. W 1919 roku firma połączyła się z Sunbeam, a rok później – z Darracq, tworząc STD Ltd.
STD rozpadło się w 1935 roku i wówczas to kontrolę nad Talbotem przejął i firmę zreorganizował Antonio Lago. Lago wprowadził gamę samochodów sportowych, a dwa z nich zostały zgłoszone do wyścigu 24h Le Mans w 1937 roku. W roku 1938 jeden z Talbotów-Lago ukończył ten długodystansowy wyścig na trzecim miejscu. W 1939 roku Raymond Mays wziął udział jednomiejscowym Talbotem-Lago w Grand Prix Francji.
Po II wojnie światowej Carlo Marchetti rozwijał jednomiejscowy samochód wyścigowy Talbota, dzięki czemu Louis Rosier w 1948 roku został mistrzem Francji. Talbot-Lago 26C rywalizował także w Formule 1 w latach 1950–1951, ale nie był konkurencyjny względem Alf Romeo i Ferrari. Najlepszym rezultatem firmy było trzecie miejsce Rosiera w Grand Prix Szwajcarii 1950 i Belgii 1950. Louis Rosier i jego syn Jean-Louis wygrali jednakże 24h Le Mans w 1950 roku.
W 1951 roku Lago wycofał firmę z Formuły 1, po czym skoncentrował się na wyścigach samochodów sportowych. W 1959 roku sprzedał ją Simce.
Wyniki w Formule 1 edytuj
| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
| Sezon | Konstruktor | Silnik | Kierowcy | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Wyniki kierowców | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|
|
|
|
|
|
Pkt. | Msc. | |||||
| 1950 | Talbot-Lago | Talbot | Yves Giraud-Cabantous
|
4 | NU | NU | 8 | 3 | 14 | ||||
| Louis Rosier
|
5 | NU | 3 | 3 | 6* | 4 | 13 | 4 | |||||
| Philippe Étancelin
|
8 | NU | NU | NU | 5* | 5 | 3 | 18 | |||||
| Eugène Martin
|
NU | NU | 0 | NS | |||||||||
| Johnny Claes
|
11 | 7 | 10 | 8 | NU | NU | 0 | 28 | |||||
| Harry Schell
|
8 | 0 | 33 | ||||||||||
| Raymond Sommer
|
NU | NU | NU | 0 (3) | 15 | ||||||||
| Eugène Chaboud
|
NU | 5* | 1 | 20 | |||||||||
| Pierre Levegh
|
7 | NU | NU | 0 | 29 | ||||||||
| Charles Pozzi
|
6* | 0 | 25 | ||||||||||
| Guy Mairesse
|
NU | 0 | NS | ||||||||||
| Henri Louveau
|
NU | 0 | NS | ||||||||||
| 1951 |
|
|
|
|
|
|
|
|
Pkt. | Msc. | |||
| Talbot-Lago | Talbot | Johnny Claes
|
13 | 7 | NU | 13 | 11 | NU | NU | 0 | 26 | ||
| Philippe Étancelin
|
10 | NU | NU | NU | 8 | 0 | 30 | ||||||
| Yves Giraud-Cabantous
|
NU | 5 | 7 | NU | 8 | NU | 2 | 18 | |||||
| Louis Rosier
|
9 | 4 | NU | 10 | 8 | 7 | 7 | 3 | 13 | ||||
| Henri Louveau
|
NU | 0 | NS | ||||||||||
| Guy Mairesse
|
14 | 9 | 0 | 35 | |||||||||
 José Froilán González
|
NU | 0 (24) | 3 | ||||||||||
| Louis Chiron
|
NU | 6 | NU | NU | NU | NU | 0 | 20 | |||||
| André Pilette
|
6 | 0 | 22 | ||||||||||
| Pierre Levegh
|
8 | 9 | NU | 0 | 29 | ||||||||
| Eugène Chaboud
|
8 | 0 | 31 | ||||||||||
| Duncan Hamilton
|
12 | NU | 0 | 41 | |||||||||
| Jacques Swaters
|
10 | NU | 0 | 38 | |||||||||
| Georges Grignard
|
NU | 0 | NS | ||||||||||
* – samochód dzielony.
Do sezonu 1957 włącznie nie przyznawano punktów w klasyfikacji konstruktorów.
Bibliografia edytuj
- CONSTRUCTORS: TALBOT (AUTOMOBILES TALBOT). grandprix.com. [dostęp 2013-11-10]. (ang.).
- CONSTRUCTORS: TALBOT-LAGO. grandprix.com. [dostęp 2013-11-10]. (ang.).