Ustrój polityczny Monako

Księstwo Monako jest monarchią konstytucyjną. Stan taki rozpoczął się w 1911 roku, kiedy to przyjęto konstytucję tego państwa. Na jej mocy książę zachował pozycję głowy państwa, ale szereg uprawnień przeszło w ręce innych ciał i instytucji.

Monako
Godło Monako
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Monako

Wikiprojekt Polityka

Książę edytuj

Książę jest samodzielnym władcą i głową państwa. Jak dotychczas, wszyscy książęta Monako pochodzili z dynastii Grimaldi. Od 2005 r. księciem jest Albert II.

 
Pałac książęcy

Monako jest - obok Liechtensteinu - jednym z dwu ostatnich krajów europejskich, w których monarcha wciąż odgrywa aktywną rolę w polityce i posiada poważne uprawnienia władcze. Książę reprezentuje państwo w kontaktach międzynarodowych. Każda zmiana konstytucji wymaga zatwierdzenia zarówno przez księcia, jak i Radę Narodową.

Władza ustawodawcza jest dzielona pomiędzy księciem i Radą Narodową. Władca wnosi projekty ustaw, a Rada przyjmuje je lub odrzuca w drodze głosowania. Władza wykonawcza spoczywa niemal całkowicie w rękach księcia - Minister Stanu i Rada Rządowa są bezpośrednio odpowiedzialni przed księciem za kierunek podejmowanych działań. Również władza sądownicza jest częściowo zależna od księcia - sądy wydają wyroki w jego imieniu.

Książę posiada także prawo łaski, nadaje ponadto ordery, tytuły i odznaczenia.

Rada Rządowa edytuj

Rada jest ciałem wspierającym księcia Monako w rządzeniu. Składa się z sześciu członków. Przewodniczącym Rady jest Minister Stanu, posiadający podobną pozycję jak we Francji premier, będący tak naprawdę "pierwszym pomiędzy równymi" (primus inter pares). W skład rady wchodzi także pięciu radców:

  • ds. spraw wewnętrznych,
  • ds. finansów i ekonomii,
  • ds. wyposażenia, środowiska i planowania,
  • ds. polityki społecznej i służby zdrowia,
  • ds. polityki zagranicznej.

Rada obraduje nad projektami ustaw i innych aktów prawnych wnoszonych księciu przez poszczególne instytucje rządowe, osobne propozycjami legislacyjnymi księcia, dekretami ministerialnymi Ministra Stanu itp.

Rada Narodowa edytuj

Rada Narodowa jest parlamentem Księstwa Monako. Składa się z jednej izby (unikameralizm). W jej skład wchodzi 24 członków, wybieranych w wyborach powszechnych na kadencję trwającą 5 lat. Książę może rozwiązać parlament w każdym momencie, co implikuje nowe wybory, które muszą odbyć się w przeciągu 3 miesięcy.

Rada spotyka się co najmniej dwa razy na rok, w celu głosowania nad projektem budżetu i projektami aktów prawnych wniesionymi przez rząd księcia. Ordynanse (akty wykonawcze) muszą zostać zatwierdzone przez księcia w ciągu 18 dni. W razie ich niepodpisania, jeśli w ciągu następnych 10 dni monarcha nie wyrazi swojego sprzeciwu, stają się one ogólnie obowiązujące.

Partie polityczne edytuj

Partie polityczne w Księstwie Monako:

Rada Koronna edytuj

Ciało administracyjne składające się z 7 członków, zbierające się przynajmniej dwa razy do roku w celu doradzania księciu przy podejmowaniu decyzji w ważnych wewnętrznych i międzynarodowych kwestiach. Książę powołuje przewodniczącego rady i trzech innych członków, pozostała trójka wybierana jest przez monarchę spośród kandydatów wysuniętych przez Radę Narodową.

Książę musi skonsultować się z Radą Koronną przed podpisaniem umów międzynarodowych, rozwiązaniem Rady Narodowej, przyznaniem obywatelstwa i innymi ważnymi decyzjami.

Sądownictwo edytuj

Sądy w Monako obsadzane są przez księcia. Podobnie jest z Sądem Najwyższym (Tribunal Supreme), w którym sędziów mianuje monarcha, część spośród kandydatów przedstawionych mu przez Radę Narodową.

Państwo-miasto edytuj

Z powodu tego, iż Księstwo Monako jest jednocześnie państwem i miastem, równolegle z instytucjami państwowymi, funkcjonują instytucje miejskie, o podobnych kompetencjach i zakresie działań. Przykładem tutaj może być Rada Komunalna - ciało odpowiedzialne za administrowanie czterema dzielnicami miasta. Składa się z 15 członków, wybieranych w wyborach powszechnych na 4 lata i burmistrza, wybieranego przez tę piętnastkę. Rada zbiera się co 3 miesiące.

Linki zewnętrzne edytuj