Teofan (Aszurkow)

Teofan, imię świeckie Iwan Andriejewicz Aszurkow (ur. 21 maja 1947 w Dmitrijewie Lgowskim, zm. 20 listopada 2020 w Moskwie) – metropolita Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Teofan

Феофан

Iwan Aszurkow Иван Ашурков
Metropolita kazański i tatarstański
Kraj działania	Rosja
Data i miejsce urodzenia	21 maja 1947 Dmitrijew-Lgowskij
Data i miejsce śmierci	20 listopada 2020 Moskwa
Miejsce pochówku	Monaster Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Kazaniu
Metropolita kazański i tatarstański
Okres sprawowania	2015–2020
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia kazańska
Śluby zakonne	19 grudnia 1973
Diakonat	14 stycznia 1974
Prezbiterat	1976
Nominacja biskupia	7 października 2000
Chirotonia biskupia	26 listopada 2000

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	26 listopada 2000
Konsekrator	Aleksy II
Współkonsekratorzy	Juwenaliusz (Pojarkow), Cyryl (Gundiajew), Pantelejmon (Dołganow), Wiktor (Olejnik), Aleksy (Frołow), Sawa (Wołkow)
Współkonsekrowani biskupi Serafin (Mielkonian) 18 maja 2001 Jerzy (Daniłow) 2 lutego 2003 Longin (Korczagin) 19 sierpnia 2003 Teofilakt (Kurjanow) 24 września 2006 Elizeusz (Ganaba) 26 listopada 2006 Sergiusz (Czaszyn) 15 lutego 2007 Roman (Łukin) 19 czerwca 2011 Mikołaj (Dutka) 1 września 2011 Pitirim (Tworogow) 1 sierpnia 2012 Innocenty (Wasiecki) 11 października 2012 Gedeon (Gubka) 13 grudnia 2012 Warłaam (Ponomariow) 27 stycznia 2013 Grzegorz (Pietrow) 16 marca 2014 Sergiusz (Ziat´kow) 21 maja 2015 Ignacy (Suranow) 20 listopada 2017 Ignacy (Grigorjew) 7 lipca 2019

Życiorys

Po ukończeniu szkoły średniej i odbyciu służby wojskowej, uzyskał w 1972 dyplom seminarium duchownego w Moskwie. Następnie rozpoczął naukę w Moskiewskiej Akademii Duchownej. W 1973 wstąpił jako posłusznik do ławry Troicko-Siergijewskiej. 19 grudnia tego samego roku złożył wieczyste śluby zakonne przed przełożonym ławry archimandrytą Hieronimem. 14 stycznia 1974 został hierodiakonem. W 1976 metropolita tulski i bielowski Juwenaliusz udzielił mu święceń kapłańskich. W tym samym roku ukończył Moskiewską Akademię Duchowną.

W 1977 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego skierował go na misję w Jerozolimie. W 1979 podniesiony do godności ihumena i nagrodzony prawem noszenia krzyża z ozdobami. Po powrocie w 1982 przez dwa lata żył w ławrze Troicko-Siergijewskiej. Następnie został wyznaczony na sekretarza Egzarchatu Ameryki Południowej i Środkowej, którą to funkcję pełnił do 1987. Od 1985 archimandryta. W latach 1989–1993 był oficjalnym przedstawicielem patriarchy Moskwy przy Patriarchacie Aleksandryjskim. Między 28 grudnia 1999 a 8 października 2000 był przedstawicielem patriarchy Moskwy przy Patriarchacie Antiochii.

7 października 2000 otrzymał nominację na biskupa magadańskiego i sinegorskiego. 26 listopada 2000 miała miejsce jego chirotonia biskupia, w której jako konsekratorzy wzięli udział patriarcha Aleksy II, metropolita kruticki i kołomieński Juwenaliusz, metropolita smoleński i kaliningradzki Cyryl, arcybiskup rostowski i nowoczerkaski Pantelejmon, arcybiskup twerski i kaszyński Wiktor, biskup oriechowo-zujewski Aleksy oraz biskup krasnogorski Sawa.

7 maja 2003 przeniesiony na katedrę stawropolską i władykaukaską. W 2008 podniesiony do godności arcybiskupiej. W 2011 przeniesiony ponownie, tym razem na katedrę czelabińską i złatoustowską. W 2012 został podniesiony do godności metropolity. W 2014 mianowany ordynariuszem eparchii symbirskiej, pozostał na katedrze przez rok, do 2015, gdy przeniesiono go na katedrę kazańską. W tym samym roku objął obowiązki rektora seminarium duchownego w Kazaniu, a następnie w 2017 roku także kierownika jego katedry islamoznawstwa.

Dwukrotny deputowany Izby Społecznej Federacji Rosyjskiej (kadencje z 2006 i 2008).

Zmarł w 2020 roku na COVID-19. Został pochowany na terenie monasteru Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Kazaniu, który w okresie jego pozostawania na katedrze kazańskiej był odbudowywany ze zniszczeń z okresu radzieckiego.