Tsiskari (gruz. ცისკარი) – pierwszy miesięcznik literacki w Gruzji, którego wydawanie rozpoczęto w 1852 roku. Publikował utwory pisarzy gruzińskich, które były znane tylko w rękopisach.

pierwsza strona pisma z 1852 roku

Historia edytuj

W latach 1852-1853 pismo redagował gruziński dramaturg Giorgi Eristawi. Głównym celem wydawnictwa było zwiększenie świadomości narodowej w narodzie gruzińskim poprzez zapoznanie z literaturą, promowanie edukacji publicznej i umiejętności czytania. Pismo miało podtytuł Gruzińskie słowo życia[1]. Publikowano w nim utwory Sulchana Saba Orbelianiego, Dawita Guramiszwiliego, Besiki, Nikoloza Barataszwiliego i innych pisarzy. Były to często utwory dostępne w rękopisach i znane tylko nielicznym[2]. W jednym z pierwszych numerów został przedrukowany artykuł Konstantego Rdułtowskiego Szota Rustweli. Georgiański poeta. W tekście o autorze eposu znalazły się dwa krótkie fragmenty tekstu: początek utworu (od słów Ten, który stworzył ..) i fragment listu Nestan-Daredżan[3].

W 1857 roku Ivan Kereselidze wznowił wydawanie magazynu, który wychodził przez 19 lat[1]. Pismo otrzymało podtytuł Gruziński magazyn literacki[4].

Po II wojnie w 1957 roku Wachtang Chelidze wznowił wydawanie pisma pod tym tytułem[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c ჟურნალი “ცისკარი” 165 წლისაა [online], CITY.KVIRA.GE, 16 stycznia 2018 [dostęp 2019-05-11] (ang.).
  2. ცისკარი საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკა [Dostęp 2019-05-15]
  3. Furier A. Polskie zainteresowania poezją Szoty Rustawelego w XIX wieku Pro Georgia, 2015, t. 25, s. 59-72
  4. Iverieli: ცისკარი [online], dspace.nplg.gov.ge [dostęp 2019-05-11].

Linki zewnętrzne edytuj