Va, pensiero

Va, pensiero to chór z trzeciego aktu opery Nabucco Giuseppe Verdiego, jeden z najsłynniejszych utworów w historii muzyki operowej – pieśń żydowskich wygnańców płaczących w Niewoli babilońskiej za utraconą ojczyzną i zburzoną Pierwszą Świątynią w Jerozolimie. Autorem słów, zainspirowanych psalmem 137, był Temistocle Solera.

Va, pensiero Cor del Liceu, Barcelona.

Pieśń stała się nieoficjalnym hymnem Włoch.

Słowa

Tekst oryginalny

Va, pensiero, sull’ali dorate;
va, ti posa sui clivi, sui colli,
ove olezzano tepide e molli
l’aure dolci del suolo natal!
Del Giordano le rive saluta,
di Sionne le torri atterrate...
Oh mia patria sì bella e perduta!
Oh membranza sì cara e fatal!
Arpa d’or dei fatidici vati,
perché muta dal salice pendi?
Le memorie nel petto raccendi,
ci favella del tempo che fu!
O simile di Sòlima ai fati
traggi un suono di crudo lamento,
o t’ispiri il Signore un concento
che ne infonda al patire virtù.

Nuty

Linki zewnętrzne

• Nagranie Va, pensiero w formacie mp3 na licencji Creative Commons. liberliber.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-18)].