Transmisja synchroniczna

Transmisja synchroniczna (ang. synchronous transmission) – sposób przesyłania danych, w którym następuje ono w wyznaczonych momentach czasu określonych dodatkowym sygnałem, tzw. sygnałem zegarowym CLK, wspólnym dla nadajnika i odbiornika informacji (danych). Po ustaleniu parametrów transmisji i synchronizacji jej uczestników, w czasie trwania sygnału zegarowego, następuje faza transmisji danych, która odbywa się ze stałą prędkością, a „odbiorca” zlicza przesyłane bity (na podstawie czasu transmisji).

Przykłady transmisji synchronicznej:

  • DDS (ang. Digital Data Service),
  • SONET (ang. Synchronous Optical Network) – USA,
  • SDH (ang. Synchronous Digital Hierarchy) – Europa.