Trifluorek chloru

Trifluorek chloru (ClF₃) – nieorganiczny związek chemiczny, potencjalny duszący bojowy środek trujący.

Trifluorek chloru

Nazewnictwo Inne nazwy i oznaczenia trójfluorek chloru
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	ClF3
Masa molowa	92,45 g/mol
Wygląd	bezbarwny gaz
Identyfikacja
Numer CAS	7790-91-2
PubChem	24637
SMILES FCl(F)F
InChI InChI=1S/ClF3/c2-1(3)4 InChIKey JOHWNGGYGAVMGU-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Gęstość 1,8 g/cm³ (w temperaturze wrzenia); ciecz Temperatura topnienia −76,3 °C Temperatura wrzenia 11,75 °C
Niebezpieczeństwa Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie podanego źródła Żrący (C) Utleniający (O) Silnie toksyczny (T+) NFPA 704 Na podstawie podanego źródła 0 4 3 OX Numer RTECS FO2800000
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

W temperaturze pokojowej jest bezbarwnym gazem lub cieczą (temperatura wrzenia ok. 11,75 °C).

Jest substancją niezwykle reaktywną - bardzo silnym utleniaczem i środkiem fluorującym. Reaguje wybuchowo z wodą utleniając ją do tlenu, bądź fluorku tlenu (OF₂). Reaguje także z większością metali, tworząc fluorki, lecz niektóre chroni przed zapłonem pasywacja. Substancje organiczne i ich mieszaniny, w tym tworzywa sztuczne, tekstylia, drewno, papier itp. pod wpływem trójfluorku chloru ulegają zapłonowi. Również szkło, azbest, czy piasek ulegają zapłonowi pod wpływem tej substancji.

Pochłaniacze masek przeciwgazowych nie stanowią skutecznej ochrony przed ClF₃. Działa na drogi oddechowe wywołując ataki silnego kaszlu i obrzęk płuc. Silnie drażni błony śluzowe nosa, oczu i dróg oddechowych. Ma również działanie parzące. Pary powodują powstawanie pęcherzy i ran w miejscu zetknięcia ze skórą.

Jest szybko działającym bojowym środkiem trującym, jednak z uwagi na trudność przechowywania ma małe znaczenie militarne.

Bibliografia

• 1000 słów o chemii i broni chemicznej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07396-1.brak strony w książce